امروز شنبه ۲۲ شهریور قرار است گفتگوهای مستقیم میان دولت افغانستان با گروه اسلامی طالبان در دَوحه پایتخت قطر آغاز شود.هیأت دولت به سرپرستی عبداله عبداله رئیس ” شورای مصالحه ملی” روز جمعه وارد دَوحه شد. پمپئو وزیر خارجه آمریکا و وزیر خارج قطر نیز در افتتاحیه آن گفتگوها شرکت خواهد کرد. طالبان نیز روز پنج شنبه با صدور اطلاعیه ای اعلام نمود که آمادگی شرکت در این گفتگوها را دارد. در این اطلاعیه آمده که : ” بر اساس توافقنامه میان طالبان و آمریکا، آماده شرکت در جلسه افتتاحیه مذاکرات بین الافغانی هستند و تصمیم پیشبردن مذاکرات در چهار چوب ارزشهای اسلامی و منافع عالی کشور برای ایجاد یک نظام اسلامی واقعی را دارند”. البته این اولین بار نیست که مسأله مذاکرات طالبان با حکومت مرکزی و نشستهای غیر مستقیم آنان در جریان بوده است.
در این معامله و بده و بستان تحت نام مذاکره بر سر سرنوشت و آینده مردم ستمدیده افغانستان بسیاری از طرفهای معامله حضور دارند و دخیل هستند به جز خود مردم افغانستان. مردمی که از سال ۱۹۹۶ تا سال ۲۰۰۱ که القاعده به برجهای مراکز اقتصادی آمریکا حمله ور شد، تحت حاکمیت کشتار و توحش گروه تروریستی طالبان زندگی فلاکتباری را تجربه کردند و شاهد کشتار و شکنجه و شلاق و سنگسار و اعدام و اجرای دیگر قوانین پوسیده اسلامی بودند. طالبان اعلام نموده که قانون اساسی کنونی افغانستان را که کشورهای غربی به مردم افغانستان تحمیل کرده‌اند، قبول ندارد و باید قانون اساسی جدید با معیارها و ارزشهای اسلامی تدوین شود. گروه طالبان بدون اینکه امتیازی داده باشد تا کنون بخشی از خواست خود در این مذاکرات را به دست آورده است. “شورا امنیت ملی افغانستان” اعلام نمود که بر اساس توافق اسفندماه میان آمریکا و طالبان حدود ۵۵۰۰ زندانی طالبان را آزاد کرده است. با آزاد کردن این زندانیان شرور، طالبان توانسته آنان را مجددأ در میدانهای جنگ به کار گیرد. طالبان تا کنون عملیات نظامی خود را ادامه داده است. این گروه جنایتکار روز چهارشنبه نوزدهم شهریور، دو روز قبل از شروع مذاکرات به منظور نشان دادن قدرت خود در پای میز مذاکرات، با انفجار یک بمب قوی در مسیر کاروان معاون رئیس جمهور در حوزه چهار امنیتی کابل بیش از ده نفر مردم عادی را کشتند و ۳۹ نفر دیگر نیز مجروح کردند و به خانه و مغازههای مردم خسارات زیادی وارد شد.
دولت ترامپ که دو سال است می کوشد زمینه را برای اعلام چنین معامله ای در حول و حوش تبلیغات انتخاباتی آماده کند، اهمیتی ندارد که در این معامله دوباره چه بلایی بر سر مردم افغانستان می آید. برای تبلیغات انتخاباتی او همین کافی است اعلام کند حضور نیروهای آمریکایی را در افغانستان کاهش خواهد داد. برای حکومت پوشالی محمد اشرف غنی نیز که با مذاکرات موافقت کرده، امید به حفظ بخشی از قدرت در سازش با طالبان و با اتکا به نیروهای امنیتی مد نظر است نه سرنوشت مردم افغانستان. او روز پنج شنبه اعلام نمود که “هیچ وقت بر سر قوای امنیتی افغانستان معامله نخواهد شد.” اما یقینأ مشارکت چنین دولت بی‌اعتبار و بی پشتوانه مردمی در حاکمیت مشترک با طالبان نمی‌تواند مانع پیشبرد سیاستهای ارتجاعی و ضد انسانی طالبان در حکومت شود.
