زنی منفور به نام آمنه‌سادات ذبیح‌پور، خبرنگار صدای و سیمای فاسد، بازجو و پرونده ساز علیه بسیاری از فعالین سیاسی و رادیکال شکایتی علیه سپیده قلیان، فعال کارگری زندانی، به بیدادگاهی داده بود. ابتدا قرار بود جلسات بیدادگاه در 28 تیر به طور مخفی برگزار شود. سپیده، که به عنوان قهرمان مقاومت در زندان شهره می باشد، اعلام کرد در چنین دادگاهی حاضر نخواهد شد. او نوشت: « قوه‌ی قضاییه‌ی جمهوری اسلامی، نهادی که تنها در عرض یک سال چندین نفر را در دادگاه‌های چنددقیقه‌ای به اعدام محکوم کرد و ظرف چند روز حکم را اجرا، از دید من نه صلاحیت قضایی دارد و نه مشروعیت. از این رو در این دادگاه عجیب شرکت نخواهم کرد.» ولی گردانندگان بیدادگاه نیرنگی اندیشیدند و اعلام نمودند که جلسات به صورت علنی برگزار خواهد شد. سپیده تصمیم قبلیش را بدرستی عوض کرد. او در نامه ای خطاب به مردم ایران نوشت:
«چنانچه می‌دانید، اعلام کرده بودم که در دادگاه نمایشی جمهوری اسلامی در پی شکایت بازجوخبرنگار “آمنه سادات زبیح‌پور” شرکت نمی‌کنم. امروز به من ابلاغ کردند که دادگاه من فردا علنی برگزار خواهد شد، از آنجایی که هیچ ترسی از بازگویی حقیقت در ملاعام ندارم، تصمیم گرفتم در این بیدادگاه شرکت کرده و از خودم دفاع کنم.»
سپیده با اعلام تصمیمش در بیان حقیقت در جلسات بیدادگاه و دعوت از خبرنگاران مستقل برای شرکت در آن گردانندگان حیله گر را دچار وحشت کرد. آنها به بهانه عدم قبول حجاب اجباری از جانب سپیده جلسات را تعطیل کردند. این قهرمان مقاومت و افشاگر ستم ها و شکنجه های موجود در زندان های رژیم به ترتیب فوق ادای رعایت دموکراسی از جانب نیرنگ بازان در برگزاری علنی جلسات را نقش بر آب کرد. فعالین حقوق بشر از شب گذشته هشدار داده بودند که دسیسه گران قوه قضائی با پر کردن سالن از سرسپردگان اجازه نخواهند داد که صدای سپیده به بیرون درز کند. شاهد این مدعا اینکه به قول خدارحم پدر سپیده قلیان «به وکیل آمنه‌سادات اجازه ورود داده بودند اما به وکلای سپیده اجازه ورود داده نشد.»
جمهوری اسلامی در این روزهای منتهی به سالگرد قتل حکومتی ژینا امینی و شروع انقلاب “زن، زندگی، ازادی” در همه عرصه ها بر آتش سرکوب علیه مردم ایران دمیده اند. آنها در اقدامات بهیمی خود زندانیان سیاسی و بویژه زندانیان زن را فراموش نکرده اند. سرکوبگران چند روز قبل از تصمیم به برگزاری دادگاه نمایشی برای سپیده، که قطعا به افزایش سالهای اساراتش می افزود، اعلام کردند که زندانی مقاوم مریم اکبری‌منفرد نیز به خاطر دو پرونده به بیداگاه کشیده خواهد شد. ۴۴ تن از زندانیان سیاسی زن و هم‌بندی‌های پیشین مریم با انتشار نامه‌ای در تاریخ 25 تیر، خواهان توقف «پرونده‌سازی» علیه این زندانی سیاسی مبارز و آزادی فوری او شدند. سپیده در کنار زندانیان سیاسی رزمنده ای چون نرگس محمدی و گلرخ ایرائی از امضا کنندگان این نامه بود. در بخش پایانی نامه آمده است:
«با صدایی رسا می‌گوییم که دستگاه قضا نمی‌تواند با پرونده‌سازی و تحمیل حبس‌هایی بی‌پایان، دادخواهی را متوقف کند. دادخواهی نه جرم، بلکه خود دادی‌ست بر بیداد. صدای دادخواهی دیگر نه فقط از حنجره مریم که از چهار سوی ایران به گوش می‌رسد.»
سران جمهوری اسلامی در هرجا که سرکوب را تشدید کرده و خدعه بازی را هم به آن افزوده اند با مقاومت بیش از پیش فعالان جنبش های اجتماعی و مردم معترض روبرو شده اند. اعتصابات نفتگران، اعتراضات کارگران در عرصه های دیگر، تظاهرات های معلمان، بازنشستگان و مبارزات شجاعانه زنان آزاد پوش و مادران دادخواه، زندانیان سیاسی، دانشجویان رزمنده و مردمان مبارز در کردستان و بلوچستان و افزایش و رشد آنها گویای این واقعیت است. رژیم به انواع حیله و اقدامات سرکوبگرانه توسل جسته تا کوره مبارزه ضد استبدادی و ضد استثماری در گستره ایران را خاموش سازد. مقاومت ها، اعتصابات، تظاهرات ها و اعتراضات موجود، که تصمیمات شجاعانه سپیده قلیان ها از آن نیرو می گیرد، گواهند که خواب سران جمهوری اسلامی سرمایه به کابوس تبدیل گردیده و کارزاری که علیه اکثریت مردم ایران راه انداخته اند با شکست مواجه خواهد شد.