روز جمعه دوم مهر ماه به دنبال اخراج بیست و یک نفر از کارگران نیشکر هفت تپه به بهانه و تحت عنوان عدم تمدید قرارداد کار، برای پنجمین روز متوالی تعداد زیادی از کارگران این مجتمع کارگری با خواست بازگشت هم طبقه ای های اخراج شده شان به کار، در محوطه این مجتمع و در مقابل دفتر رئیس شرکت دست به تجمع اعتراضی و اعتصاب زدند. کارگران اخراج شده ازجمله کارگرانی بودند که به جرم شرکت در اعتراضات کارگری و پیگیری خواست و مطالبات کارگران، از ورود آنان به محل کارشان جلوگیری شده بود. اخراج کارگران معترض و مبارز از طریق عدم تمدید قرار داد موقتشان توطئه ای از پیش طرح ریزی شده از جانب کارفرما و دستگاههای امنیتی می باشد.
درحالی که اعتراضات و اعتصاب کارگران هفت تپه همچنان ادامه داشت، روز چهارشنبه “ایلنا” خبرگزاری دروغ پراکنیِ کار جمهوری اسلامی از پایان اعتصاب و بازگشت کارگران نیشکر هفت تپه به سر کار خبر داد. کارفرمای سرمایه دار این مجتمع کارگری که از طریق رانت حکومتی با پرداخت مبلغ ناچیزی به هنگام خصوصی سازی این شرکت، کل زمینها و امکانات عظیم آنرا تصاحب کرده است، فریبکارانه با دادن مرخصی دو روزه به تعداد زیادی از کارگران تلاش داشت اعتصاب را پایان یافته وانمود نماید. اما کانال تلگرامی مستقل سندیکای کارگران هفت تپه از ادامه اعتصاب در روزهای پنج شنبه و جمعه نیز خبر داد. در اطلاعیه این سندیکا ضمن اشاره به وجود فضای پلیسی و امنیتی برای ارعاب و سرکوب کارگران، از اعتصاب کارگران هفت تپه حمایت نموده و هرگونه فضا سازی و تهدید و احضار کارگران را محکوم نمود. اخبار دیگر نیز حاکی از آن است که علیرغم احضار، تهدید و شگردهای مدیریت نیشکرهفت تپه و همدستی دستگاههای سرکوبگر امنیتی با کارفرما، نه تنها این اعتصاب پایان نیافته بلکه روز پنج شنبه چهارم مهرماه سیزده تن از کارگران نامه اخراجی دریافت کردند و هشت نفر دیگر نیز توسط دستگاههای امنیتی احضار شده اند. با این وجود کارگران نیشکر هفت تپه اعلام کرده‌اند مصمم هستند تا بازگشت همه کارگران اخراجی به کار، همچنان به اعتصاب و اعتراضات خود ادامه دهند.
کارگران نیشکر هفت تپه در شرایطی دست به اعتراض و اعتصاب می‌زنند که تعدادی از همکارانشان از جمله اسماعیل بخشی و محمد خنیفر به جرم شرکت در اعتصاب وسیع وطولانی مدت پارسال، در بیدادگاههای رژیم اسلامی احکام سنگینی گرفته‌اند و هنوز در زندان به سر می‌برند. پرونده های جعلی تعدادی دیگر از آنان که پیگیر مطالبات شان بوده‌اند، در این بیدادگاههای ضد کارگری هنوز هم بسته نشده است. در چنین شرایطی تداوم اعتراضات کارگران مبارز و آگاه نیشکر هفت تپه نشان می‌دهد که نه سرکوب و بگیر و ببند و زندان و شکنجه کارگران و نه تهدیدات و شگردهای مزورانه و صدور بخشنامه های تهدید آمیز کارفرما و دستگاههای امنیتی دایر بر اعلام لیست کارگران اعتصابی نمی‌تواند کارگران را از پیگری خواست و مطالباتشان منصرف نمایند.
اما واقعیت این است، رژیم درمانده جمهوری اسلامی که با بحرانهای همه جانبه ای دست به گریبان است از پاسخ به مطالبات کارگران عاجز و نا توان است. به همین دلیل تا کنون هیچ یک از مسئولان رژیم در این مجتمع کارگری جرأت نکرده اند در میان کارگران ظاهر شوند و در مقام پاسخ‌گویی برآیند و طبق معمول جمهوری اسلامی جواب کارگران نیشکر هفت تپه را با توسل به حربه سرکوب و ارعاب داده است. اما مشکل کارگران ایران و اعتراضات و مبارزات آنان تنها به نیشکر هفت تپه یا فولاد اهواز محدود نیست. از آنجا که هم اوضاع نا بسامان معیشتی کارگران و هم اَشکال مبارزات آنان برای تحقق خواست و مطالباتشان و هم شیوه برخورد به شدت ضد انسانی و ضد کارگری رژیم به کارگران در همه جای ایران تقریبأ یکسان بوده است. مبارزات صنفی و طبقاتی کارگران بر علیه سرمایه داران و کارفرمایان و رژیم اسلامی حامی آنان نیز در کارخانه ها و مراکز کارگری در چند دهه گذشته بی‌وقفه ادامه داشته است. در هفته گذشته علاوه بر کارگران نیشکر هفت تپه، کارگران پتروشیمی فارابی نیز همزمان با کارگران هفت تپه اعتصاب خود به خاطر بی توجهی رژیم به مطالبات شان را برای پنجمین روز متوالی ادامه دادند. کارگران پتروشیمی فارابی اعلام کردند تا کنون رژیم به هیچ یک از خواسته‌های شان پاسخ نداده است به این دلیل تا رسیدن به کلیه مطالباتشان به اعتصاب خود ادامه خواهند داد. در هفته گذشته همچنین کارگران شرکت لبنیاتی “پاژن” تهران نیز با خواست پرداخت دستمزد معوقه هفت ماهه و تهدیدات کارفرما به اخراج شان، دست به اعتصاب زدند.
اما آنچنان که در اطلاعیه سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه در این رابطه آمده که: “اتحاد و همبستگی طبقاتی ما کارگران، رمز پیروزی ما کارگران و شکست صاحبان سرمایه و استثمار گران می باشد. باید با اتحاد و همبستگی به مبارزه خود ادامه دهیم. صدای خرد شدن استخوانهای سرمایه داران در مقابل قدرت کارگران هفت تپه، فولاد و هپکوی اراک و …. شنیده می شود.”، تنها راه مقابله با قلدری سرمایه داران و تعرض شان به حقوق کارگران همان است که در این اطلاعیه آمده است. یعنی رمز پیروزی کارگران در گرو اتحاد وهمبستگی طبقاتی کارگران و تمامی توده های رنج کشیده و تحت ستمی است که از استثمار نظام سرمایه داری به تنگ آمده اند. ایجاد تشکلهای صنفی و طبقاتی کارگران و دیگر اقشار تهی دست جامعه در سطح سراسری آنچنان قدرتی برایشان به وجود خواهد آورد که ستون فقرت سرمایه داران و حکومت فاسد و کارگر ستیزجمهوری اسلامی را درهم خواهد شکست.