طی روز های اخیر در بنگلادش،احساسات ضد دولتی فزاینده رواج یافته است؛اعتراضاتی که ریشه در خواسته‌های کارگران بنگلادش برای احیای یک دولت حداقل بی‌طرف (و نه حتی حامی کارگران) در مناسبات بین کارگر و کارفرما دارد.
به گزارش اندیشکده انگلیسی چتم هاوس،پاتریک شرودر و شینجیت باجپایی محققان این اندیشکده در مقاله‌ای از تبدیل مبارزات کارگران صنعت پوشاک بنگلادش علیه دولت و کارفرمایان به یک بحران سیاسی در آستانه انتخابات عمومی بنگلادش سخن گفتند.این دو محقق آلمانی و هندی این اندیشکده با اشاره به اعتراضات صنفی کارگران بنگلادشی به شرکت‌های چندملیتی بر سر مزد و دیگر مطالبات و تبدیل آن به خشونت‌های دنباله‌دار در این کشور،نوشتند:این بحران از سال ۲۰۱۳ (۱۳۹۲ خورشیدی) شروع شد که در آن سال کارگران امید داشتند تا در تصویب قوانین جدید کار،دولت از آن‌ها در بخش پوشاک (به‌عنوان اصلی‌ترین صنعت بنگلادش) حمایت کند.جدا از انبوه کارگران، صدها تن از رهبران احزاب مخالف دولت در بنگلادش در پی تظاهرات بزرگ ماه اکتبر دستگیر شده‌اند.اختلاف‌ها درحدی است که حزب اصلی مخالف دولت به‌عنوان اپوزیسیون یعنی حزب ملی بنگلادش،انتخابات را تحریم می‌کند و اکثر رهبران ارشد آن بازداشت شدند.