روز دوشنبه 25 مردادماه همزمان با پنجاه و هشتمین روز اعتصاب سراسری کارگران صنعت نفت در ۱۱۹ پالایشگاه، مرکز پتروشیمی و نیروگاه در ۳۵ شهر، 540 نفر از کارگران “پالایش نفت لاوان تبدیل وضعیت شدند” و بخشی از مطالبات خود را بدست آوردند. در موج جدید اعتصابات کارگری در ایران که با عنوان «کمپین 1400» از 29 خرداد آغاز شد، ابتدا کارگران صنعت نفت و گاز و پتروشیمی به شرایط کاری و دستمزد خود اعتراض کردند و سپس بخش‌های دیگری به این اعتصابات پیوستند. هم اکنون کارگران پالایشگاه ماهشهر، نیروگاه رامین اهواز، شرکت ستاره نفت دماوند، نیروگاه بوستان و عسلویه، شرکت اندیکای صنعت آسیا، پارس کیهان، شرکت دیپلیمر عسلویه، نیروگاه سیکل ترکیبی ارومیه، کارگران پیمانکاری شرکت سازه فرافن قشم، کنسرسیوم«پروژه بیدبلند» همچنان در اعتصاب به سر می برند.
“شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت” در تازه ترین اطلاعیه خود، اعلام کرده است که 20 درصد از اعتصابیون، دو برابر شدن دستمزدها، بیست روز کار و ده روز مرخصی و بهبود شرایط مسکن و بهداشتی را به کارفرمایان تحمیل کرده و به سرکار باز گشته اند. شورای سازماندهی اعتراضات” به این بخش از کارگران توصیه کرده که قرارداد هایشان کتبی و تا آخر پروژه باشد.
مبارزه متشکل کارگران برای بهبود شرایط زندگی آغاز هدفمند مبارزه کارگران بعنوان یک طبقه برضد نظام سرمایه داری است. کارگران اعتصابی تا همین جا دستآوردهای غیر قابل انکاری در زمینه اتحاد و همبستگی، بلوغ سیاسی و البته بهبود شرایط کار زندگی خود کسب کرده اند که سرمایه ارزشمندی برای پیشرویهای آتی است. طی اعتصابات گسترده اخیر و نیز در جریان مبارزات حق طلبانه کارگران هفت تپه دیدیم که کارگران در طول دوره اعتصاب نه فقط به خود بلکه به دنیای پیرامون خویش اندیشیده اند.
کارگران به خاطر نقششان در تولید و به خاطر مبارزات پیگیرانه شان در سالهای اخیر حق دارند به عنوان مبارزان ضد استبداد و استثمار جهت حل مسائل و مشکلات اقشار دیگر مردم اقدام کنند. کارگران اعتصابی نفت، گاز و پتروشیمی ها و فعالین سندیکای هفت تپه در این مسیر قدم هایی به جلو بر داشته اند. برای نمونه “شورای سازماندهی اعتراضات…” در عین حال که با هوشیاری و دقت در حفظ حرمت و وحدت کارگران اعتصابی کوشیده به مسئله تندرستی آنها و نیز سلامت کلیه شهروندان ایران نیز اهمیت داده است. فعالین شورا با انتشار اطلاعیه ای خواستار واکسیناسیون سریع و همگانی و رایگان در سراسر ایران شدند. آنها نوشته اند: “….آمار مبتلایان به ویروس مرگبار کرونا هر روز بالاتر میرود و شمار بیشتری از مردم را به نابودی میکشاند…” فعالین شورا گذشته از خواست واکسیناسیون همگانی و رایگان بر مطالبه تامین دارو و تخت بیمارستان و غیره تاکید کرده و نوشته اند آنچه که رویداده است و کشتار جمعی است و باید جلو آنرا گرفت.
بیان واقعیات حاد جامعه توسط کارگران و راه برون رفت از آنها نشانه نوعی بلوغ سیاسی و اعتماد به نفس در جنبش کارگری می باشد. میزان این بلوغ وقتی عیان تر میشود که کارگران به مصائب مردمی خارج از مرزهای ایران، نظیر مردم افغانستان، توجه نشان می دهند. سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه در پیامی، زیرِ عنوان “افغانستان در آتش و خون” راجع به سلطه طالب ها بر افغانستان و ساکنین آن ابراز نگرانی کرده و با آنها ابراز همدردی کرده اند. در پیام سندیکا طالبان به عنوان نیرویی توصیف شده که بند بند اساسنامه آن با جنایت نوشته شده است. در پیام بدرستی آمده که سران طالبان و نیروهای جنایتکار این گروه در اساس با حمایت های مادی آمریکا و پاکستان و دیگر دولتهای مرتجع منطقه تدارک و سازماندهی شده و امکان دوباره ای یافته اند تا بتوانند حاکمیت خود را بر مردمان زحمتکش تحمیل کند. در پیام راجع به خیزش مردم در آینده و موقت بودن سلطه طالبان نوید داده شده است.
در کلام آخر باید یادآوری کرد که کارگران اعتصابی نفت، گاز و پتروشیمی ها در مرحله حساسی قرار گرفته اند. آنها با اعتصاب طولانی و فداکارانه شان به جامعه کارگری و کل جامعه این امید را بخشیده اند که علیرغم فقدان تشکل های سراسری سیاسی و مدنی میتوان بر اساس وحدت در مطالبات و وحدت در شعارها، با همبستگی و اتحاد، اعتصابی طولانی را چنان سازمان داد که در دل آن بذر تشکل های سراسری ریخته شود. آنچه در مرحله کنونی مبرمیت تام دارد ایجاد صندوق های اعتصاب و کمک مالی جهت تداوم اعتصاب و از پای درآوردن پیمانکاران، مقامات وزارت نفت و دولت و تفرقه افکنان می باشد. پیروزی کارگران پیمانی نفت، گاز و پتروشیمی ها نه تنها کل جنبش کارگری ایران را تقویت خواهد کرد، بلکه به نیرو گرفتن سایر جنبش های اجتماعی نیز منجر خواهد شد.