۹۵ روز اعتصاب، اعتراض و تجمع خیابانی کارگران مبارز شرکت نیشکر هفت تپه در دوره اخیر، جمهوری اسلامی را وادار به عقب نشینی و پذیرفتن بخشی از مطالبات کارگران نمود. روز یکشنبه ۱۳ مهر کانال مستقل کارگران هفت تپه و سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه طی اطلاعیه هایی تائید کردند که چهار شنبه نهم مهر ماه نشست اعضا کمسیون اصل نود مجلس، با حضور نائب رئیس مجلس، رئیس سازمان خصوصی سازی، نمایندگان وزارت کار و اقتصاد و نماینده استاندار خوزستان با جمعی از نمایندگان کارگران نیشکر هفت تپه در مجلس برگزار گردید. استقامت و پافشاری سازمان یافته کارگران برای تحقق خواست و مطالبات برحقشان، رژیم را مجبور ساخت تا بخشی از مطالبات آنان را بپذیرد و حمایت از کارفرمایان دزد و فاسد را کنار گذارد.
علی نیکزاد نائب رئیس مجلس اسلامی همان روز در مصاحبه با یکی از خبرنگان پارلمان اعتراف نمود که: “ پس از برگزاری هشت جلسه با هدف پیگیری حق و حقوق کارگران هفت تپه، جلسه امروز منجر به تصویب چند مصوبه شد. نخست آنکه تا نیمه آبان سه هزار هکتار زمین نیشکر کشت شود تا به ین ترتیب ادامه حیات کارخانه منتفی نشود. همچنین قرار شد تا ۱۵ مهر حقوق و اضافه کاری عقب افتاده دو ماه تیر و مرداد کارگران پرداخت شود و از آنجا که طبق نظر مسئولان حاضر متولیان فعلی اهلیت تصدی و مدیریت شرکت کشت و صنعت هفت تپه را ندارند، مقرر شد تا یک ماه و نیم دیگر قرارداد شرکت با آنها فسخ و مدیریت جدید جایگزین شود. و البته با پیگیری مجلس دفترچه بیمه تأمین اجتماعی کارگران نیز تا آخر سال تمدید شده است “.
اعتراض کارگران نیشکر هفت تپه علیه زورگویی و قوانین کارگر ستیز رژیم اسلامی سرمایه سالهاست ادامه دارد. سالهاست فعالین کارگری این مجتمع بزرگ تولیدی تحت استثمار شدید و رفتارهای غیر انسانی صاحبان سرمایه دار بخش خصوصی و دولتی این شرکت تحت فشار و در مضیقه می باشند. شعار ” کارگر هفت تپه ایم – گرسنه‌ایم گرسنه‌ایم “ بیان واقعی موقعیت زندگی و معیشت شش هزار کارگر این مجتمع و خانواده‌هایشان در طول چندین سال گذشته می باشد. تا کنون پاسخ رژیم و دستگاههای جنایتکار امنیتی به کارگران، یورش به تجمعات آنان، دستگیری و شکنجه های وحشیانه قرون وسطایی و پرونده سازی و مصاحبه های نخ نمایی بوده که بخشی از آن توسط مبارزینی مثل اسماعیل بخشی و سپیده قُلیان و دیگران برملا گردید و رسوایی بیشتری برای رژیم اسلامی به بار آورد. اینک که اقتصاد جمهموری اسلامی به آستانه ورشکستگی رسیده و رژیم با بحرانهای عمیق همه جانبه مواجه شده، از ترس گسترش اعتراضات کارگران به دیگر مراکز کارگری مجبور به عقب نشینی هایی در مقابل کارگران با پذیرش بخشی از خواستهای آنان شده است. تعهدات رژیم از جمله لغو خصوصی سازی شرکت و اخراج تعداد زیادی از مدیران تحت حمایت اسدبیگی در صورت عملی شدن برای کارگران هفت تپه موفقیت و دستاورد خوبی به حساب می آید. با وجود این کارگران می‌دانند حفظ این دستاوردها و پیشرویهای بعدی برای تحقق دیگر مطالباتشان در گرو تداوم وحدت مبارزاتی و تشکل و رهبری رادیکال خود کارگران است. آنها اعلام کرده‌اند که : “ دستگیری و زندان و اخراج تا کنون نتوانسته اعتراض و اعتصاب ما را خاموش کند و چنانچه رژیم به توافقات خود عمل نکند باز با اعتراض و اعتصاب ما مواجه خواهد شد.“
