روز شنبه پانزدهم شهریور سال تحصیلی ۱۴۰۰ – ۱۳۹۹ رسما آغاز شد و دانش آموزان در برخی از شهرها و در مناطقی از تهران روانه مدارس شدند. در این روز حسن روحانی در شرایطی دستور بازگشایی مدارس و آغاز سال تحصیلی جدید را اعلام کرد که موج دوم شیوع بیماری کرونا هر روزه صدها نفر قربانی می گیرد. بازگشائی زودهنگام مدارس در حالی اعلام شد که پیشتر رئیس مجمع عمومی سازمان نظام پزشکی در نامه‌ای به ستاد ملی مدیریت کرونا، با بیان اینکه دستور «بازگشایی حضوری مدارس» با شرایط همه‌گیری کرونا و وضعیت قرمز بسیاری از مناطق کشور همخوانی ندارد، نسبت به وقوع «فاجعه انسانی» هشدار داده بود.کانون صنفی معلمان تهران نیز با انتشار بیانیه ای نسبت به بازگشایی زودهنگام و عجولانه مدارس هشدار داده و عواقب این تصمیم نسنجیده را بر عهده ی مسئولان کشور گذاشته است. کانون صنفی معلمان تهران ضمن ابراز نگرانی شدید خود از شرایط بازگشایی مدارس و به خطر افتادن جان و سلامتی معلمان و دانش‌آموزان؛ نسبت به سلامتی بیش از ۱۵ میلیون دانش آموز و بیش از یک و نیم میلیون معلم هشدار داده است.
اگر در سالهای گذشته جدای از میلیون ها کودک کار که در کارگاهها، درکوره پزخانه ها، در مزارع ودر خانه ها تن به کار مزدی سپرده تا لقمه نانی برای خانواده وخود تهیه کنند و جدایاز دو میلیون کودک خیابان که به دلیل فقر و تنگدستی از چرخه تحصیل خارج شده اند، در آستانه آغاز سال تحصیلیشوروشوق وبیتابیبقییه کودکان، نوجوانان وجوانانی که امکان آن را یافته بودند وارد کلاس درس و مدرسه شوند، جلوه تازه ای به فضای جامعه می بخشید، اما امسال از این هم خبری نیست. زیر سایه مرگبار هیولایکرونا و زیر سایه درماندگی جمهوری اسلامی در مقابله با آن، آغاز درس و مدرسه نه تنها شور و شوق نمی آفریند، بلکه با ترس و دلهره همراه شده است.
در این میان خانواده های کارگری و کم درآمد تنها با هیولایکرونا روبرو نیستند، بلکه هیولای بیکاری، هیولای فقر و گرانی و دستمزدهای چند مرتبه زیر خط فقر هولناک تر از کرونا بر زندگی و هستی آنها چنگ انداخته است. با سقوط و کاهش پی در پی ارزش ریال در همین ماه های اخیر قیمت نوشت افزار چند برابر افزایش یافته و تأمین نیازمندی های کودکان به یکی از دغدغه های خانواده ها ی کم درآمد تبدیل شده است. در ماه های گذشته هزینه تأمین سبد معیشت خانواده های کارگری بشدت بالا رفته است. براساس محاسبات مستقل کمیته دستمزد “شورای عالی کار”، سبدی که در اسفندماه ۹۸، در جلسات سه‌جانبه ۴ میلیون و ۹۴۰ هزار تومان تخمین زده شده بود، در تابستان به مرز ۶ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان رسیده است؛ همین سبد با در نظر گرفتن سهم مسکن در کلانشهرها به ۷میلیون و۵۰۰هزار تومان می‌رسد.این درحالی است که فعالان صنفی مستقل می‌گویند هزینه‌های زندگی مرز ۹ میلیون تومان در ماه را پشت سر گذاشته است. در چنین شرایطی یک کارگر اگر شاغل هم باشد با دستمزد دو میلیون تومان در ماه چگونه میتواند از عهدۀپرداخت شهریه و تأمین هزینه لباس و نوشت افزار برای فرزندانش بر آید. از سوی دیگر درحالی که دولت هیچ مسئولیتی در قبال حتی توزیع رایگان ماسک یا مواد ضدعفونی‌کننده در مدارس برعهده نگرفته است، تأمین هزینه تهیه ماسک و مواد ضدعفونی کننده هم بر دوش این خانواده ها سنگینی خواهد کرد. هزینه ماهیانه ماسک برای خانواده ای که دو فرزند به مدرسه بفرستد، اگر این دودر ماه۲۰ روزبه مدرسه بروند، ماهی ۵۲ هزار تومان خواهد بود.با این وصف فرزندان خانواده های کارگری راهی جز پیوستن به خیل عظیم کودکان کار را ندارند. به این معنا امکان دستیابی به تحصیل وسواد آموزی بیش از پیشطبقاتی تر میشود.
