خبرگزاری تسمیم در گزارشی که از چند مدرسه در تهران تهیه کرده است می نویسد: “در مدارس دولتی، فشار بر والدین برای واریز پول به حساب مدارس در ازاء دادان کارنامه به دانش آموزان افزایش یافته است. در بسیاری از موارد، کارنامه‌های دانشآموزان از سوی مدیران مدارسگروگان گرفته می‌شوندو تنها در صورت پرداخت پول، می‌توانند کارنامه‌ها را بگیرند.” این اخاذی در حالی است که طبق گزارش تسمیم برای نمونه مادری به نام مهتاب قبلا برای ثبت نام دو فرزندش در یک مدرسه دولتی در منطقه 17 تهران شهریه 500 و 300 هزار تومانی پرداخت کرده است. این مادر به خبرنگار این خبرگزاری گفته است که وی در حالی مجبور به پرداخت چنین پولی شده است که فرزندانش به دلیل کرونا اصلا مدرسه نرفته اند و تنها به صورت نیمه و ناتمام در کلاسهای آن لاین شرکت کرده اند. نمونه دیگر اینکه مدرسه برای دانش آموزان جزوه آموزشی تهیه کرده است و دانش آموزان مجبور هستند دو برابر هزینه تهیه آنرا بپردازند. طبق یک برآورد اولیه مدارس نواحی مختلف تهران از طریق اینگونه اخاذی ها توانسته اند رقمی در حدود ده هزار ملیارد تومان درآمد داشته باشند.
اجبار و قلدری شیوه حکومت داری اسلامی در ایران است، اما شهریه اجباری و تحویل کارنامه تحصیلی در ازای پول در نوع خود یکی از پدیده های نادر در سیستم آموزش و پرورش در سطح جهان است .در حالیکه کرونا، بیکاری، گرانی کمر بخش بزرگی از مردم را خم کرده است، حالا والدین دانش اموزان ناچار می شوند شهریه سنگینی را برای فرزندان خود، حتی در دوران تعطیلی مدارس بدلیل بیماری کرونا بپردازند. این باجگیری آشکار یعنی ترک تحصیل بیشتر دانش اموزان از خانواده های تهیدست جامعه و افزایش لشکر کودکان کار .
در اصل 30 قانون اساسی ایران آمده است: «دولت موظف است وسایل آموزش‌و‌پرورش رایگان را برای همه آحاد مردم تا پایان دوره متوسطه فراهم سازد و وسایل تحصیلات عالی را تا سرحد خودکفایی کشور به طور رایگان گسترش دهد.» در شرایطی که هزینه‌های جاری مدارس دولتی توسط مردم تامین می‌شود و تحصیل فرزندان خانواده‌های مرفه در مدارس غیردولتی بار مالی آموزش و پرورش کاهش داده استو شمار مدارس غیر دولتی هم مدام افزایش می یابد، کیفیت تحصیل در مدارس دولتی روز به روز نازل تر می شود. همزمان به عناوین مختلف هزینه تحصیل در این مدارس نیز به خانواده ها تحمیل می شود. به دین ترتیب عملاً از تحصیل رایگان خبری نیست و از اصل 30 قانون اساسی جز ورق پاره بی مصرف چیزی باقی نمانده است.
مصداق ضرب المثل «هر چقدر پول بدهی، همان قدر آش می‌خوری» را در آموزش دانشآموزان این سرزمین می‌توان مشاهده کرد. یعنی اگر پول بیشتری داشته باشید به مدارس خاص و غیردولتی می‌روید تا مدارس بهتر و آموزش با کیفیت‌تر سهم فرزند شما شود!.بیشتر مدارس غیردولتی در مالکیت مقامات رژیم اند، یا مسئولان آموزش و پرورش خودشان از صاحبان آنها هستند! آنها با بالا بردن کیفیت آموزش در این مدارس، فرزندان خانواده های اقشار مرفه جامعه را به این مراکز جذب می کنند. یکی از مطالبات جنبش معلمان مبارز که این روزها در سراسر ایران جریان دارد، پایان دادن به پولی کردن تحصیل و تاسیس مدارس توسط بخش خصوصی است. اما اعتراض معلمان و خانواده ها تنها به گسترش مدارس خصوصی مربوط نمی شود.
مدارس دولتی حتی در سال تحصیلی کرونایی آن هم در شرایطی که مدارس تعطیل هستند و دانشآموزان به روش مجازی آموزش می‌بینند، خانواده‌ها را ناچار به پرداخت شهریه می کنند و حتی پول آب و برق مدرسه را بین خانواده های دانش آموزان سرشکن می کنند.
حکومت اسلامی در حالی بودجه لازمه برای آموزش و پرورش را تامین نمی کند، که میلیاردها دلار را صرف مدارس و نهادهای مذهبی، سرکوب در داخل و تروریسم در خارج می نماید آموزش و پرورش باید مجانی باشد و فقر و بیکاری والدین باعث ترک تحصیل دانش اموزان نشود. حکومت اسلامی و بقای طولانی تر آن موجب خواهد شد که کم سوادی و بی سوادی گریبان ملیونها نفر از دانش اموزان را بگیرد.
.