حزب کمونیست ایران

در ضرورت پشتیبانی سراسری از مقاومت قهرمانانه مردم خوزستان

اعتراضات گسترده مردم خوزستان در بیش از هفده شهر این استان  کماکان ادامه دارد. تعدادی از مردم معترض، جان باخته ، زخمی شده و شمار بیشتری دستگیر و زندانی شده اند .شهرهای خوزستان به حالتی شبیه دوران جنگ ایران و عراق برگشته و این بار حکومت بعث و صدام حسینی وجود ندارند و خامنه ای و اوباش اسلامی، تمام قد در مقابل مردم محروم و تشنه سنگر گرفته اند. صدای گلوله و تیراندازی، پرتاب گازهای اشک آور، کمین مزدوران لباس شخصی با کلت در پناه نیروهای امنیتی و نظامی با سلاح های گوناگون در هر گوشه ایی از شهرهای بزرگ و کوچک دیده می شوند. اُستاندار خوزستان اعتراضات را جعلی و کار دشمنان نامیده و اخوندِ نماینده خوزستان در مجلس خبرگان به مردم معترض حمله کرده و به آنها هشدار می‌دهد که اگر دست از اعتراض بر ندارند نشانی از حکومت اسلامی نخواهد ماند و به قول خود او نه از تاک و نه از تاکنشان اثری خواهد ماند.

چرا در خوزستان و در مقابل مردم عرب محلی رژیم چنین با درندگی و خشونت رفتار می‌کند؟ چرا در خوزستانی که با داشتن دوازده رودخانه بزرگ چون کارون و کرخه مردم آب آشامیدنی ندارند؟ چرا در خوزستان که بر دریایی از گاز و نفت قرار گرفته است مردم کار، نان، برق و آب ندارند؟ آیا این از بی لیاقتی مسئولین حکومتی، از دزدی و فساد نجومی دستگاه نظامی و امنیتی و از عدم التزام رهبران رژیم به مردم ناشی می شود و یا پیچیده تر از اینها بوده و عملاً دارند با توطئه یک سیاست سرزمین سوخته را با اهداف سیاسی خاص پیش می برند ؟

خوزستان مردمی عمدتاَ عرب دارد که پنجمین استان پر جمعیت کشور است و در آخرین سرشماری جمعیتی که به دلایل سیاسی و امنیتی هم در بعضی مناطق کشور قابل اتکا نیست، بیش از چهار میلیون و هفتصد هزار نفر جمعیت دارد. بیست شهر بزرگ و کوچک، دوازده رودخانه و دریایی از گاز و نفت.

نرخ بیکاری در خوزستان تا حدود چهل درصد بالا رفته و اعراب ساکن خوزستان عملاً  در صنایع محلی و حکومتی استخدام ناپذیر هستند. مردمی که حق نام گذاری فرزندان خویش را ندارند، بدلیل کمبود آب کشاورزی نخلستانهای آنها سوخته و از بین رفته، در بخش حکومتی استخدام نمی شوند و در گرمای جانسوز از آب آشامیدنی محروم شده اند، چه گرینه دیگری جز اعتراض  دارند ؟

از اوایل کشف نفت در ایران، خوزستان مادرخرج اصلی مردم ایران، تامین کننده مخارج حکومتی در دیگر نقاط کشور بوده و حالا خود حتی از داشتن آب آشامیدنی محروم شده است. از دوره رضا شاه و بعدها پهلوی دوم و تا امروز بعد از چهل و دو سال از استقرار حکومت اسلامی، پوشیده و پنهان و یا آشکار و با خشونت، شاهد سیاست عرب زدایی و تغییر بافت جمعیتی خوزستان، تغییر نام شهرها از عربی به نامهای در زبان فارسی، دشمنی و خصومت با فرهنگ، پوشش، زبان و سنت های رایج در آن مناطق بوده ایم .جمهوری اسلامی ایران علیرغم تعلق ایدئولوژیک خود به اسلام و فرهنگ اسلامی- عربی  در داخل ایران و در مقابل و خصومت با مردم عرب خوزستان، عملاً سیاستهای دو خصم و دشمن اصلی خود ، حکومت اسرائیل، در مقابل مردم فلسطین و حکومت بعث سابق و صدام حسین در مقابل مردم کردستان و حتی مردم عرب شیعه در عراق را بکار گرفته است.

اسرائیل از بدو استقرار خود در سال 1948 پیوسته در جهت اشغال خاک مردم فلسطین و پاک سازی قومی بوده و با سرکوب و جنگ، با ترور و خشونت، با تحمیل فقر و بیکاری، با تبعیض و محروم کردن از آب، برق و حتی دارو برای گسترش قدرت خود و کوچ اجباری مردم فلسطین استفاده کرده است.

حکومت بعث و صدام حسین که هشت سال با ایران در جنگ بود، در کردستان عراق سیاست تعریب را با دست زدن به نسل کشی و عملیات های بدنام انفال ، با بمباران شیمیایی حلبجه و کشتار بیش از دویست هزار نفر از مردم کردستان پیش می برد .

حکومت اسلامی ایران خود را خصم قسم خورده حکومت اسرائیل و حکومت سابق عراق در دوره بعثی ها میداند، اما همان سیاستِ آن دو رژیم را در مقابل مردم خوزستان بکار گرفته است، سیاست پاک سازی قومی مردم عرب خوزستان و ناچار کردن آنها به مهاجرت و یا پذیرش ماندن و ازبین رفتن در تشنگی و محرومیت .

خوزستان تنها دارای منابع غنی نفت، گاز و آب نیست، مردمی دارد که در یک قرن گذشته بیشترین خدمات را به هنر، ادبیات ، شعر، سینما ، داستان و قصه نویسی و ترجمه کرده است که نام های شناخته شده ایی چون “احمد محمود” ، “ناصر تقوایی” ، “امیر نادری” ، “سیدعلی صالحی”، “نجف دریابندری”، “نسیم خاکسار”، “منوچهر اتشی” و .. فقط چند نمونه آنهاست.

خوزستان سرزمین مبارزات کارگری است که باعث سقوط رژیم پادشاهی در ایران شد و خوزستان می تواند همراه و همگام با مردم دیگر نقاط ایران، همگام با کارگران و زحمتکشان دیگر نقاط ایران کمر حکومت اسلامی ایران را هم بشکنند، همانگونه که کمر حکومت محمدرضا شاه پهلوی را هم شکستند.

لازم است مردم  شریف و زحمتکش  بقیه نقاط ایران به هر شیوه ای که می توانند از خواست‌ها و مبارزات برحق و انسانی مردم خوزستان پشتیبانی کنند.