روز جهانی کارگر ۱۴۰۰، روز نه سراسری به وضعیت ضدانسانی موجود و حاکمیت مسبب این شرایط
اول ماه مه، روز جهانی کارگر نماد همبستگی، اتحاد و مبارزه بشریت علیه نظام سرمایه‌داری است یعنی نظامی که مناسباتی خارج از شان انسان و آکنده از تبعیض، نابرابری، استثمار و بیحقوقی را به جوامع موجود در سراسر دنیا تحمیل کرده است. این واقعه مهم که خود نتیجه تاریخی دهه‌ها جدال برای دفاع از حقوق انسانی شهروندان و ساکنین جوامع در برابر حاکمیت سرمایه است، نه فقط روزی برای کارگران؛ بلکه برای تمام جامعه است که با همراهی و همیاری طبقه کارگر به تمام خواسته‌ها و آرمان‌های خود از یک زندگی آزاد، مرفه و برابر دست یابند. با این وجود، در جامعه ایران مختصات اقتصادی-سیاسی-اجتماعی این روز، بسیار متفاوت از سایر نقاط جهان است. ما در ایران شاهد یکی از خشن‌ترین و بی‌رحمانه ترین حملات یک نظام سرمایه‌داری به تمامی ابعاد و ارکان زندگی مان هستیم که کمتر نمونه آن را میتوان در طول تاریخ دید؛ و دقیقا از همین جهت است که روز جهانی کارگر در ایران نقشی حیاتی‌تر از سایر نقاط جهان دارد.
اما روز جهانی کارگر امسال در ایران، در شرایطی فرا می‌رسد که جامعه سراسر آماده خروش علیه وضعیت موجود است؛ در گوشه گوشه کشور اعتراضات، اعتصابات و تجمعات متعددی جاری است که در ماه‌های اخیر بر تراکم آنها افزوده شده؛ فضای جامعه حول هر مسئله اقتصادی، سیاسی و اجتماعی، خیلی سریع به میدان مبارزه علیه حاکمیت و تعرض صدها هزار نفره به آن بدل می شود و فریاد نارضایتی جامعه به کف خیابان کشیده می‌شود. از سوی دیگر، حاکمیت دست به گریبان با بحران‌های عمیق اقتصادی و سیاسی در داخل و خارج از کشور و نتیجتا درمانده و مستاصل از ارائه هرگونه پاسخ حداقلی برای بهبود این بحران‌ها، توسل به سرکوب بیشتر را چراغ راه خود قرار داده است. حربه ای که هر بار تشدید آن، نه فقط اعتراضات را فرو ننشانده بلکه بر شعله خشم مردم افزوده است.
کارگران، زنان، بازنشستگان، معلمان، پرستاران، دانشجویان و در یک کلام اکثریت ما مردم؛ به دلیل دستمزدهای چندین برابر زیر خط فقر و همین بگیر و ببندهای حکومت در پاسخ به مطالبات و خواسته‌های بر حقمان، نه تنها از این وضع خسته شده‌ایم و به آن معترض هستیم، بلکه همانطور که گفته شد، تنها راهکار موجود در برابر خود را تغییر ریشه‌ای تمامی این مناسبات می دانیم.
در این بین نقشی که روز جهانی کارگر و به خصوص جنبش کارگری دارد، اینکه ظرفیت بالقوه این روز به عنوان یک روز اجتماعی و سراسری که امکان اتحاد و همبستگی تمام ستمدیدگان در آن فراهم است، غنیمت شمرده شود و این روز به نماد مبارزه و اعتراض علیه ساختار ضدانسانی تحمیل شده بر جامعه، بدل گردد. اما همانطور که پیشتر اشاراتی شد، حکومت نهایت تلاش خود را میکند تا هر نوای برابری‌طلبی و آزادی‌خواهی را مورد حمله قرار داده و فعالین و مبارزین عرصه‌های مختلف را زیر تیغ زندان و شکنجه و اعدام ببرد. علی‌رغم آنکه این تلاش تاکنون نتوانسته مانع پیشروی جنبش های اعتراضی مختلف شود، اما لازم است به عنوان گام اول و در راستای حمایت از تمام مبارزین و فعالین سیاسی، قویا اعلام کنیم؛ یکی از اساسی‌ترین خواسته‌های امروز ما این است که تمام زندانیان سیاسی از بند آزاد شوند و احکام ظالمانه بریده شده برای فعالین و معترضین نسبت به وضع موجود سریعا بی‌اعتبار اعلام شوند.
