انقلاب شکوهمند مردم ایران چون گرزی سنگین بر فرق سرِ قدرتمداران و تصمیم گیرندگان اصلی در جمهوری اسلامی فرود آمده و آنها را دچار سرگیجه شدید کرده است. مانورهای نظامی پرهیاهو در مرزها با کشورهای عراق و جمهوری آذربایجان و تصمیم و تهدید حمله به کردستان عراق، جمهوری آذربایجان و عربستان از این گیج سری ناشی می شود. این خزندگان به حکومت هنوز مثل دهه شصت خورشیدی، یعنی زمانی فکر میکنند که به استقبال جنگ با عراق به عنوان هدیه الهی رفتند.
در آن دهه اکثر مردم یا در توهم نسبت به رژیمی بسر می بردند که تازه سرِ کار آمده و وعده های پوچِ آزمایش نشده ای به مردم داده بود و یا یک سال انقلاب آنها را خسته و منفعل کرده بود. بنابراین نیروها و کسانی که میخواستند هدف اصلی انقلاب 57 یعنی آزادی و رفاه را متحقق کنند اقلیتی چپ و کمونیست و یا مخالف نحوه ی حکمرانی رژیم جدید بودند. لاجرم در شرایط سیاسی و اجتماعی داخلی و بین المللی آن دهه جنگ ایران و عراق به کمک رژیم آمد در سایه آن انقلاب را در خون غرقه کرد.
بخش پیشتازِ مردم ایران اکنون و در شرایطی کاملا متفاوت با دهه شصت خورشیدی در انقلاب رو به رشد و گسترشی که ارکان جمهوری اسلامی را به لرزه انداخته و بقایش را با خطر جدی روبرو کرده به میدان آمده اند. آنها بدون ترس از سرکوبگران و با تصمیم جدی برای سرنگون کردن جمهوری اسلامی در انقلاب کنونی شرکت کرده و روز به روز صفوف خود را منسجم و منسجم تر می کنند. در این شرایط سران رژیم در عین فرستادن خانواده هایشان به جایی امن و تعین خط عقب نشینی و فرار خود تمام ابزارها برای سرکوب انقلاب را به میدان آورده اند. یکی از آن ابزار ها برگزاری مانورهای نظامی در مرزها، و تهدیداتی است که به آنها اشاره شد. سران مستاصل در این توهم بسر می برند که روشن کردن آتشِ جنگ در خارج مرزها اذهان را متوجه بیرون کرده و با میلیتاریزه کردن داخل امکان بیشتری برای سرکوب انقلاب کنونی بدست خواهند آورد.
سپاه پاسداران اوایل مهرماه امسال و در بحبوحه شروعِ خیزش منتهی به انقلاب کنونی مواضعی را در منطقه شهر سلیمانیه هدف حملات موشکی و پهپادی قرار داد. طبق اطلاعات منتشر شده توسط نیروی زمینی سپاه پاسداران آن نیرو 73 فروند موشک بالستیک زمین‌به‌زمین و ده‌ها فروند پهپاد انتحاری را در آن حملات به کار گرفته بود. اما ان اقدام ماجراجویانه به جای منحرف کردن افکار مردمِ هوشیارِ انقلاب کرده خشم آنها نسبت به رژیم را تشدید و رسوایی جهانی جمهوری اسلامی در افکار عمومی مردم پیشرو را در عمیق تر کرد. اما سران به دام افتاده رژیم توان درس گرفتن از این شکست را ندارند و میخواهند دامنه ماجراجویی خود را گسترش دهند.
روزنامه وال استریت ژورنال در روز سه‌شنبه 10 آبان 1401 از برنامه‌ریزی حمله حکومت اسلامی سرمایه به اهدافی در عربستان و اقلیم کردستان عراق گزارش داد. خبرنگار سی‌بی‌اس در پنتاگون، وزارت دفاع آمریکا، نیز در گزارشی از وجود عکس‌هایی ماهواره‌ای خبر داد که «نیروهای سپاه پاسداران را در حال آماده شدن برای حملات مذکور نشان می‌دهد.»
حسین سلامی، فرمانده‌کل سپاه در روز شنبه هفتم آبان اظهار داشت: «به آل‌سعود و رسانه‌های تحت سیطره و کارگردان فتنه‌ها می‌گوییم مواظب باشید ما به سراغ‌تان می‌آییم، شما که تصویر نشان می‌دهید و بذر فتنه می‌افکنید، با خود فکر کنید ممکن است چه اتفاقی برایتان بیفتد، اما زیاد آرام نباشید نمی‌توانید برای ملت التهاب ایجاد کنید و خودتان در آرامش باشید، آرامش‌تان را می‌گیریم.»
علیرغم این تهدیدات آشکار ناصر کنعانی سخن‌گوی وزارت خارجه رژیمِ اسلامیِ سرمایه در پاسخ به سئوال خبرنگاران در مورد گزارش منتشر شده در روزنامه وال استریت ژورنال اظهار داشت جمهوری اسلامی ایران بر اساس احترام متقابل و در چارچوب اصول و قواعد بین‌المللی، به سیاست حسن همجواری با همسایگان ادامه می‌دهد.
این تناقض گویی ها نشان می دهد که در میان به قدرت خزیدگان پیرامون حمله به اهدافی در عربستان نظیر تاسیسات نفتی و ابر شرکت آرامکو اختلاف وجود دارد. جمعی در میان خاکمیت میدانند که هرگونه حمله به اهدافی در عربستان با پاسخ کوبنده پادشاهی آنکشور و دولت امپریالیستی آمریکا روبرو شده و تمایلاتِ بعضی از سران رژیم برای انحراف اذهان انقلابیون را با شکست مواجه خواهد کرد. همین الان صرف تهدیدات به حملات نظامی به همسایگان ایران به صورت یکی از دلایل کاهش بیشتر نرخ ریال و افزایش نرخ دلار شده که کارشناسان آنرا خطری جدی برای اقتصاد رو به ورشکستگی رژیم به حساب می آورند.
جنگ در دوره انقلابی و جمهوری اسلامی
