گلناز گل‌محمدی
در کنار سایر مشکلات و معضلات اجتماعی، تن فروشی زنان به یکی از مصیب های دردآور اجتماعی در جامعه ایران تبدیل شده است. این پدیده نه تنها در حال کاهش نیست بلکه آمار تن فروشی رسمی و غیر رسمی در قالب “صیغه موقت با توجیه مذهبی” و ” تن فروشی زنان در خیابانها و امکان دیگر” با تاسف فراوان در حال گسترش است. در نگاهی به ریشه های رشد تن فروشی زنان می توان به دو عامل عمیق تر شدن شکاف طبقاتی در جامعه ایران و نقش مذهب شیعه در رواج و در پیش گرفتن سیاست “صیغه موقت “که به تجارتی پر در آمد برای دولت و نهادهای مذهبی دولتی تبدیل شده و قربانیان آن زنان فقیر و تنگدست جامعه ایران هستند می توان اشاره کرد.
در مورد اول باید گفت که، فقر آنچنان در اعماق جامعه ایران ریشه دوانده که مردم فقیر و زنان برای بقاء دست به هر کاری از جمله تن فروشی می زنند. اگر امروز شاهد گسترش تن فروشی زنان و پیدایش مافیای تجارت سکس در داخل و صدور آن به خارج از کشور هستیم، شکی نیست که ریشه آن در عمیق تر شدن شکاف طبقاتی و رشد فقر و گرسنگی است. در کنار این دلیل اصلی تن فروشی زنان در ایران توجیه مذهبی نیز دارد و آن باور مذهب تشیع به صیغه موقت زنان و به عبارتی دیگر واداشتن زنان به تن فروشی شرعی است بطوریکه شهرهای مذهبی ایران از جمله مشهد به یکی از مراکز جذب و جلب توریست سکس از کشورهای منطقه تبدیل شده و دولت و نهادهای مذهبی امورات مربوط به این تجارت را مدیریت می کنند.
آیا می توان با این پدیده درد آور مقابله و مبارزه کرد ؟ جواب را می توان این چنین داد. اگر تن فروشی زنان در ایران ریشه در نظام ظالمانه سرمایه داری حاکم بر کشور و جاری بودن قوانین شریعت دارد پس مبارزه برای از بین بردن تن فروشی زنان از مسیر مبارزه علیه رژیم اسلامی سرمایه داری ایران می گذرد. اما با وجود این اصل نمی توان تا سر نگونی رژیم دست روی دست گذاشت و منتظر ماند. تشکلهای کارگری و مدنی در جامعه ایران وظیفه دارند که آسیب های ناشی از تن فروشی زنان و تاثیرات آن زندگی آنان و خانواده هایشان را در کمپین های تبلیغاتی بیان و مردان را از خرید سکس در جامعه منع کنند. خرید سکس حتی در شکل صیغه موقت باید عملی قبیح و ناپسند شمرده شود. زن کالا نیست. هر گونه نگاه کالائی باید جای خود را به نگاهی انسانی و برابری طلبانه بدهد و از همین الان برای برابری زن و مرد در کلیه شئون اجتماعی جنگید و استقلال اقتصادی زن از مرد را بعنوان گام اول رهائی زن به فرهنگ و ذهنیت جامعه تبدیل کرد. از اینطریق است که می توان با تن فروشی زنان بعنوان معضلی اجتماعی مبارزه کرد و به آن پایان داد. هیچ زنی نباید بخاطر فقر و تنگدستی و یا با توجیه مذهبی به تن فروشی وادار شود.