با وجود این رژیم در تلاش است تا کارگران را از پیگیری دیگر مطالبات از جمله بازگشت به کار همه کارگران اخراجی از جمله اسماعیل بخشی، محمد خنیفر، سالار بیژنی، ایمان اخضری و پرداخت حقوقهای این مدت به آنان و بسته شدن پرونده های قضایی دیگر همکاران شان باز دارد. از جانب دیگر سعی می‌کند که لغو کامل خصوصی سازی شرکت را تحت بهانه ” متولیان فعلی اهلیت تصدی و مدیریت شرکت را ندارند و تا یک ماه و نیم دیگر قرارداد شرکت با آنها فسخ و مدیریت جدید جایگزین می شود.” در هاله ای از ابهام بپیچد و در این فاصله شرایط را برای واگذاری شرکت هفت تپه به کارفرمای دزد دیگری از نوع اسدبیگی آماده کند. اما کارگران هفت تپه پیشاپیش اعلام کرده‌اند که نه واگذاری شرکت به کارفرمای دیگر بخش خصوصی را می پذیرند و نه هیچ شرکت تعاونی را قبول دارند که تنها بخشی از سهام را به کارگران واگذار کند. کارگران خواهان واگذاری صد در صد مالکیت شرکت به خود هستند تا به مثابه صاحبان واقعی شرکت آنرا به بهترین شکل اداره کنند. آلترناتیو کارگران در حالت نپذیرفتن این پیشنهاد از جانب رژیم، دولتی شدن مجدد شرکت اما تحت کنترل و نظارت کامل شورای مستقل کارگران بوده است تا آنگونه که خود گفته‌اند ” با تمام توان برای آبادی شرکت و تأمین کار برای هفت هزار کارگر در آن و بهبود وضعیت زندگی خود و خانواده شان و سرنوشت هفت تپه ” تلاش کنند.
آنچه اکنون پیشاروی کارگران مبارز هفت تپه می باشد، پیگیری اجرای بی قید وشرط تعهدات رژیم و حفظ همبستگی طبقاتی میان خود برای دستیابی به دیگر مطالباتشان و خنثی کردن نیرنگهای رژیم اسلامی برای خالی کردن زیر پای رهبران وفعالان کارگری از یک سو و قالب کردن مسئولان و صاحبان دزد و فاسد دیگری در این فاصله از سوی دیگر می باشد.
حمایت و پشتیبانی کارگران دیگر بخشها در سطح سراسری از کارگران نیشکر هفت تپه می‌تواند آنان در کسب پیروزی های بیشتر و در مقابله با سرمایه داران و دستگاههای سرکوب رژیم یاری دهد. کارگران نیشکر هفت تپه نیز در مبارزات چند ساله خود نشان داده‌اند که مدافع و حامی مبارزات کارگران، معلمان، بازنشستگان، دانشجویان و دیگر اقشار زحمتکش و تهیدست جامعه برای تحقق خواستها و مطالباتشان بوده اند. با همه این موفقیتها کارگران هفت تپه هنوز راه درازی برای تحقق همه مطالبات خود در پیش دارند. تجربیات تا کنونی و ظرفیت بالای نسل جدیدی از رهبران جوان کارگران هفت تپه در مبارزه علیه کارفرمایان و دستگاههای سرکوب و فریب جمهوری اسلامی پشتوانه پیشبرد مبارزات امروز و آینده آنها و دیگر کارگران در سراسر ایران خواهد بود.