حزب کمونیست ایران

ترامپ، كردها و البغدادی

آلن فراشون

برگردان : عزیز ماملی

روزنامه لوموند

بدون كردها ویازده هزار قربانی آنها در مبارزه، رئیس جمهور آمریكا “پیروزی” بر داعش را جشن نمی گرفت .برای قبولاندن خیانت خود به كردها، دونالد ترامپ موفقیت خود بر علیه سازمان دولت اسلامی را به رخ می كشد. به باور او كردارش بزرگ و ” خارج از حد” میباشد. اما او این حقیقت را نمیتواند كتمان نماید كه بدون كردها محل سكونت رهبر دولت اسلامی ابوبكر البغدادی شناسایی نمی شد.

شادمانی كودكانه ای كه روزیكشنبه ٢٧ اكتبر از سوی رئیس جمهور آمریكا به نماێش گذاشته شد وضمن آن، ازمیان برداشتن “خلیفه” را اعلام كرد ناروابود. ترامپ اشتباه می كند. مرگ بنیانگذار دولت اسلامی مارا در فراموشی فرو نمی برد. نه بازگشت نیروهای آمریكایی از كردستان سوریه. نه چراغ سبزاهدایی به تركیه برای اشغال این ناحیه. نه شهادت مبارز كرد هورین خلف كه به چهره نمادین این رویدادها مبدل گردید.

عملیات موفقیت آمیز نیروهای ویژه آمریكا برضد دولت اسلامی بر دو مطلب تاكید دارد : نادانی در ستراتژی ترامپ و حق ناشناسی اش در مورد تنها هم پیمانانش در سوریه. نیویورك تایمز از یك مقام آمریكایی چنین نقل می كند : ” در این حمله كردهای سوریه و عراق بیش از هركشور اطلاعات تامین می كنند۔”

بقیه ماجرا روشن است : روز ٦ اكتبر رئیس جمهور آمریكا نیروهایش را از سوریه خارج می كند، سربازانی كه با یگانهای محلی كرد، یگانهای مدافع خلق همكاری می كردند، اوبه همتای ترك خود رجب طیب اردوغان اجازه میدهد تا شمال شرق سوریه را تصرف كند . روز ٩ اكتبر اشغالگری شروع می شود، ارتش آمریكا و مزدوران آن از اعراب سوریه كنترل آن سرزمین را به عمق سی كیلومتردر امتداد مرز بین دو كشور بدست می گیرند.

جنگجویان بی انضباط و فاسد،  این پایان همكاری میان ایالات متحده آمریكا و كردهای سوریه میباشد، چنان همیاریی كه اهمیت آن در حمله به رهبردولت اسلامی برملا گردید. این سرآغاز اشغالگری تركیه در سرزمین كردهای سوریه است و قتل هورین خلف تبلور آنست.

این جنایت به تنهایی، سرنوشتی را كه چشم براه كردهای سوریه است بیان می كند، پس از سد راه آنان با توپخانه، ارتش تركیه تانكها را به حركت در می آورد و سپس منطقه را به مزدورانش می سپارد. برای توصیف این باندهای مسلح، زبان از بكارگیری كلمات عاجزاست، دراكثر موارد كانگستریا جهادیست و یا هردوباهم، اعراب سنی سوریه متنفر از كردها و مسیحی هاكه مزد بگیران پیشین شاخه محلی القاعده و حتی داعش هستند كه به خدمت ارتش تركیه در آمده اند. به نوشته نیویورك تایمز: ” یكی از نزدیكان پنتاگون می گوید آنها بدترین بدهارا تشكیل می دهند. ”

تصاویری كه با افتخار بر صفحات شبكه های مجازی به نمایش می گذارند مردانی ریشو را نشان می دهد با موهای بلند و همان شعارهارا تكرار می كنند كه داعش فریاد بر می آورد : ” سر كفاررا از تن جدامی كنند، مسیحی های محلی ارمنی وسریانی را به بردگی تهدید می كنند، كردها را خائن و خوك می نامند.

