جمهوری اسلامی 42 سال است تلاش می کند روش زندگی مورد نظر خود را در انطباق با شریعت اسلام به مردم این کشور تحمیل کند. کسانی که سالهای نخستِ به قدرت رسیدن جمهوری اسلامی را به یاد دارند، می دانند که این رژیم در آن هنگام در بسیاری از عرصه های زندگی مدنی و اجتماعی دست کمی از طالبان امروزی در افغانستان نداشت. تفاوت تنها در احکام شریعت شیعه یا سنی بود. ورزش زنان حرام بود. زنان برای سالهای طولانی حق ورود به ورزشگاهها را نداشتند. دوچرخه سواری زنان از گناهان و جرایم کبیره بود. داشتن دستگاه پخش ویدئو جرم بود. صحنه های حمله پاسداران ارتجاع به بام خانه ها و شکستن دیش های ماهواره را کسی از خاطر نبرده است. چادر و مانتوی سیاه و حجاب کامل زنان موضوع کشمکش هر روزه زنان در خیابانها و میادین با ماموران رژیم بود. رشته های تحصیلی زنان را در دانشگاهها محدود کردند، ابتدا دشمنی با اینترنت سپس فیلتر کردن و سرانجام کم کردن سرعت آن و دهها مورد دیگر. اما اگر به کارنامه جمهوری اسلامی در همه این زمینه ها نگاه کنید، می بینید که گرچه این رژیم متاسفانه همچنان بر سر کار است ولی در این نبرد اجتماعی دائماً سرش به سنگ خورده است و دست از پا درازتر ناچار از عقب نشینی و ترک میدان شده است.
در تازه ترین نمونه جمهوری اسلامی برای تحمیل سبک زندگی مورد نظر خود، به حیوانات بند کرده است. برخورد با صاحبان سگ‌ها در خیابانها و پارک‌ها بویژه در شهر تهران طی هفته های اخیر تشدید و گزارش‌های مختلفی در این زمینه در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است. رئیس پلیس راهور تهران بزرگ از برخورد پلیس با «سگ گردانی در خودرو» خبر داده و گفته است که این موضوع در دستور کار پلیس است و روزانه با آن برخورد می‌شود. حسین رحیمی، فرمانده نیروی انتظامی تهران از برخورد با «سگ گردانی در خودرو، پارک‌ها و معابر» خبر داده و گفته است که «باید تلاش کنیم سبک زندگی اسلامی را در جامعه حاکم کنیم». او گفت در این زمینه «با متخلفان برخورد جدی خواهد شد». دادستان کل کشور، سگ را «به لحاظ شرعی حیوانی نجس» خوانده و گفته که این حیوان «نباید در زندگی مسلمانان مخلوط شود» .علیرضا حدائق، عضو جامعه روحانیت شیراز از دست روزگار می نالد و می گوید: “پدیده بی‌حجابی در سطح شهر شیراز نامطلوب است، برای ماسک نزدن ایراد می‌گیرند، اما برای بی‌حجابی ایراد نمی‌گیرند. از اینها گذشتیم حالا سگ‌گردانی در جامعه باب شده است .”
حکومت اسلامی در ایران و طالبان در افغانستان از نامربوط ترین و عقب افتاده ترین پدیده های جهان معاصر هستند. پدیده ای که با هیچ معجزه ای، به خواست‌ها و آرزوها و شیوه زندگی امروز مردم وصل نمی شود. مردم و توده های کارگر و زحمتکش، زنان، جوانان، هنرمندان و مردم ستم دیده، هزار و یک مشکل بزرگ و کوچک دارندکه بیکاری، گرانی، فقدان مسکن مناسب، بیماری کرونا، کمبود پزشک و فقدان دارو و تخت بیمارستانی، اعتیاد، خشونت، نبود آزادی‌های سیاسی و افزایش اعدام و شکنجه تنها و تنها چند نمونه آن است. در چنین شرایطی دغدغه اخوندهای حکومتی و دستگاه دولتی رعایت نکردن حجاب اجباری و یا سگ گردانی است !
دستگاه تبلیغاتی رژیم، امامان جمعه، اوباش شاغل در دستگاه نهی از منکر و امر به معروف، پلیس و بسیج و کل دستگاه آموزش و سرکوب حکومت از خطر بدحجابی زنان و یا سگ گردانی بعنوان بزرگ ترین تهدیدهای فرهنگی یاد می کنند، فقر ، خودکشی، تن فروشی، کلیه فروشی، اعتیاد، مسایل و پدیده های نیستند که توجه حکومت و آخوندهای مفتخور و وراج را جلب کنند، اما اینکه عده ای از مردم سگ داشته باشند، به امر حکومت و آخوندها تبدیل می شود.
داشتن حیوانات خانگی قدمتی به تاریخ بشر دارد و در ایران هم برای قرنها نگهداری حیوانات خانگی بخشی از فرهنگ مردم بوده و این حاکمان فاسد و مرتجع اسلامی نه تنها ضدیتی بیمارگونه با فرهنگ و هنر و علم دارند، با حیوانات هم دشمن بوده و با نجس، بدیمن بودن و حرام دانستن، کمتر حیوانی سالم از دست آنها خارج شده است. در تمامی کشورهای جهان حیوانات خانگی بخشی از زندگی جامعه هستند و شاید جمهوری اسلامی و دیگر مرتجعین اسلامی جزو اقلیت کوچکی باشند در دنیا که حتی با حیوانات هم دشمنی می کنند .
سرنگونی حکومت ارتجاعی اسلامی ایران نه تنها در جهت منافع مردم و توده های زحمتکش است، بلکه برای تامین حقوق حیوانات و دفاع از طبیعت، حفظ ضرورت روابط انسان با حیوانات و از جمله حیوانات خانگی هم چاره ای جز ساقط کردن این نظام خرافه و جهل نیست .