به مضحکه یازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی نزدیک می شویم. بعد از خیزش توده ای و سراسری دی ماه ۹۶ و خیزش انقلابی آبان ۹۸ که هر کدام بیش از صد شهر ایران را در بر گرفتند، این اولین بار است که رژیم جمهوری اسلامی پای رأی گیری برای تجدید آرایش سیاسی جناح های حکومتی می رود. خیزش دی ماه با شعار محوری “اصلاح طلب، اصول گرا دیگه تمامه ماجرا” به بیش از دو دهه سلطه گفتمان اصلاح طلبی بر فضای سیاسی ایران پایان داد. این خیزش نه تنها استراتژی اصلاح رژیم و امید به تحقق خواسته های جنبش های اجتماعی در چهارچوب جمهوری اسلامی اصلاح شده را به بن بست رساند، بلکه حربه “انتخاب در بین بد و بدتر” را جهت کشاندن مردم به پای صندوق رأی را از دست اصلاح طلبان حکومتی و هواخواهانشان خارج کرد و آنها را خلع سلاح نمود. خیزش انقلابی آبان ماه نیز با ابعاد جنایات و کشتار سازمانیافته ای که نیروهای سرکوبگر رژیم علیه شهروندان معترض انجام دادند، ضدیت هیئت حاکمه با مردم را به چنان مرز آشتی ناپذیری رساند که جایی برای انتخابات نمایشی و صندوق رأی باقی نگذاشته است. سران رژیم جمهوری اسلامی با اشرار و اغتشاشگر نامیدن جوانان و مردم زحمتکش بستوه آمده از فقر و بیکاری و به گلوله بستن آنان، نشان دادند که اینبار اساسا با تکیه بر سرنیزه و قهر عریان به حاکمیت خود ادامه خواهند داد.خیزش آبان به عنوان زنگ “خطر انقلاب”همچنین به گفتمان گذار مسالمت آمیز و ضدیت با انقلاب تحت عنوان مرزبندی با خشونت ضربه کاری وارد آورد. این خیزش استراتژی سیاسی و راهکار آن بخش از اپوزیسیون بورژوایی تحت عنوان برگزاری رفراندوم قانون اساسی، برگزاری انتخابات آزاد، برای نقل و انتقال قدرت از بالای سر توده ها را در هم کوبید. در واقع خیزش آبان در پی خیزش دی ماه آشکارا گفتمان گذار انقلابی از جمهوری اسلامی را تقویت کرده است.
کادر رهبری سپاه پاسداران و حلقه بیت رهبری با آگاهی از روند این تحولات است که می خواهند از فرصت نمایش “انتخابات” مجلس اسلامی برای تجدید آرایش و فشرده تر کردن صفوف خود بهره بگیرند. رهبری سپاه نیک می داند حال که با به راه اندختن جوی خون از خیزش آبان جان سالم به در برده اند باید این رؤیه را ادامه دهند. آنها با درس گرفتن از تجربه رژیم های دیکتاتوری آموحته اند، که حربه سرکوب تنها زمانی کارآیی نسبی خود را حفظ می کند که دائما تشدید شود. حکومتی که برای ادامه حیات خود به عامل سرکوب و ایجاد خوف و وحشت متوسل شد، دیگر هیچ گاه نباید از آن دست بردارد، و گر نه خود از بین می رود. با سرکوب و خوف و وحشت “میانه بازی” نمی توان کرد. آن رژیم های دیکتاتوری که از این منطق غافل بوده اند، بر اثر اهمال و میانه بازی خیلی زودتر از آنکه می بایست رو به زوال رفته اند.