اینها جنگجویان بی انضباط و فاسدی هستند كه بوسیله یك كشور ناتو تربیت می شوند برای محافظت به نفع آن دولت، در سرزمینهایی كه از دیرزمان اكثریت آن اغلب و نه همیشه كرد می باشند. آیا عملیات پاسداری مشترك روسیه و تركیه و نیز ارتش سوریه كه به یاری كردها دعوت شده این واقعیت را تغییر خواهد داد؟

روز ١٢ اكتبر، هورین خلف، مهندس، ٣٥ ساله، فعال سیاسی باراننده اش در جاده ام٤ در نزدیكی دریك درحركت هستند، سازمان سیاسی هورین خلف در میلیشیای كرد و یگانهای مدافع خلق كه حمله به رهبر دولت اسلامی را هموار نمود عضويت دارد. اتومبیل زن جوان در ایستگاه گروهی از باندهای مزدور ارتش تركیه متوقف می شود، راننده را بقتل می رسانند، زن جوان را بیرون می اندازند، موهایش را می كنند، پاهایش را می شكنند، سپس استخوانهای صورتش را با ضربات قنداق تفنگ خرد می كنند و سرانجام از نزدیك بسوی او شلیك می كنند، خون او به پاهای آنها فرو می ریزد (لوموند ١٥ اكتبر)

این جنایت در منطق ماموریت محوله به مزدوران اسلامیست می گنجد : رهبری سیاسی- نظامی كرد بایستی از میان برداشته شود. هورین خلف در تمامی نقاط شمال شرق سوریه شناخته شده بود، او به تلاشهایی برای بهبود روابط میان كرد و عرب همت گماشته بود.

هیچ كس نمیتواند بگوید از این ماجرا خبر نداشت. ارتش تركیه از ماه مارس ٢٠١٨ كانتون و شهر عفرین را كه اكثریت ساكنان آن كرد هستند در جنوب این منطقه اشغال كرده بود. این نواحی به باندهای جهادیست واگذار گردید، آنها آشكارا اختیار هرگونه دخالت و تصرفات را داشتند. میلیشیاهای قبیله ای تاتارگونه منازل را سرقت كردند و مغازه های كردهارا غارت ، به آدم ربایی و اخاذی روی آوردند و به اعدامهای بی محاكمه مبادرت ورزیدند. مردم كرد ناچار به فرار شد و صدوسی هزار نفر از این بیچارگان به جاده ها روی آوردند.

ماموریت به انجام رسید زیرا می بایستی امر كرد زدایی نیز در نوار مرزی تركیه عملی شود. سیستم تبلیغاتی تركیه سوگند یاد می كند كه این عملیات تنها دستگاه سیاسی- نظامی حزب محلی كرد را در بر می گیرد- روابط بسیار نزدیكی با خودمختاری طلبان كرد تركیه، پ ك ك دارد كه با دولت تركیه در جنگ میباشد و اروپا آنرا تروریست قلمداد می كند.

اردوغان چه می خواهد؟ ثامین مكانهایی برای اسكان چندین صد هزار پناهنده سوریه در تركیه، در این مناطق آزاد شده؟ این پروژه میتواند برای بخشی از افكار عمومی تركیه خوش آیند باشد : اقتصاد آن آشفته است، غالبا این پناهندگان سوریه را مسئول نارسایی های موجود می انگارند. یا بسیار ساده پس از چندین شكست انتخاباتی می خواهد مردم را به سوی یك ماجراجویی نظامی و ناسیونالیستی سوق دهد؟

كردهای سوریه با انجام عملیات در نقاطی كه عمدتا عرب نشین هستندغیر قابل انتقاد نیستند. اما بدون هورین خلف، بدون این یگانهای مدافع خلق كه نخستین كسانی بودند كه دولت اسلامی را در كوبانی شكست دادند قبل ازآنكه البغدادی را ازرقه پایتخت آن در سوریه اخراج نمایند، بدون آنها كه یزیدیها را نجات دادند، بدون آنها كه در نبردهایشان یازده هزار قربانی دادند ، ترامپ پیروزیهایش را بر دولت اسلامی جشن نمی گرفت۔ او به سبك خویش از كردها سپاسگزاری می كند : تسلیم آنها به دگر جهادیستها

روزنامه لوموند

جمعه ١و شنبه٢ نووامبر ٢٠١٩