سرانجام نمایش انتخابات یازدهمین دوره مجلس اسلامی رژیم در روز جمعه دوم اسفند برگزار شد. همانطور که از ابتدای پروسه مهندسی کردن این مضحکه انتخاباتی پیدا بود، نیرنگ و فریب و دغلکاری بر فضای روز انتخابات هم سایه افکنده بود. وزارت کشور رژیم به کمک صدا و سیما در یک اقدام فریبکارانه با این هدف که میزان واقعی مشارکت مردم را از انظار عمومی پنهان نماید، مدت زمان برگزاری انتخابات را که قرار بود از ساعت ۸ صبح تا ساعت ۶ بعد از ظهر ادامه یابد،ابتدا تا ساعت ۲۰ و سپس برای دومین بار تا ساعت ۲۲ و بعد از آن برای سومین بار تا ساعت ۲۴ تمدید کرد. اگر چه تمام نهادهای حکومتی با توسل به این نوع حیله و نیرنگها تلاش کردند وانمود کنند که میزان مشارکت مردم زیاد بوده است، اما گزارش های شاهدان عینی و نهادهای مستقل از حکومت، “انتخابات” یازدهمین دوره مجلس را سوت و کورترین نمایش انتخاباتی دوران عمر جمهوری اسلامی ارزیابی کرده اند. بنا به گزارش های مستقل از ۵۷ میلیون و ۹۱۸ هزار نفر واجدین شرایط رأی دادن، در تهران بزرگ ۱۵ در صد و در سطح ایران حدود ۲۴ درصد در “انتخابات” شرکت کرده اند.در این میان مردم پر شور کردستان با عدم شرکت قاطعانه خود سهم بزرگی از این پیروزی و به شکست کشاندن نمایش انتخاباتی رژیم جمهوری اسلامی را در تاریخ مبارزات خود ثبت کردند.
در شرایطی که سران رژیم تمام شگردهای ممکن را برای کشاندن مردم به پای صندوق ها به کار گرفته بودند و خامنه ای به مناسبت های مختلف شرکت در این انتخابات را یک وظیفه ملی خوانده بود، اما “نه” قاطع بیش از ۴۰ میلیون نفر واجدین شرایط به این نمایش انتخاباتی پاسخ دندان شکنی به خامنه ای و کلیه سران جمهوری اسلامی بود. سران رژیم طی چند ماه گذاشته کارزار این نمایش انتخاباتی را هم به یک عرصه رویارویی با مردم ایران تبدیل کردند. مردم به جان آمده ایران هم در ادامه خیزش دی ماه ۹۶ و خیزش آبان ۹۸ بار دیگر نشان دادند که نه تنها امیدی به بهبودی زندگی خود از طریق صندوق آرا در ساختار سیاسی حاکم ندارند، بلکه برای رسیدن به مطالباتشان عزم خود را برای عبور از روی لاشه جمهوری اسلامی هم نمایان کردند.
این ۴۰ میلیون نفر کارگران و زنان و جوانان جویای زندگی و امید به آینده هستند که از صندوق های رأی در ساختار سیاسی حاکم عبور کرده اند، مدتها است که هیچگونه اعتمادی به این نمایش های انتخاباتی ندارند و بجای آن مطالبات و خواسته های خود را با مبارزاتشان در محلهای کار و زیست پیگیری کرده اند. بخشی از این چهل میلیون نفر همان انسانهای زحمتکش و به حاشیه رانده شدگانی هستند که گوشه ای از طغیان خشم خود را در جریان خیزش های دی ماه و آبان نشان دادند. بعد از خیزش آبان و جنایات هولناک و سازمانیافته حکومت اسلامی و مقاومت شکوهمند مردم، جامعه ایران آشکارا به گذار انقلابی از رژیم جمهوری اسلامی سمت گیری پیدا کرده است.
اگر دوم اسفتد برای توده های به جان آمده آن مقطعی است که نمایش مشروعیت ادعایی حکومت اسلامی را قاطعانه به شکست کشاندند، اما برای کادر رهبری سپاه پاسداران و حلقه بیت رهبری که از روند این تحولات آگاه و نگران هستند فرصتی است تا از آن برای تجدید آرایش و فشرده تر کردن صفوف خود نهایت بهره را ببرند. کادر رهبری سپاه پاسداران در این دوره یک مجلس یکدست و صد در صد گوش به فرمان می خواهد.
طبقه کارگر و مردم آزادیخواه ایران نباید خطر سپاه پاسداران به عنوان نیرویی که اهرمهای اصلی قدرت مانند نیروی مسلح، اقتصاد، قدرت رسانه ای و نهادهای امنیتی و اطلاعاتی را در دست دارد و مانند یک حزب پادگانی عمل می کند و همدستی آن با ارتش را دست کم بگیرند. کادر رهبری سپاه پاسداران با آگاهی به این واقعیت که جمهوری اسلامی با ساختار کنونی توانائی کنترل بحران های همه جانبه ای که به آن گرفتار آمده را ندارد، این ظرفیت را دارد که در صدد برآید با حذف و به حاشیه راندن زوائد دست و پا گیر در درون ساختار حکومت، قدرت را بطور کامل قبضه نماید و با نظامی کردن فضای سیاسی جامعه و به نمایش گذاشتن ظرفیت های خود برای سرکوب جنبش انقلابی، رضایت خاطر قدرت های امپریالیستی را نیز جلب کند.
برای مقابله با این خطرات جبهه مبارزه و انقلاب باید بتواند با فراگیر کردن و سراسری کردن اعتصابات کارگری و مبارزات توده ای و با اعتصابات سیاسی توده ای دستگاه سیاسی، اداری و اقتصادی حاکم را فلج کنند. اعتصاب سیاسی توده ای در این دوره می تواند انسجام صفوف نیروهای مسلح و حتی سپاه پاسداران را در هم کوبد و در میان آن شکاف ایجاد نماید و قدرت سرکوب آن را زمینگیر کند.در این دوره تلاش برای ایجاد کمیته های مخفی اعتصاب، کمیته های کارخانه، کمیته های محلات و زمینه سازی برای برپائی شوراها بسیار حیاتی است. برای به هم مرتبط کردن و سراسری کردن اعتصابات کارگری و اعتراضات توده ای نباید از هیچ تلاشی دریغ کرد. باید توده کارگران در جریان کشمکش های طبقاتی با این روح آموزش داده شوندکه راه برون رفت از این همه فقر و بدبختی و محرومیت را نه در چهارچوب مناسبات حاکم، بلکه از مسیر یک قیام انقلابی علیه نظم موجود جستجو کنند.
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی، برابری، حکومت کارگری
کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران
۳ اسفند ۱۳۹۸
۲۲ فوریه ۲۰۲۰