اما به رغم شرایط فلاکت باری که رژیم جمهوری اسلامی به خانواده های کارگری و اکثریت مردم ایران تحمیل کرده است و به رغم اینکه این رژیم با تکیه بر اهرم های قدرت پلیس و نیروهای امنیتی فضای آموزشی را با مذهب، خرافات و افکار پوسیده در هم آمیخته است و در شرایطی که تمایزات شدید طبقاتی، تبعیض جنسیتی و ستمگری های ملی و مذهبی در نظام آموزشی توسط رژیم باز تولید می شوند،با اینحال به پشتوانه جنب و جوش و شور مبارزه برای تغییر و دگرگون کردن اوضاع، افق روشن و امید بخشی در پیش روی جامعه قرار گرفته است. خیزش آبان ماه با تقویت گفتمان گذار انقلابی از جمهوری اسلامی روحیه مبارزه جویی را در جامعه تقویت کرده است. تداوم بی وقفه اعتصابات و مبارزات کارگری و در این میان اعتصاب شکوهمند کارگران هفت تپه و اعتصاب کارگران صنایع نفت و گاز و پتروشیمی و ادامه جنبش های اعتراضی، مقاومت و ایستادگی در برابر تهاجم افسار گسیخته رژیم نشانه بارز دوران نوینی از حیات طبقه کارگر و محرومان این جامعه است.
معلمان مبارز ایران به رغم فشار فقر و سرکوب با اعتصابات و اعتراضات سراسری و پی در پی نقش برجسته ای در این جنبش اعتراضی ایفا کرده اند. مبارزات معلمان تحت تأثیر روندهای جاری در جامعه و بویژه خیزش های دی ماه ۹۶ و آبان ۹۸ ظرفیت های خود را برای تأثیر گذاری بر فضای سیاسی جامعه نشان داده و با تأکید بر خواست تحصیل رایگان برای همه کودکان و رفع تبیعض ها و افزایش حقوقها به بالای خط فقر و خواست منع کالایی شدن آموزش و درمان رایگان، در عالم واقع خواستهای کارگران و بخش های وسیعی از مزدبگیران و اقشار فرودست جامعه را نیز مطرح کرده اند. معلمان با توجه به موقعیت و وزن اجتماعی که دارند و از طریق میلیون ها دانش آموز با جامعه مرتبط هستند نیروی مؤثری در روند تحولات بحساب می آیند.معلمان برای تحقق مطالباتشان در مسیر اتحاد با بقیه بخش های جنبش کارگری و دیگر جنبش های پیشرو اجتماعی گام برداشته و تجارب ارزنده ای در زمینه سراسری کردن اعتراضاتشان به دست آورده اند.
در شرایطی که طبقه کارگر با اعتصابات شکوهمند خود و معلمان به عنوان بخشی از این طبقه و بخشی از جنبش محرومان جامعه با مبارزات خود افق امیدبخشی به روی جامعه گشوده اند، حزب کمونیست ایران ضمن تبریک آغاز سال جدید تحصیلی، همه دانش آموزان، دانشجویان و خانواده های آنان را به حمایت بی دریغ و همبستگی با جنبش کارگری و جنبش حق طلبانه معلمان فرا می خواند.
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی، برابری، حکومت کارگری
کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران
شهریور ۱۳۹۹
سپتامبر ۲۰۲۰