از هنگامی که مذاکرات به اصطلاح صلح بین امپریالیسم آمریکا و گروه اسلامی طالبان در سال 2018 قطر علنی گردید زنان در افغانستان احساس خطر کردند. زنانی که تحصیل کرده و در آن کشور به مقاماتی رسیده بودند نسبت به آن مذاکرات شکایت و گله را سردادند. آنها به عبث امید داشتند تا کابینه ترامپ به شکایات ترحم آمیزشان وقعی گذارد. اما تصمیم توطئه آمیز بازگرداندن طالبان به قدرت جهت خدمت کردن به منافع دولت آمریکا در منطقه انجام گرفت و می بایست پیاده می شد که شد.
این بار زنان مبارز کوشیدند از آزادی های ناقص و بی ریشه ای که در دوران رژیم گذشته کسب کرده بودند محافظت کنند. اما مبارزه زنانِ محروم از هرگونه تشکل، علیرغم شجاعانه و جسورانه بودنشان نتوانست جلوی یورش های طالبان به حقوق مردم و از جمله تمام زنان را بگیرند. طالبان از 15 اوت 2021 که به قدرت رسید، با سرعتی زیاد زنان را به زیر برقع کشید، امکان تحصیل در دانشگاه را از آنان گرفت و کارکردنشان برای شرکت ها و ادارات خصوصی خارجی و داخلی را قدغن کرد. پیشروی های سریع این نیروی ارتجاعی، علیه آزادی ها و حقوق زنان از طریق سرکوب شدید انجام گرفت و ناامیدی عمیقی در میان زنان معترض افغانستانی را موجب گردید.
در چنان شرایطی انقلاب مردم ایران با شعار “زن، زندگی، آزادی” نوری به ته تونل تاریک آینده مردم و مخصوصاً زنان افغانستان تابانید. “مدینه دروازی” یکی از زنان مبارز و زندان کشیده افغانستان در رابطه با انعکاس شعارهای انقلاب ایران در جامعه افغانستان در حساب تویتری خود نوشت:
“مهسای عزیز، امروز نام تو نمادی‌ست برای آزادی و مبارزه. امروز مردم ایران چه غیورانه برای تحقق اهداف جوانانی چون تو خیابان‌ها را تصرف کرده‌اند. ما زنان افغانستان با شما هستیم، از تهران تا کابل.”
«عارفه خاتمی»، یکی از فعالان حقوق‌بشر و از زنان معترض علیه حاکمیت طالبان، گفت: «ما زنان افغانستان ضمن ستایش، از مبارزه و ایستادگی فوق‌العاده شما زنان ایران اعلام حمایت می‌کنیم. شما تا پیروزی یک قدم فاصله دارید، تسلیم نشوید کاخ ظلم و استبداد را ویران کنید، تمامی کسانی که باورمند عدالت حقوق بشر و آزادی‌ها هستند با شما هستند.»
«علی ساقی»، خواننده افغانستانی، ترانه «لالایی کن» را به «مهسا امینی» تقدیم کرد و در اینباره نوشت: «تقدیم به دختری که جانش فدای یک تار مویش شد. این اندوه برای ما آشناست. مهسا، فرخنده، تبسم و رخشانه‌ها قربانی تفکرات دینی تعدادی هستند که فکر می‌کنند که از جانب خدا آمده‌اند تا دیگران را به زور به بهشت ببرند.»
یک ویدیو از یک زن افغانستانی در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده که نشان می‌دهد به‌خاطر اعلام همبستگی با زنان ایرانی، چادر خود را بر می‌دارد. او چهره خود را تیره کرده، تا هویت‌اش مشخص نشود و می‌گوید: «نه به حجاب اجباری و نه به حکومت زن‌ستیز اسلامی.»
«فرحناز فروتن»، یکی از خبرنگاران افغانستانی با انتشار عکسی از زنان معترض در ایران نوشت: «این تاریخ، تاریخ باشکوه انقلاب زنان در افغانستان و ایران است. سرزمین ما هر آنجایی است که زنی این‌گونه با مشت محکم علیه ظلم می‌ایستد.»
حمایت زنان مبارز افغانستانی در داخل و خارج از انقلاب برابری طلبانه مرم ایران برای آینده زنان خود افغانستان امید بخش است. باد انقلاب ایران، که در بخش هایی از جهان وزیده، در افغانستان و کشورهای همسایه حکم نسیمی را پیدا کرده که میتواند به غرش طوفان تبدیل شود.