یازدهم شهریور سالروز تشکیل حزب کمونیست ایران است. 36 سال پیش در چنین روزی حزب کمونیست ایران، در یک کنگره موسس، در کردستان انقلابی، بنیان گذاری شد. در سالگرد چنین روزی یاد و خاطره فداکاری های همرزمانی را که در صفوف این حزب، در زندان و زیر وحشیانه ترین شکنجه ها، یا بر چوبه دار و در برابر جوخه آتش دژخیمان جمهوری اسلامی، و یا در سنگرهای مقاومت انقلابی در کردستان، در صفوف نیروی پیشمرگ کومهله، در نبرد رو در رو با دشمن، جان و زندگی و هستی شان را در راه رهائی انسان استثمار شده و ستمدیده فدا نمودند،گرامی می داریم و به خانوادههای مقاوم و سربلندشان درود میفرستیم. در این روز همچنین به پایداری و استقامت کارگران و کمونیستهای در بند و همه زندانیان سیاسی که برای دفاع از باورها، برنامه و آرمانشان، رودروی رژیم سرکوبگر حاکم قرار گرفته و به اسارت گرفته شدهاند، درود می فرستیم و از مبارزه و مقاومتشان قدردانی می کنیم. به امید اینکه خروش مبارزه و اعتراض کارگران و توده های محروم و ستمدیده جامعه در فردای گسترش خود، رژیم سرمایه داری اسلامی در ایران را به زیر کشیده و همه ، آزادگان در بند، با لبخند شادی و پیروزی بر لب به آغوش عزیزانشان برگردند.
اعلام تاسیس حزب کمونیست ایران، در روز یازدهم شهریور سال 1362 نقطه آغازی بود در راهی که طبقه کارگر می تواند و باید پیروزمندانه بپیماید تا از طبقه استثمار شونده و محروم این جامعه به طبقه حاکم گذر کند. تا جامعه ایران را از همه مصائبی اکثریت مردم ستمدیده و استثمار شده با آن دست بگریبان هستند رها سازد. تا سرانجام سوسیالیسم، جامعه انسانهای آزاد و برابر و مرفه، برقرار گردد. با چنین دورنمائی بود که حزب کمونیست ایران، در ادامه فعالیت سازمانهای تشکیل دهنده آن، اعلام موجودیت کرد.
تشکیل حزب کمونیست ایران به هیچ وجه اقدامی خلق الساعه نبود و در اتاق های دربسته و دور از چشم جامعه و جنبش زمینه سازی و تدارک دیده نشد. آماده سازی برنامه و اساسنامه این حزب، استراتژی و سبک کار و تاکتیکهای سیاسی آن و همه لحظات شکل گیری سیاسی و تشکیلاتی آن به طور علنی و با همه امکاناتی که آن هنگام در دسترس بود به پیش رفت.
این حزب در شرایطی تشکیل شد که انقلاب ایران در زیر ضربات رژیم ضد انقلاب اسلامی آخرین نفس های خود را می کشید. نیروهای چپ و رادیکال ایران به شدت دچار تشتت و سردرگمی شده بودند. سرکوب های خونین، دستگیری های گسترده و اعدام های وسیع، بخشی از سازمان های چپ را عملا منحل کرده بود. در چنین شرایطی تشکیل حزب کمونیست ایران به وسیله بخشی از نیروهای چپ ایران در عین حال پاسخی انقلابی به این وضعیت نابسامان بود. در حالیکه حکومت اسلامی همه جا انحلال سازمان های سیاسی را تبلیغ می کرد، یک حزب سیاسی جدید و پرشور، با روحیه و امیدوار در حال تشکیل شدن بود. اگرچه دوسازمان اصلی که سنگ بنای حزب را تشکیل دادند، اتحاد مبارزان کمونیست و سازمان انقلابی زحمتکشان کردستان ایران (کومه له) بودند، اما بدنبال انتشار برنامه مشترک این دو جریان و روشن شدن خطوط استراتژیک فعالیت این حزب، فراکسیونهائی از چند سازمان چپ رادیکال ایران به آن پیوستند و نمایندگان آنها در کنگره موسس حزب شرکت داشتند.
حزب کمونیست ایران در بدو تشکیل، در تهران و شهرهای بزرگ ایران و در محیط های کارگری، شمار قابل توجهی از فعالین سیاسی کارگری و فعالین سیاسی کمونیست را در بر می گرفت. این بخش از تشکیلات حزب در سالهای سخت دهه شصت مورد یورش دشمن قرار گرفت و شمار زیادی از فعالین آن در تهران و شهرهای دیگر ایران به زندان افتادند و بیشتر آنها بعدها اعدام شدند. شماری نیز به اجبار به کردستان و یا به خارج کشور مهاجرت کردند. این شرایط محدویتهای واقعی را بر فعالیت تشکیلاتی حزب در سطح سراسری تحمیل نمود. اما در کردستان این حزب همچنان پایه اجتماعی خود را در وجود کومه له حفظ کرد.
حزب کمونیست ایران در طول حیات 36 ساله خود با فراز و نشیبهای زیادی روبرو شده است، ضربات متعددی از دشمن خورده است، گروههائی از آن جدا شده اند و راه دیگری در پیش گرفته اند، اما هنوز هم بهترین خاطرات زندگی اعضاء و فعالین آنها مربوط به دورانی می شود که در صفوف این حزب فعالیت می کرده اند. در طول فعالیت این حزب، از لحاظ عینی و از لحاظ جایگاهش در مبارزه سیاسی و طبقاتی جاری، هرگز مقطعی را نمیتوان یافت که در مسیری جز خدمت به آرمانهای کارگری و مبارزه بر علیه نابرابری و ستم گام برداشته باشد. تاریخ عینی 36 سال گذشته نشان می دهد که این حزب در مواضع و عملکردش، از نقطه عطفهای سیاسی تاریخی سربلند بیرون آمده است. نفوذ عمیق کومه له در کردستان، به عنوان ستون تعیین کننده تاکنونی حیات سیاسی این حزب ، اجازه نداده است خصلتهای اجتماعی بودن، مسئول بودن، رادیکال بودن ، آگاهی بخشی،دور اندیشی در قبال سرنوشت سیاسی جامعه، در نتیجه محدودیتهائی که دشمن بر فعالیتهای سراسریش تحمیل کرده است،از کف بروند.
امروز حزب کمونیست ایران مصممانه تلاش میکند تا در همه لحظات مبارزه آزادیخواهانه و طبقاتی جاری در ایران نقش شایسته خود را ایفا و به وظایف خود عمل کند. مطابق برنامه و استراتژی این حزب، هر کارگر پیشرو و حق طلبی، هر انسان آزادیخواهی ، هر انسان تحت ستم و تبعیض ملی، هر زن آزاده ای، هر جوان محرومی، هر مبارز مدافع محیط زیست ، هر هنرمند متعهدی، میتواند جایگاه انسانی و مبارزاتی خود را در استراتژی و برنامه حزب کمونیست ایران بیابد. کومه له در کردستان نمونه های موفقی در همه این زمینه ها بدست داده است، که می توانند الگوی فعالیت ما در همه جا باشند.
گرامی باد یازدهم شهریور، سالگرد تشکیل حزب کمونیست ایران