حزب کمونیست ایران

جمهوری اسلامی ایران یک نیروی اشغالگر در کردستان

کشتار کولبران و کاسبکارانِ تهیدست مرزی در کردستان همچنان ادامه دارد. با استناد به آمار ثبت شده در وب سایت “کولبر نیوز” در ٦ ماە نخست سال ٢٠٢٢ در مناطق مرزی استان‌های آذربایجان غربی، کردستان و کرمانشاه بر اثر عواملی همچون تیراندازی مستقیم نیروهای نظامی رژیم، سرمازدگی، رفتن روی مین و غیره، 20 کولبر جانباخته اند و 127 کولبر به شدت زخمی شده اند. بنا به همین گزارشها تنها طی یک ماه گذشته بیست کولبر در مرزهای کردستان هدف تیراندازی افراد مسلح رژیم قرار گرفته و به شدت زخمی شده اند.
کولبری کار سخت و دشوار و پرمخاطره ای است که انواع خطرهای مرگ آور را در کمین دارد. تهدیدآمیزترینِ این مخاطرات، جنایاتی است که مداوماً توسط مأموران رژیم در نوار مرزی روی می دهند و  در نتیجه آنها، هر بار عده ای از این زحمتکشان جان و هستی شان را از دست می دهند. جمهوری اسلامی در نوار مرزی کردستان، نیروهای نظامی و امنیتی خود را مستقر کرده است تا هر گونه تحرک و ترددی را زیر کنترل داشته باشند. این مزدوران به اشکال مختلف مردم زحمتکشی را که از راه کولبری و از طریق انتقال کالاهایی که متعلق به خود آنها هم نیست و تنها به ازاء دریافت مزد ناچیزی آنر به دو سوی مرز منتقل می کنند و امرار معاش می نمایند، مورد اذیت و آزار قرار میدهند، از آنان باج میگیرند و هرازگاهی هم با هدف سیاسی و بمنظور ایجاد فضای ترس و وحشت و ناامنی در منطقه زیر رگبارشان میگیرند و به قتل شان میرسانند. 
اگر چه بدوش کشیدن محموله های سنگین بمدت چند ساعت بسیار سخت، دشوار، نفس گیر و پر خطر است، اما مخاطره آمیزتر از هر چیز ریسک عبور از مسیر پایگاه ها و رو در رویی با نیروهای انتظامی و مزدوران رژیم است. اینان که اصلی ترین کارشان اذیت و آزار مردم و بویژه کولبران و باج خواهی و باجگیری و غارت اموال کاسبکاران مرزی است، خیلی وقت ها بی هیچ بهانه ای و صرفاً به منظور به تمکین واداشتن زحمتکشانِ کولبر و برای بالابردن نرخ باجگیری های شان، کولبران و کاسبکاران مرزی را به گلوله می بندند و به قتل می رسانند.
بیکاری در کردستان چنان رو به افزایش است که علیرغم مخاطراتی که بر سر راه چنین کاری قرار دارد، هر روز بر شمار کسانی که به این کار روی می آورند، افزوده می شود. در میان کولبران، نوجوانانِ کمتر از ۱۵ سال و پیرمردان بالاتر از ۶۵ سال هم دیده می شوند. تعداد زیادی از کاسبکاران مرزی و کولبران جوان، تحصیلکرده هایی هستند که تاکنون نتوانسته اند کاری گیر آورند. کولبران و آنانی که به کارحمل محموله در نوار مرزی مشغول اند، در واقع نیروی کار اجیر شده تجار و دلالانی هستند که با دفتر و دستکی که در شهرها و روستاها مرزی دارند، اجناسی را از یک نقطه مرزی روانه و یا دریافت می کنند و بیشترین و بالاترین منفعت ها را بی آنکه هیچ خطری تهدیدشان کند به جیب می زنند و اُجرت ناچیزی به کولبران می پردازند.
کشتار بی وقفه کولبران، معتاد کردن گسترده مردم طبق نقشه و پلان، غارت منابع زیر زمینی و حتی استفاده از منابع آب کردستان علیه مردم کُرد در ایران و در عراق، دشمنی آشکار با مردم کردستان در عراق، سوریه و ترکیه و دخالتهای تروریستی علیه آنها، تلاش برای ایجاد و تشدید تفرقه ملی و مذهبی بین مردم کُرد وغیر کُرد در استانهای غرب کشور، امنیتی کردن کردستان و گسیل خیل گسترده مامورین و مسئولین غیر کُرد در همه سطوح تصمیم گیریِ اداری، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، آموزشی، فرهنگی و غیره، همه اینها و بیشتر از آنهم، نمونه های شناخته شده و کلاسیکِ رفتار یک رژیم اشغالگر است.
مطابق آمارهای منتشر شده از طرف مرکز آمار جمهوری اسلامی، مناطق کردنشین غرب کشور، از لحاظ میزان بیکاری، امید به زندگی، خدمات پزشکی و درمانی، مرگ و میر نوزادان، بیسوادی، خدمات شهری، جاده ها و پروژه های عمرانی دیگر، در میان کلیه استانهای ایران تنها از استان سیستان و بلوچستان بالاتر است. تشکل‌های مستقل و توده ای با فشارهای سنگین حکومتی روبرو بوده و فعالین کارگری، فرهنگی و هنری، مدرسین زبان مادری، فعالین حقوق کودکان و پیران، زنان آزادیخواه و برابری طلب با انواع تهدیدها و اتهامات واهی و بی اساس روبرو هستند.
در واقع رژیم اسلامی ایران در کردستان، یک رژیم اشغالگر است و تمامی حرکات و نشانه های یک رژیم اشغالگر را نمایندگی میکند. از اینرو خواست بیرون راندن  نیروهای اشغالگر جمهوری اسلامی ایران از کردستان، به عنوان پیش شرط هر گونه تغییر و بهبودی در زندگی مردم، امروز بیش از هر زمان دیگر اهمیت و مبرمیت دارد .
.