اما اهداف و سیاستهای آمریکا برای مردم افغانستان تازگی ندارد. سیاستها واقدامات آمریکا برای مردم افغانستان هیچ گاه مبشر آزادی و امنیت و رفاه نبوده است. از دهه هشتاد میلادی برای پیشبرد سیاستهای خود در مقابل شوروی سابق به ایجاد و تقویت گروههای تروریست اسلامی پرداخت و پس از قروپاشی آن بلوک برای سرنگون کردن حکومت نجیب اله با پشتیبانی گروههای متعدد و فاسد اسلامی در سال ۱۹۹۶ گروه طالبان را به حاکمیت نشاند. اینک در این معامله آمریکا مشکلی برای به قدرت رسیدن مجدداً طالبان ندارد. حتی اتحادیه اروپا نیز از انجام چنین مذاکراه ای پشتیبانی نموده اند. با توجه به شرایط سیاسی منطقه و دخالت دولتها و نیروهایی که منافعی در جنگ و بی ثباتی افغانستان دارند، و با توجه به ماهیت ضد انسانی طرفهای این گفتگوها، دورنما و چشم اندازی برای پایان جنگ و جنایت در این کشور حتی اگر چنین مذاکراتی به نتیجه هم برسد، متصور نیست.
آمریکا و دولت بی‌پایه اشرف غنی و گروه طالبان و دیگر جریانات اسلامی موجود در افغانستان نیز در سه دهه گذشته نشان داده‌اند که همگی مصالح و منافع خود را تعقیب می‌کنند و برای رسیدن به آن تا کنون از جان و مال و زندگی توده های مردم ستمدیده و تهیدست افعانستان مایه گذاشته اند. در این میان زنان افغانستان که تا کنون نخستین قربانیان این توحش و بربریت بوده اند، بارها نگرانی و مخالفت خود را با انجام چنین مذاکراتی اعلام نموده اند. زیرا می‌دانند این همان طالبانی است که در زمان حاکمیتش زنان و کودکان را از تمام حقوق و مزایای انسانی خود از کار و آموزش و آزادیهای انسانی محروم کرد. نماینده اصلی طالبان در مذاکرات صلح گفته بود که در افغانستان تحت نام حقوق زنان تلاش برای ترویج فحشا در جریان است. طالبان اینک نیز بر استقرار جمهوری اسلامی و تدوین قانون اساسی بر مبنای قوانین زن ستیز و ارتجاعی شریعت اسلامی تأکید می‌کنند و با به قدرت رساندن مجدد این گروه آزادی و حقوقی را که زنان به نیروی مبارزاتی خود و مردان آزادیخواه به دست آورده‌اند را نیز از دست خواهند داد. آنان حق دارند وقتی می‌گویند ” چگونه از صلحی نترسیم که آموزش و کار را از ما می گیرد؟ ”
طالبان محصول سیاستهای تجاوزکارانه قدرتهای سرمایه داری است و مثل دیگر گروهها و دولتهای اسلامی در دنیا برای حاکمیت خود چیزی جز توسل به وحشت و جنایت و کشتار مردم ندارند. آمریکا و دیگر قدرتهای امپریالیستی برای حفظ منافع خود در منطقه به آن‌ها متکی هستند و سیاست ترور و کشتار را ادامه می دهند. توده های مردم کارگر و زحمتکش افغانستان و دیگر کشورها تنها با به میدان آمدن خود و شکل دادن به یک جنبش اجتماعی با جهت و استراتژی رادیکال می‌توانند جریانات ارتجاعی و دولتهای مدافعشان را به عقب نشینی وادار نمایند و حاکمیت خود را بنا سازند.