با هر نوع خشونت برعلیه زنان مبارزه کنیم!
امروزه وضعیت اکثریت زنان زحمتکش در ایران در عرصه های سیاسی- اجتماعی و اقتصادی بمراتب بدتر از دوستان و رفقای مرد کارگرشان است. جنبش کارگران ایران سالهاست که برای افزایش دستمزد، علیه بیکاری، برای پرداخت حقوقهای معوقه و اشتغال و امنیت کاری به اشکال مختلف دست به مبارزه زده اند. فعالین کارگری زیادی صرفا بعلت
دفاع از منافع رفقای کارگرشان دستگیر شده و حالا در زندانها هستند.
زنان زحمتکش در ایران هر چند بخشی از طبقه کارگر هستند اما بیش از مردان کارگر در معرض بی حقوقی ، ستم، خشونت و سرکوب قرار دارند. اگر کارگران مرد در معرض ستم و سرکوب طبقاتی جمهوری اسلامی و کارفرمایان قرار میگیرند و فعالین کارگری دستگیر و زندانی می شوند، اکثریت بزرگ زنان در ایران بغیر از این ستم طبقاتی،
مورد ستم جنسیتی هم قرار میگیرند.
رسانه های اجتماعی و خبرگزاریهای مختلف در اقصا نقاط ایران روزانه موارد زیادی از انواع خشونت فیزیکی و روحی و روانی را در مکانهای مختلف اجتماعی، از جمله در بعضی از خانواده ها، مدارس و محیط های دیگر را گزارش می کنند. تعرض و ستم بر زن از اعمال خشونتهای فیزیکی و روحی فراتر رفته و ما بارها اخبار مربوط به
قتل زنان را از زبان خبرگزاریهای مختلف شنیده و خوانده ایم.
بعضی از فاکتها در سطح جهانی تکان دهنده هستند. طبق آمار سازمان ملل ” از هر 3 زن 1 زن در سراسر جهان خشونت فیزیکی و جنسی را تجربه کرده اند. بیشتر گزارشها نشان میدهند که خشونت از طرف اعضای خانواده و بستگان نزدیک، علیه زنان اعمال شده است”. ” از هر 2 زن، 1 زن در سراسر جهان، توسط اعضای خانواده کشته شده اند”، طبق تحقیقات دیگری ” در هر سه ثانیه یک کودک همسری اتفاق می افتد و در سال آمار کودک همسری به 12
میلیون می رسد”.
در افعانستان تحت حاکمیت طالبان، زنان از همه حقوق اجتماعی، سیاسی و اقتصادی محروم شده و درب مدارس بر روی دختران را بسته اند.
در ایران، تحت حاکمیت جمهوری اسلامی با قوانین اسلامی و مردسالاری حاکم که منشاء تحمیل بی حقوقی ها و اعمال انواع خشونت بر علیه زنان بوده است، هم آمار فقر و نداری و هم آمار خشونت بر علیه زنان، هم آمار کودک همسری و پدیده کودکان کار افزایش یافته است. در بطن این اوضاع بحرانی در ایران که تعرض به زنان در اشکال مختلف از جمله در تعرض به حقوق و جایگاه زنان و افزایش خشونت و تجاوز بر علیه زنان تبلور یافته است از جمله خصلتهای
بارز رژیم اسلامی ایران در طول بیش از چهار دهه تسلط این رژیم ضد زن بوده است.
مبارزه برای محو خشونت بر علیه زنان، مبارزه برعلیه ستم جنسیتی و ستم طبقاتی بر علیه زنان، مبارزه برای کسب حقوق بر حق زنان و مبارزه برای رهایی از ستم و سرکوب و خشونتی که بر علیه زنان اعمال می شود، جدا از مبارزه بر علیه سیستم سرمایه داری و مبارزه بر علیه جمهوری اسلامی و ارتجاع در منطقه نیست. به عبارت دیگر، کسب
حقوق و منزلت زنان رابطه نزدیکی با کسب حقوق و شخصیت و جایگاه کارگران و زحمتکشان دارد.