جمهوری اسلامی تحت رهبری سپاه پاسداران برای مقابله با خیزش های سرنوشت سازتری که در راه هستند خود را آماده می کند. از اینرو فقهای شورای نگهبان مأموریت یافته اند تا با رد صلاحیت های گسترده زمینه مهندسی کردن انتخابات جهت شکل دادن به یک مجلس صد در صد مطیع و گوش به فرمان را فراهم آورند. رد صلاحیت حدود نود تن از نمایندگان مجلس کنونی عزم سپاه برای یکدست کردن مجلس را نشان می دهد. سپاه پاسداران در این دوره کادر میانه بازی نمی خواهد و در همین راستا هم برای اعتراض حسن روحانی و اصلاح طلبان حکومتی به رد صلاحیت های گسترده پشیزی ارزش قائل نیست. به رغم این اعتراضات دفاع خامنه ای از عملکرد شورای نگهبان باید آخرین بقایای توهم به اصلاح رژیم از طریق مکانیسم انتخابات را فرو ریخته باشد.
از نظر مردم آگاه ایران آنچه به نام انتخابات در ایران تحت حاکمیت رژیم اسلامی طی چهار دهه گذشته جریان داشته است هیچگاه، کوچکترین ربطی به حق رأی و حق انتخاب آزادانه آحاد جامعه نداشته است. غرولند کردن اعتدالیون و اصلاح طلبان حکومتی در مورد “انتصابات در پروسه انتخابات”،”تک جناحی و غیر رقابتی شدن انتخابات”،”دخالت شورای نگهبان برای وارد کردن نمایندگان فاقد صلاحیت و صفر کیلومتر به مجلس اسلامی”، “تقلب در رأی گیری” و از این نوع انتقادات در عالم واقع انتقاد جناح های حاکم از یکدیگر را بازتاب می دهد و ربطی به ضایع شدن حقوق مردم ندارد. در واقع کارزارهای نمایش انتخاباتی همواره عرصه کشمکش جناحها و دارو دسته های رژیم اسلامی بر سر تقسیم قدرت و گرفتن سهم بیشتر از حاصل استثمار طبقه کارگر و توده های زحمتکش و غارت منابع و ثروت جامعه بوده اند. رژیم اینبار که صدای پای انقلاب را شنیده است برای دادن آرایش جنگی به صفوف خود، برای مقابله با خطر انقلاب حتی به نمایندگان کنونی مجلس هم رحم نمی کند. رژیم اسلامی برای رودرروئی با بحران هایی که بدان گرفتار آمده است اینک به مجلس یکدست و گوش به فرمان سپاه نیاز دارد.
در جبهه انقلاب در جوار وظایف اساسی تر، اکنون وقت آن است که دوره تدارک این نمایش مضحکه انتخاباتی را به میدان رسوا کردن هر چه بیشتر رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی تبدیل کنیم. نباید گذاشت که این رژیم از پیامدهای خیزش آبان ماه و جنایاتی که انجام داد، فاجعه ساقط کردن هواپیمای مسافربری و کشتار انسانهای بی دفاع و دروغپردازی حول آن و این همه فقر و فلاکت و بی حقوقی هایی که به مردم تحمیل کرده جان سالم به در برد. اکنون در شرایطی که توده های مردم با شعار “جمهوری اسلامی نابود باید گردد” به میدان آمده و کلیت جمهوری اسلامی را به چالش کشیده اند، قرار گرفتن در لیست کاندیداهای این نمایش انتخاباتی به معنای همدست شدن با جانیانی است که خون جوانان عاصی از فقر و فساد حکومتی را به زمین ریخته اند. رفتن به پای صندوق های رأی با هر توجیه و بهانه ای که باشد به معنای مشروعیت دادن به این رژیم و جنایاتی است که انجام داده است. با پیوستن به کارزار رسوا کردن مضحکه انتخاباتی مجلس شورای اسلامی عزم قاطع خود را برای به زیر کشیدن رژیم سرمایه داری اسلامی نشان دهیم. باید نمایش کسب مشروعیت ادعایی رژیم و پروژه یکپارچه سازی ضد انقلاب حکومتی را به یک شکست و رسوایی بزرگ برای رژیم جمهوری اسلامی تبدیل کنیم.