حزب کمونیست ایران

با قطع مکرر برق و کم آبی ، تابستان سختی  در راه است

تابستان گذشته، پس از موج گسترده‌ای از خاموشی‌ها که نارضایتی عمومی زیادی به همراه داشت، مسئولان وزارت نیرو با تاکید بر «برنامه‌ریزی دقیق برای تابستان آینده» اعلام کردند که این قطعی‌ها دیگر تکرار نخواهند شد. برخی حتی پا را فراتر گذاشتند و وعده دادند که با ورود نیروگاه‌های جدید و استفاده از انرژی‌های جایگزین کشور به مرحله‌ای از «پایداری انرژی» خواهد رسید. با این حال، واقعیت امروز چیز دیگری را نشان می‌دهد. نه‌تنها هیچ‌گونه پایداری در تأمین برق مشاهده نمی‌شود، بلکه آغاز خاموشی‌ها پیش از شروع فصل گرما این نگرانی را ایجاد کرده که در تابستان پیش‌رو شرایط به‌مراتب بحرانی‌تر از سال گذشته باشد. در کنار کمبود برق و قطع بدون برنامه و دادن آگهی از پیش به مشتریان کمبود آب برای تامین برق و حتی آب شرب نیز به مشکلات افزوده است. مسئول فراکسیون محیط زیست مجلس اعلام کرده که 30 استان کشور دچار کم آبی برای آب شرب و تامین برق هستند. او و سایر مسئولین می کوشند مردم را قانع کنند که کمبود آب و برق محصول مصرف زیاد این دو ماده حیاتی از جانب شهروندان و خشکسالی می باشد. اما ساکنین در نقاط مختلف کشور که میدانند این وضعیت بحرانی را رژیم و مسئولین فاسد و ناکارآمد ببار آورده اند اعتراضات گسترده علیه آنها را گسترش داده اند.

به گزارش سایت خبری – سیاسی پیام شمار زیادی از ساکنین اردکان یزد در روز سه شنبه 13 اردیبهشت یکی از خیابانهای اصلی شهر را مسدود نموده و در مقابل اداره برق تجمع اعتراضی برپا کردند. آنها که قطع مکرر برق موجب سوختن سوختن وسایل کار و زندگی شان شده خواستار غرامت و سرمایه گزاری در صنعت و برق شدند. آنها هشدار دادند که از دادن وعده های توخالی خسته شده و خواستار اقدام فوری و لازم میباشند. در همین روز نانوایان اصفهان،کرمانشاه،استان مازندران و برخی شهرهای دیگر  در اعتراض به قطع مکرر برق دست به تجمع زدند. روز دوشنبه 15 اردیبهشت بازاریان بازار بزرگ آهن در تهران، کرج و شهریار به عنوان اعتراضی به قطع مداوم برق مغازه های خود را بستند. آنها که سه روز با قطع برق مواجه بودند از بی توجهی مسئولین به مشکلاتشان خشمگین هستند. در کرج گذشته از بازاریان شماری از شهروندان نیز با شعار “مرگ بر دیکتاتور” به اعتراض پرداختند. آنها اعلام کردند که وسایل برقی خانگی شان سوخته و از بین رفته است و لازم است دولت زیان های آنها را جبران نماید.

بحران آب، برق، اقتصاد و امنیت اجتماعی، مناطق گسترده‌ای از کشور را با چالش جدی مواجه کرده است. آرمان ملی در روز سه شنبه نوشت:

” یکی از مشکلات اساسی در خاموشی‌های اخیر، نبود اطلاع‌رسانی و شفافیت است. هیچ جدول رسمی دقیق و قابل استناد، از زمان و مناطق خاموشی منتشر نشده و هیچ مقام مسئولی در برابر سوالات مردم درباره دلیل این قطعی‌ها پاسخگو نیست و همه چیز در سکوت و سردرگمی پیش می‌رود. در برخی مناطق شهری، شهروندان گزارش داده‌اند که در دو روز اخیر، برق منازل آنها دو بار و هر بار به مدت دو ساعت قطع شده است. بسیاری از آنها می‌پرسند چرا هنوز فصل گرما فرا نرسیده، کشور با بحران برق مواجه شده؟ چه تضمینی وجود دارد که این وضعیت در تابستان به بحرانی تمام‌عیار تبدیل نشود؟

وضعیت مورد اشاره موجب تلخ شدن زندگی و نیز زیان های مالی زیادی گردیده است. گذشته از شهروندان یکی از مهم‌ترین قربانیان کمبود برق در کشور، صنایع هستند. صنایع که در مواجهه با بحران کمبود برق باید خاموشی‌ها را در تابستان به جان می‌خریدند، در سال جدید از بهار قطعی‌های مکرر برق را تجربه می‌کنند. به گزارش تجارت نیوز پیش‌تر شهرک‌های صنعتی پردیس، صفادشت، دهک، عباس‌آباد و سلیمانی، از آغاز قطعی برق واحدهای خود از یکم اردیبهشت‌ماه خبر داده بودند. اما این بار به نظر می‌رسد از نیمه اردیبهشت، تمامی شهرک‌های صنعتی با محدودیت برق مواجه می‌شوند.

یکی و فقط یکی از دلایل کمبود آب زدن چاههای عمیق و غیر عمیق از جانب دار و دسته های وابسته برای کشاورزی و صنایع شخصی می باشد. مهمتر از سیاست رژیم و فشار آوردن به کشاورزان برای رسیدن به خود کفائی است. این سیاست غیر عاقلانه و سرمایه گذاری نکردن در صنعت مدرن کشاورزی موجب هدر دادن آب و خشکاندن چشمه ها و سایر منابع آبی شده است. عین همین مشکل در صنعت برق رویداده است. عدم سرمایه گزاری در تامین نیروگاههای تازه و تعمیر نیروگاههای موجود و نیز ساختن سدها ها بر اساس منافع پیمانکاران در سپاه و غیره در کنار خشک سالی نقشی اساسی در تامین آب سدها و لاجرم تامین برق شده است.

اعتراضاتی که به چند مورد آنها اشاره شد بر بستر تداوم کمبود آب و برق در تابستانِ پیشِ رو می تواند وسعت بیشتری بگیرد. در اینصورت در کنار اعتراضات کارگران، زنان، دادخواهان، مال باختگان و غیره اعتراضات به کمبود آب و برق می تواند جنبش انقلابی “زن، زندگی، آزادی” را نیرومند سازد و موجب بهبود بازهم بیشتر تناسب قوا به نفع مردم گردد.