روز چهار شنبه هشتم مرداد اعتصاب و راهپیمایی متحدانه کارگران نیشکر هفت تپه در شهر شوش برای چهل و پنجمین روز پی در پی ادامه یافت. کارگران نیشکر هفت تپه با گذشت یک ماه و نیم از اعتصاب و اعتراض همچنان با عزم راسخ بر ادامه مبارزه تا تحقق خواست پرداخت فوری دستمزدهای معوقه کارگران، دائمی شدن قراردادهای کارگران نی بر و بازگشت به کار کارگرانی که قرادادشان تمدید نشده است، بازگشت به کار اسماعیل بخشی، محمد خنیفر، ایمان خضری و سالار بیژنی، تمدید دفترچه بیمه درمانی و خدماتی، مجازات برای مالکین فاسد و اختلاسگر، بازگرداندان پولهای به سرقت رفته، ادامه فعالیت کارخانه و تضمین امنیت شغلی کارگران، خلع ید از بخش خصوصی و پایان دادن به غارت و چپاول در این کارخانه تأکید کردند.
کارگران هفت تپه همانند روزهای گذشته با تجمع مقابل فرمانداری و راهپمایی در خیابان های شهرستان شوش، با سر دادن شعار و ایراد سخنرانی نشان دادند که علیرغم تهدیدات، وعده و وعیدهای دروغین و سیاست های تفرقه افکنانه قوه قضائیه، دولت و کارفرما همچنان متحدانه به مبارزات بر حق خود ادامه می دهند. اعتصاب و اعتراضات کارگران، در شرایطی ادامه دارد که روز سه شنبه اسماعیلی سخنگوی قوه قضائیه رژیم در نشست با خبرنگاران بار دیگر ادعا کرد که: “قوه قضائیه همه تدابیر خودش را به کار گرفته است تا حقوق کارگران استیفا و شرکت پابرجا بماند”. این کارگزار رژیم به دروغ مدعی می شود که “موضوع تخلفات مدیران شرکت و هم خصوصی سازی شرکت در حال پیگیری است”. سخنگوی قوه قضائیه در حالی که موضوع اصلی این نشست خبری پرس و جو حول بحران هفت تپه و اعتصاب یکپارچه کارگران بوده فریبکارانه مدعی می شود که “اکثر کارگران هفت تپه مشغول به کار هستند”.
ساعتی بعد از اظهارات سخنگوی قوه قضائیه، کارگران هفت تپه از طریق کانال های تلگرامی خود در پاسخ به قوه قضائیه نوشتند: ” اسماعیلی سخنگوی قوه قضائیه گفته فقط یک تعدادی کارگر معترض هستند بقیه سر کار هستند! قوه قضائیه باز هم غلط گفت!” کارگران همچنین نوشتند “اسماعیلی حل مشکلات کارگران رو واگذار کرده به احکام دادگاه اختلاسگران که معلوم نیست چه وقت قراره صادر بشه! اسماعیلی نامطلع همچنین گفته بررسی معضلات و مساله خصوصی سازی رو به سازمان خصوصی سازی واگذار کردیم تا بررسی کنه! عجب! به همان سازمان دزد؟ مثل اینه که بگی مساله سرقت از منزل شما رو واگذار کردیم با سارق محترم تا بررسی کنه و نتیجه رو به ما بگه”.
کانال مستقل کارگران هفت‌تپه، با انتشار سندی از رشوه سه میلیارد تومانی اسدبیگی به جعفری چگنی رئیس دادگستری شوش و حسینی پویا، دادستان استان خوزستان خبر داده است. بر اساس این سند، این رشوه برای “پرونده‌سازی علیه کارگران” و حمایت از اسدبیگی در شورای تامین شوش و خوزستان از طریق تهیه گزارش‌ها و مصاحبه به نفع اسدبیگی بوده است. هفته گذشته نیز این کانال اعلام کرد که اسدبیگی مبلغ ۷۰۰ میلیون دلار از پول‌هایی را که اختلاس کرده است از طریق صرافی به کانادا منتقل کرده است. پیشتر کارگران هفت‌تپه بارها حمایت مقامات قضائی و دولتی از مسئولان شرکت هفت‌تپه را محکوم کرده‌اند.
