روز یکشنبه ۱۷ تیر ۱۴۰۳ بازنشستگان اعم از تأمین اجتماعی، کشوری، فولادی، و مخابرات در شهرها و استان های مختلف از جمله تهران، کرمانشاه، اهواز، شوش، مازندران، خوزستان گردهمائی های اعتراضی برگزار کردند. برخی از شعارهای این تجمع ها مطابق معمول در اعتراض به وضعیت معیشتی بازنشستگان بود، از جمله : گرانی، تورم، بلای جان مردم، ظلم و ستم کافیه، سفره ما خالیه، نابود باد بندگی، زنده باد زندگی، درد ما درد شماست، مردم به ما ملحق شوید.
اما در عین حال شعارهایی نیز که فریاد اعتراضی بازنشستگان به حاکمان و مدیران فاسد را منعکس می کرد سر داده شد ازجمله:
هم مجلس، هم دولت، دروغ می گن به ملت،نه تهدید، نه زندان، هرگز اثر ندارد،بازنشسته داد بزن، حقتو فریاد بزن، فقط کف خیابان به دست میاد حقمان.
همچنین در یکی از این تجمع ها با اشاره به انتخابات اخیر گفته شد که تغییر یک مهره در این ساختار نمی‌تواند مطالبات بر زمین مانده ما را تحقق بخشد، مگر آنکه خود ما بازنشستگان روی پای خود بایستیم و با ایجاد تشکل های مستقل خود آنها را تحقق بخشیم. البته شعارها در این سطوح محدود نبود بلکه بازنشستگان با سردادن شعار های سیاسی خواهان آزادی کارگران و معلمان زندانی شدند. مبارزین شجاع در این روز به طور مشخص در چندین تجمع بازنشستگان خواهان آزادی شریفه محمدی ، فعال کارگری شدند.
محکوم کردن حکم اعدام شریفه محمدی فعال کارگری آزاده و مطالبه آزادی فوری و بی قید و شرط وی از جانب تشکل های مستقل کارگری، سازمان های دموکراسی و آزادیخواه و شخصیت های مبارز نیز انجام گرفته است. سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه، گروه اتحاد بازنشستگان، کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری و کارگران بازنشسته خوزستان طی بیانیه ای در شنبه ۱۶ تیرماه از جمله نوشتند:
“همه وجدان های آگاه، همه انسان های آزادیخواه و همه کارگران و زحمتکشان تنفر خود را از صدور حکم اعدام بر علیه شریفه محمدی و هر آزادی خواه دیگر را محکوم کرده و برای آزادی فوری و بی قید و شرط این افراد که ظالمانه در زندان نگه داشته اند از هیچ کوششی دریغ نخواهند کرد”
محمود صالحی از رهبران سرشناس جنبش کارگری ایران، که تحت عمل جراحی قرار گرفته و در بیمارستان بستری است، در گفتگوئی با رادیو پیام کانادا در دفاع از « کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکل های کارگری» ضمن اشاره به پیشینه فعالیت این تشکل، از آن به عنوان تشکلی مستقل، علنی و قانونی یاد کرد و صدور حکم اعدام برای شریفه محمدی به اتهام عضویت در این تشکل را اقدامی برای ترساندن فعالین کارگری ارزیابی نمود و آنرا محکوم کرد. وی در این گفتگو خواستار آزادی فوری شریفه محمدی و پایان دادن به فشار بر علیه فعالین کارگری شد.
جمعی از فعالان تحت نام “گرایش شورائی” در خارج کشور در تاریخ ۱۷ تیر با صدور اطلاعیه ای ضمن محکوم کردن صدور حکم اعدام برای شریفه، فعال پیگیر و خوشنام کارگری، خواستار سازمان دادن کارزار جهانی برای آزادی بی قید و شرط و فوری وی شدند. آنها تاکید کرده اند که کارزار باید در بطن تلاش و مبارزه برای آزادی همه زندانیان سیاسی پیش برود.
ریحانه انصاری‌نژاد فعال کارگری از زندان اوین در ارتباط با حکم ظالمانەی اعدام شریفه محمدی بیانیه را در روز یکشنبه ۱۷ تیر منتشر کرد. او در بخشی از بیانیه نوشته است: ” صدور حکم اعدام برای شریفه محمدی، فعال کارگری، توسط بی‌دادگاهی در رشت در آستانه‌ی انتخابات ریاست جمهوری پیامی روشن برای کارگران، زنان، فعالان اجتماعی و همه‌ی مردم دارد؛ مهم نیست که نام چه فردی را به عنوان رئیس‌جمهور از صندوق‌شان بیرون کشیده‌اند، رویه همان رویه‌ی چهل‌و‌شش‌ساله‌ی جمهوری اسلامی است، یعنی دفاع از منافع سرمایه‌داران و سرکوب بی‌امان کارگران!”در قسمت دیگری از بیانیه آمده: “شریفه محمدی کارگری مطالبه‌گر است. وی به دلیل زن بودن و پیشینه‌ی کارگری خانواده‌اش و دیدن رنج کارگران و زنانی همانند خودش همیشه دغدغه‌ی عدالت‌خواهی داشته است. جرم او این است که جرأت داشته و برای احقاق حقوق خود و دیگر هم‌طبقه‌ای‌هایش تلاش کند. جرم او این است که کارگرانی از کردستان را می‌شناسد و آنها را هم‌درد خود می‌داند. او زمانی عضو کمیته‌ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری بوده است.” بیانیه اینگونه به پایان می رسد:
” اگر عضویت در کمیته‌ی هماهنگی مصداق «بغی» است، پس برای من هم به عنوان عضوی از این کمیته صدق می‌کند! به این سناریوی مسخره پایان دهید. جرم شریفه محمدی کارگر بودن و سالم زیستن است. شریفه محمدی باید بی‌قید و شرط و فوراً آزاد شود”.
بازنشستگان مبارز، که بخش پر تحرک، پیگیر و امید جنبش انقلابی “زن، زندگی، آزادی” هستند با اضافه کردن شعار “شریفه محمدی آزاد باید گردد!” به سایر شعارها به صورت یکی از پیشاهنگان کمپین آزادی شریفه و بقیه زندانیان سیاسی در آمدند.