هر سال نوروز میدان مبارزه بین دو نیروی ارتجاع و ترقی خواهی ، استبداد و آزادیخواهی ، شادی و مرگ ستایی ، امید و نا امیدی ، رقص و پایکوبی با عزاداری و گریه و زاری است .جمهوری اسلامی ایران ، خیل وسیع آخوندها و نهادهای مذهبی در ایران ، تالبان در افغانستان ، جریانات تروریستی اسلامی در منطقه ، اردوغان و شونیسم ترک، همگی در مقابل شادیهای نوروزی و مراسم های رنگارنگ مردمی قرار میگیرند .در جمهوری اسلامی که سالیانه دهها عزاداری عمومی وجود دارد و حتی یک شادی عمومی رسمی برای مردم وجود ندارد ، با همین یک شادی و جشن عمومی در روزهای نخست سال با کینه توزی شدیدی برخورد کرده ، به تحریف و تحقیر آن می پردازند و مردم را دوری گرفتن از مراسم های نوروزی از چهارشنبه سوری تا سیزده بدر دعوت می کنند .
تالبان در افغانستان و پلیس و دستگاههای امنیتی ترکیه با درندگی بجان مشتاقان و دوستداران مراسم های نوروزی افتاده و دشمنی خود را با شادی ، موزیک و شرکت وسیع مردم نشان میدهند . در ترکیه نوروز با مبارزات مردم کردستان برای رفع ستم ملی و تحقق آزادی و برابری گره خورده و ناسیونالیسم افراطی ترک با آن دشمنی آشتی ناپذیری دارد .
اما در ایران علاوه بر دشمنی حکومت اسلامی با نوروز ، ناسیونالیسم افراطی ایرانی و حتی رسانه های چون بی بی سی فارسی و شرکای آن با اینکه میدانند همه مردم و بویژه در کردستان مراسم های باشکوه نوروزی برگزار میکنند ، نوروز را منحصرا به فارس زبانان تبریک گفته و با یک گردش قلم مردمان غیر فارس زبان را از شادیهای نوروزی حذف می کنند و حتی از تبریک ساده و بدون هزینه آن هم خودداری می کنند . در ایرانی که همه مردم کشور نوروز را جشن می گیرند ، بسیار بیش تر از نصف مردم کشور ، فارس زبان نیستند و زبانهای کردی ، بلوچی ، ترکمنی ، عربی ، آذری و .. زبان مادری آنها است .
بزرگ ترین و با شکوه ترین مراسم نوروزی در سطح جهان هم ، در کردستان بر گزار می شود ، با جمعیتی صدها هزار نفره و حتی ملیونی در ترکیه ، سوریه ، ایران و عراق در میان با شکوه ترین فستیوالهای موزیک ، رنگها ، رقص و شادی پیر و جوان ، زن و مرد.
با اینکه همه می دانند نوروز خاص هیچ ملیت و زبانی نیست ، هیچ طایفه و ملتی صاحب نوروز نیست ، باز هم از رسانه های چون بی بی سی فارسی و ناسیونالیسم افراطی ایرانی در تلاش هستند نوروز را به بخش خاصی از مردم و فارس زبانان محدود و منحصر کنند و بر طبل اختلافات زبانی و تفرقه ملی بزنند . این در حالی است که بیش از پانزده کشور در جهان و ملیونها نفر دیگر در اروپا ، امریکا ، استرالیا ، کانادا ، افریقا و … ، نوروز را جشن می گیرند .
بدون شک تبریک به فارسی زبانان برای جشن نوروز ، هم جای خود دارد، ولی چرا فقط فارس زبانان ؟ چرا به مردم کرد ، بلوچ ، آذری ، افغانی ، گرجی ، ارمنی ، تاجیک و … نباید تبریک گفت ؟
این تنگ نظری در آستانه بهار ، از نادانی و ندیدن واقعیات صورت نمی گیرد . در فرهنگ ناسیونالیزم تنگ نظر و محدود نگر ایرانی ، همبستگی ملل و مردم متنوع و مختلفی که نوروز را گرامی می دارند، جائی ندارد. اینگونه برخورد به مسئله نوروز در تناقض با واقعیات تاریخی ، فرهنگی ، سیاسی و مردمی منطقه است .نوروز به همه مردمی که نوروز را گرامی می دارند ، از هر زبان ، ملیت ، و کشوری که هستند پیروز و بهاران بر همه خجسته باد !