تداوم اعتصاب متحدانه کارگران هفت تپه، تجربه و دانش طبقاتی آنان، درجه سازمانیابی، وجود شبکه ای از رهبران پرشور و با تجربه، تهور و آزمودگی و سنجیدگی آنان در پیشبرد این مبارزه، سران قوه قضائیه رژیم، رئیس دادگستری شوش و دادستان استان خوزستان را بر آن داشته تا از هیچ تلاشی برای به شکست کشاندن این اعتصاب فروگذار نکنند. سران رژیم می دانند که مبارزه کارگران هفت تپه به این اعتبار که یکی از محوری ترین سیاست های اقتصادی دولت یعنی خصوصی سازی را به چالش کشیده اند، به این اعتبار که خواست پرداخت فوری دستمزدهای معوقه و تمدید دفترچه های بیمه و تضمین امنیت شغلی کارگران را مطرح کرده اند، خواست و مطالبه بخش های وسیعی از کارگران ایران را نمایندگی می کنند. کارگران اعتصابی در سخنرانی های خود از اهمیت مدیریت شورایی کارگران بر مجتمع های صنعتی سخن می گویند. سران رژیم می دانند درست در شرایطی که آنان می خواهند دشمن خارجی را عامل فقر و فلاکت اقتصادی معرفی کنند و با صدور پی در پی احکام اعدام و زندان و شلاق و بیگاری برای معترضان خیزش آبان و دی ماه، کارگران حق طلب و انسانهای آزاده جامعه را مرعوب نمایند، کارگران با هوشیاری سیاسی و آگاهانه دشمن طبقاتی در داخل را آماج مبارزه خود قرار داده اند و این یک مقابله و رویاروئی سیاسی است. سران رژیم از تأثیرات انکار ناپذیر مبارزات متحدانه کارگران هفت تپه بر فضای سیاسی و جنبش های اعتراضی در جامعه آگاه هستند و هراس از این واقعیات آنها را برای ایجاد تفرقه در صفوف مبارزات کارگران به تکاپو انداخته است. اعتصاب یکپارچه و متحدانه کارگران هفت تپه به اعتبار همین جایگاه عینی که در اوضاع سیاسی کنونی پیدا کرده است، از اهمیت زیادی در روند پیشروی جنبش کارگری ایران برخوردار است.
همزمان با تداوم اعتصاب متحدانه کارگران هفت تپه، در همین هفته گذشته ما شاهد برپایی چندین اعتصاب و تجمع اعتراضی کارگران برای پیگیری مطالباتشان بوده ایم. استمرار و همزمان شدن این اعتصابات و تجمع های اعتراضی حول خواسته های مشابه زمینه عینی به هم مرتبط شدن و ایجاد هماهنگی در رهبری این مبارزات را فراهم آورده است.
اما هم جهت کردن، هماهنگی و همزمانی مبارزات کارگران در بخش های مختلف و جلب به موقع همبستگی و حمایت واحدهای مختلف از یکدیگر بدون ارتباط نزدیک میان رهبران و فعالین کارگری پیشرو و مبارزی که سر رشته مبارزه در واحدهای مختلف تولیدی و خدماتی را در دست دارند، ممکن نیست. در شرایط نبود تشکل های توده ای و طبقاتی سراسری کارگران که بتوانند در همچون مواقعی با فراخوان به برپایی اعتصاب های حمایتی پیشروی و موفقیت مبارزه در یک رشته معین را تضمین کنند و جنبش کارگری را در قامتی یکپارچه به میدان آورند، این رهبران و فعالین کارگری در مراکز مختلف صنعتی و خدماتی هستند که در ارتباط و پیوند و همکاری با هم و با ایجاد تشکل و نهادی مانند شورای همکاری فعالین کارگری قادر خواهند شد تا حدودی خلاء نبود تشکل های توده ای و سراسری کارگران را پر کنند.