فردا دوشنبه اول ماه مه برابر با 11 اردیبهشت روز جهانی کارگر است. پیشاپیش فرارسیدن این روز بزرگ و تاریخی را به همه کارگران و همه انسانهای شریفی که دل در گرو برپائی جامعه ای فارغ از ستم و استثمار دارند، صمیمانه شادباش می گوئیم.
نزدیک به یک هفته است که دهها هزار نفر از کارگران شاغل در یکصد و پنچ شرکت پیمانکاریی پروژه‌های نفت، گازوپتروشیمی، پالایشگاه‌ها، معادن و صنایع فولاد در سراسر ایران اعتصابی هماهنگ را آغاز کرده اند. خواست اصلی کارگران افزایش ۷۹ درصدی حقوقها و بیست روز کار و ده روز استراحت است. کارفرمایان تهدید کرده اند 4000 نفر از کارگران اعتصاب کننده را اخراج خواهند کرد.
این اعتصاب در شرایطی روی میدهد که از یک سو طبقۀ کارگر و مردم زحمتکش و تهیدست با ضد انسانی ترین تهاجم به سطح زندگی و معیشتِ خود روبرو شده اند. به طوری که شرایط زندگی این مردم در تمام ۴۴ سال حاکمیت رژیم اسلامی هرگز تا این اندازه دشوار و فلاکتبار نبوده است. از سوی دیگر در تداوم انقلاب «ژینا »،خیابانهای شهرهای ایران به میدان نبرد اراده زنان مبارز و جسوری که حجاب اجباری، این نماد بردگی خود را دور انداخته اند، تبدیل شده است.
در چنین شرایطی حمله رژیم به سطح معیشت کارگران و مردم تهیدست، تهدید به اخراج کارگران، بایستی پاسخ شایسته خود را دریافت کند. نباید اجازه داد که رژیم این تجاوز آشکار به زندگی و معیشت مردم از سر بگذراند و تداوم حاکمیت خود را به قیمت تشدید استثمار کارگران و ربودن نان سفره اکثریت مردم این کشور تامین کند. بدون شک پیروزی کارگران اعتصاب کننده در این نبرد راه را به سوی دستیابی به حقوق پایمال شده اکثریت مردم جامعه ایران هموار می کند.
اگر کارگران در این نبرد حیاتی به همبستگی طبقاتی، به آگاهی بر منافع امروز و فردای خود، به شناخت قدرت واقعی خود، به تشکل های صنفی و سیاسی خود، به رهبران معتبر و کارآمد خویش، به درس گرفتن از گذشته خود و از تجارب مبارزات جهانی این طبقه نیاز دارند، در عین حال برای پیروزی در این نبرد به همبستگی با مردمی که از دیکتاتوری و ستم، فساد و غارتگری این رژیم آسیب دیده اند و از آن بیزار هستند، خانواده های میلیون ها دختر دانش آموز که از حملات شیمیائی به مدارس دخترانه خشمگین هستند، مردم زحمتکش بلوچستان که قربانیان زیادی در جمعه های خونین زاهدان و خاش داده اند و اکنون فرزندانشان در فنوج به دست نیروهای انتظامی کشته می شوند و غیره نیز نیاز حیاتی دارند. بگذار روز بزرگ و تاریخی اول مه ،جشن جهانی کارگران، به نماد این همبستگی تبدیل شود.
ما از کارگران و زحمتکشان، از مردم تحت ستم در کردستان و در سراسر ایران، از دانشجویان و دانش آموزان و معلمان ، از همه مردم مبارز که دل در گرو آزادی و عدالت دارند، می خواهیم در روز دوشنبه یازدهم اردیبهشت، روز جهانی کارگر، در پشتیبانی از کارگران اعتصابی، بهر شکل ممکن و موثر و از جمله خودداری از رفتن به محل تحصیل و کسب و کار خود صحنه با شکوه دیگری از انقلاب زن ، زندگی ، آزادی را در پشتیبانی از کارگران حق طلب به نمایش بگذارند.