شمس الدین امانتی ۲ / ۵ / ۲۰۲۱
روز معلم را به همه معلمان مبارز، زحمتکش و دلسوز شاد باش می گویم.
«وعده»شاه ايران براى انتخابات آزاد دوره بيستم مجلس در تابستان ١٣٣٩، بمنظور ثبات رژيم پهلوى و راضى نگهداشتن سياستمداران آمريكايى فضاى سياسى تازه اى را به دنبال داشت.
زد و بندهاى وزير و وزراى دربار رژيم پهلوى، خلاف «وعده» شاه براى انتخابات آزاد در فضايى دمكراتيك منجر به اعتراضاتى شد كه توسط اقشار نا راضى و معترض به خيابانهاى تهران كشيده شد. اين فضاى سياسى و دامنه اعتراضات ناشى از آن به اوايل دهه ٤٠ هم رسيد.
اعتصاب معلمان در روز دوازدهم ارديبهشت سال ١٣٤٠ در اعتراض به نابرابرى و پائين بودن حقوق دريافتى خود در برابر مجلس (ميدان بهارستان) مورد هجوم پليس رژيم پهلوى قرار گرفت كه منجر به جانباختن يكى از معلمان بنام دكتر ابوالحسن خانعلى شد، كه بعدها در پى اعتصابات و تظاهرات وسيع معلمین، اين روز بنام روز معلم در تأريخ مبارزاتى معلمان ايران تثبيت شد.
بعد از گذشت ٤٨ سال از این واقعه تأريخى، فرزاد كمانگر معلم انقلابی و آگاه دبستانهاى كردستان كه در سياه چالهای رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی زندانی و بعدآ اعدام شد، به مناسبت روز معلم طی پيام تبريكی به همکارانش در بیرون از زندان مينويسد:
«بنويسيد درد و رنج، بخوانيد زندگى، بايد معلم بچه هايى می شدم كه در كودكى درد و رنج بزرگسالى را به دوش مي كشيدند و در بزرگ سالى آرزوهاى برآورده نشده كودكيشان را از فرزندانشان پنهان ميكردند، معلم دخترانى كه با دستانى پر نقش و نگار سوى چشمشان را پاى دار قالى ميگذاشتند تا هنرشان زينت بخش خانه هاى ديگران باشد و مژده نان براى سفره خانواده.»