در همین راستا و برای ادامه مبارزه علیه آنان که در پیشبرد مبارزات‌مان برای تحقق جامعه ای با قوانین، حکومت و شرایطی انسانی، برابر، آزاد، سکولار و مرفه برای همگان، گره در کار انداخته اند و عامل دزدی، استثمار، چپاول، غارتگری، استبداد و زورگویی می باشند؛ صراحتا می گوییم این گره به دست تمام جنبش‌های اجتماعی مترقی با جلوداری جنبش کارگری باز خواهد شد. از این رو بنیادی‌ترین و فوری‌ترین نیاز امروز را سازماندهی هرچه بیشتر جمع‌ها، گروه‌ها و تشکل‌ها و به هم پیوستن آنها در قالب صفوف مبارزات سراسری کل جامعه علیه حاکمیت دزد، استثمارگر و سرکوبگر کنونی می‌دانیم.
ما دانشجویان به عنوان بخشی از نیروی محرکه این اعتراضات و مبارزات مردمی، روز جهانی کارگر را به عنوان یک فرصت واقعی برای پیشبرد امور اعتراضی خودمان می‌دانیم؛ از این رو با طرح خواسته‌ها و مطالبات زیر، این همبستگی و حمایت قاطعانه از جنبش کارگری را اعلام میکنیم و تا احقاق تمام این مطالبات دست از اعتراض و مبارزه نخواهیم کشید:
– آزادی بی قید و شرط ایجاد تشکل‌های مستقل (شوراهای کارگری و مردمی)، اعتصاب، اعتراض، تجمع، احزاب و مطبوعات
– آزادی فوری و بی قید و شرط تمام فعالین و زندانیان سیاسی و لغو احکام صادره برای آنها
– الغای کلیه احکام ضد انسانی نظیر اعدام و شلاق؛ ممنوعیت اکید هرگونه شکنجه روانی و فیزیکی و محاکمه مسببین این اقدامات
– تعیین حداقل حقوق ۱۲ میلیون برای تمام مزدبگیران؛ برخورداری از بیمه اجتماعی برای کارگران بیکار و تمام افراد جویای کار
– واکسیناسیون فوری، رایگان، سراسری و با کیفیت با اولویت افراد آسیب پذیر از شیوع کرونا
– تحصیل و درمان رایگان برای همه، حق داشتن مسکن به صورت همگانی؛ فارغ از جنسیت، قومیت، ملیت، جهانبینی و عقیده
– تمام قوانین تبعیض آمیز جنسیتی باید از بین بروند؛ زنان، مردان و رنگین کمانی‌ها باید در تمام عرصه‌ها حقوق برابر داشته باشند. در برابر باید قوانین جنسیتی مبتنی بر برابری برای تمام جنسیت‌ها و گرایشات جنسی وضع گردد.
– هرگونه تبعیض متکی بر ملیت، قومیت و عقیده باید ملغی شود و مهاجرین سایر کشورها حق برابر با شهروندان ایران داشته باشند.
– روز جهانی کارگر، باید به‌عنوان تعطیلی رسمی شناخته شود و هیچگونه محدودیتی در برگزاری مراسم این روز وجود نداشته باشد.
– کار کودکان باید ملغی شود و کودکان آسیب‌دیده در این حوزه باید تحت حمایت‌های مناسب قرار بگیرند و حقوق برابربا سایر شهروندان جامعه داشته باشند.
۱- تشکل دانشجویان پیشرو دانشگاه اصفهان
۲- دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
۳- جمعی از دانشجویان و فعالین دانشگاه‌های هنر تهران
۴- جمعی از دانشجویان و فعالین دانشگاه آزاد نجف آباد
۵- جمعی از فعالین و دانشجویان دانشگاه آزاد رودهن
۶- جمعی از دانشجویان مستقل دانشگاه تهران
۷- جمعی از دانشجویان و فعالین دانشگاه تربیت مدرس تهران
۸- جمعی از دانشجویان و فعالین دانشگاه نوشیروانی بابل
۹- جمعی از دانشجویان و فعالین دانشگاه مازندران
۱۰- جمعی از دانشجویان و فعالین دانشگاه علامه تهران
۱۱- جمعی از دانشجویان و فعالین دانشگاه الزهرا تهران