شعبه ۱۰۶ دادگاه کیفری اراک در تاریخ ۲۶ خرداد ۱۳۹۹ دریک حکم ضد انسانی، ۴۲ نفر از کارگران شرکت آذرآب واقع در همین شهر را هر کدام به یک سال حبس، ۷۴ ضربه شلاق و یک ماه بیگاری اجباری محکوم کرد. “جرم” این کارگران این است که در سال گذشته به همراه دیگر همکاران خود، نسبت به عدم دریافت دستمزدهای به تعویق افتاده، عدم امنیت و بلاتکلیفی شغلی خود پس از واگذاری این شرکت بزرگ صنعتی به بخش خصوصی و علیه این خصوصی سازی دست به اعتراض زدند. این حکم در شرایطی صادر شده است که حقوق ماه های اردیبهشت و خرداد کارگران هنوز پرداخت نشده است.
تحت حاکمیت رژیم جمهوری اسلامی، دهها میلیون نفر از خانوارهای کارگری در ایران برای چندین دهه، با دستمزد های زیر خط فقر، عدم پرداخت به موقع همین دستمزد های ناچیز، نا امنی شغلی، بیکارسازی های گسترده و خصوصی سازی های توام با اخراج روبرو بوده اند. در تمام این مدت هر اعتراض دستجمعی کارگران نسبت به این شرایط تحمل ناپذیر، از سوی رژیم جمهوری اسلامی با سرکوب عریان و خشونت آمیز، بازداشت و زندان پاسخ گرفته است. لازم به تاکید است که اخراج کارگران حق طلب در سه ماهه اول سال جاری گسترش پیدا کرده است.
صدور حکم شنیع و قرون وسطایی شلاق برای کارگران معترض توسط جمهوری اسلامی امر بی سابقه ای نیست. رژیم همواره شلاق را به عنوان یکی از ابزارهای شکنجه روحی و جسمی علیه کارگران و فعالین کارگری و جهت تشدید اعمال فشار بر تشکلات و خانواده های کارگری به کار برده است. آخرین مورد از این احکام در روز اول ژوئن امسال علیه رسول طالب مقدم عضو سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران به اجرا درآمد. رسول طالب مقدم به جرم شرکت در مراسم بزرگداشت روز جهانی کارگر در سال ۹۸ دستگیر و سپس از سوی دادگاه قوه قضاییه رژیم به دو سال زندان، دو سال تبعید و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد. رسول طالب مقدم که با وثیقه آزاد بود در روز اول ژوئن مجبور شد که خود را به دادسرای زندان مخوف اوین معرفی کند. به محض ورود ایشان به دادسرا، حکم شلاق او به اجرا گذاشته شد و ماموران رژیم ۷۴ ضربه شلاق بر پیکر این کارگر زحمت کش زدند.
با وجود این، صدور حکم دستجمعی و فله ای زندان و شلاق و بیگاری بطور همزمان برای ۴۲ کارگر زحمتکش معترض آذرآب حتی با توجه به پرونده خونین و قطور رژیم جمهوری اسلامی که هر برگ آن حکایت از نقض مکرر حقوق اولیه کارگران دارد، در نوع خود بی سابقه است و مصداق شکنجه علنی و دسته جمعی کارگران و خانواده های آنها است. باید تلاش نمود که حکم صادر شده که در مرحله بدوی است با تکیه به یک انزجار عمومی در ایران و جهان هر چه فوری تر لغو گردد. تشکلات مستقل کارگری در ایران این اقدام جنایتکارانه حکومت ایران را قویا محکوم کرده اند و خواستار لغو این احکام ظالمانه شده اند. ما از همه تشکل های کارگری و مدافعین حقوق انسانی در جهان در خواست می کنیم که به عنوان امری اضطراری و همچون یک وظیفه بین المللی کارگری و انسانی، نسبت به صدور این احکام سرکوب گرانه و قرون وسطایی علیه کارگران آذرآب، به رژیم جمهوری اسلامی ایران شدیدا اعتراض کنند و خواستار لغو فوری احکام حبس، شلاق و بیگاری برای این کارگران شوند. اذیت و آزار، تعقیب، سرکوب، شکنجه و حبس کارگران، فعالین کارگری و زندانیان سیاسی در ایران باید بطور کامل و بدون قید و شرط متوقف گردد.
اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران
۲۵ ژوئن ۲۰۲۰