در نظامهای استبدادی مثل جمهوری اسلامی که تنها ابزار ادامه حاکمیتشان، بکارگیری قوه قهریه و دستگاه سرکوب است و چنین سیستم سرکوبگری از هیچ وسیله ای برای مرعوب کردن مردم و جنبش های اعتراضی و مطالباتی دریغ نمیکند، بایستی آن نیرو و جنبش های اجتماعی که بر علیه این سیستم ظالمانه و سرکوبگر سیاسی – اقتصادی دست به
مبارزه می زند، بایستی در مقیاس توده ای و اجتماعی وسیع و میلیونی باشد.
منطق مبارزه موثر بر علیه یک رژیم استبدادی و سرکوبگر این خوانش را به ما میدهد که جنبش زنان که بر علیه ستم های جنسیتی و طبقاتی، و بر علیه هر گونه خشونت و تعرض از یکسو، و برای رهایی و کسب حقوق در عرصه های
مختلف اجتماعی – اقتصادی و سیاسی مبارزه میکند، بایستی با جنبش کارگری و سایر جنبشهای مترقی و پیشرو متحد شده تا همه این نیروهای اجتماعی بتوانند اکثریت قاطع توده های ستمدیده ایران را تحت پوشش خود قرار دهند.
ما «مدافعین حقوق زنان در ایران» معتقدیم که مبارزات جنبش زنان برای رهایی از ستم و استثمار جنسیتی و طبقاتی که سرمایه داری و جمهوری اسلامی بانی و باعث آنست، ضروریست تا با جنبش های اجتماعی و پیشرو متحد شوند. دفاع و پشتیبانی متقابل جنبش زنان و جنبش کارگری و جنبش کردستان از یکدیگر لازم، ضروری و مکمل همدیگرند. اتحاد و همکاری های متقابل جنبش های پیشرو اجتماعی از جمله نیازهای زمانه بر علیه ستم و بی حقوقی و استثماری
است که حکومت مستبد اسلامی در ایران بر زنان و کارگران تحمیل کرده است.
مبارزه بر علیه خشونت بر علیه زنان جدا از مبارزه برای کسب حقوق مسلم زنان، جدا از مبارزه بر علیه قوانین عقب مانده و مردسالارانه ای که جمهوری اسلامی بر علیه زنان تدوین کرده است، نیست. دنیای بدون حشونت در گرو وجود یک سیستم اقتصادی- سیاسی و اجتماعی عادلانه است که در آن زنان و مردان بتوانند از طریق ارگانها و تشکلهای خود
اداره امور را سرپرستی نمایند.
جنبشهای اجتماعی پیشرو در خواستها و مطالباتی که برای حصول آن مبارزه میکنند، اشتراکات بسیاری دارند. و همین اشتراکات در مطالبات و حقوق دمکراتیک، پایه ای برای همکاری جنبش های اجتماعی پیشرو را فراهم می اورد.
ما «مدافعین حقوق زنان در ایران» برای تغییر شرایط ظالمانه امروز به نفع زنان و کارگران و ملیتهای ساکن ایران، را به اتحاد و همبستگی دعوت میکنیم.
قدرت عظیم توده ای ما برای تحقق خواستها و مطالبات برحق و دمکراتیک زنان در گرو آگاهی و اتحاد اکثریت بزرگ توده های کارگر و زحمتکش زن و مرد و همه آزادیخواهان و مبارزین ضد ستم و استثمار است.
25 نوامبر روز جهانی مبارزه بر علیه خشونت را به روزی برای اشاعه آگاهی، احترام به شخصیت و منزلت زنان و حقوق محوری و به مناسبتی برای مبارزه بر علیه عقب ماندگی و ارتجاع در ایران و منطقه تبدیل کنیم.
زنده باد آگاهی ، همکاری و همبستگی زنان و مردان مبارز و ضد ستم بر علیه انواع خشونت بر علیه زنان زنده باد دنیای بدون ستم و استثمار
مدافعین حقوق زنان در ایران
17 نوامبر 2021 آدرس: modafein.zanan21@gmail.com