دلنوشتەای کوتاە از برای رفقایی کە امروز را ساختند
ایوب دباغیان
2020.10.16
ـــ رفقا ای عزیزان جانباختە راە آزادی و ای جاوید نامان در تاریخ
ـــ رفقا ای دلیرانی کە با جانفشانیهایتان راە و رسم مبارزە با ظلم و بیدادی، چگونگی رها شدن از یوغ بندگی، و مبارزە برای رهایی و آزاد زیستن را بە ما آموختید …
ـــ کاش بودید و میدیدیت چگونە ایران و کردستان را یک پارچە شور و شوق مبارزە برای انقلاب و پایان دادن بە نظام مرتجع، جنایتکار و ضد بشری جمهوری اسلامی فرا گرفتەاست …
ـــ کاش بودید و میدیدیت چگونە این خیزش عظیم تودەای ملیتهای بە پا خواستە و یکپارچە را از کردستان انقلابی گرفتە تا تهران و دیگر نقاط ایران، رژیم ضد بشری و زن ستیز را دچار وحشت و هراس نمودە بە لحظەهای پایان عمر سراسر ننگینش نزدیک نمودە است و راە را برای یک پیروزی نهایی و بی نظیر تودەهای تحت ستم هموار کردەاست …
ـــ کاش بودید و میدیدید این آوای پر شکوە و جوش و خروش انقلابی را از کردستان رزمندە و مردم رنجدیدە و بە ناچار کولبەرش گرفتە تا سیستان و بلوچستان هم درد و سوخت برش …
ـــ کاش بودید و میدیدیت در ادامە رویدادهای اخیر و متعاقب آن در 16هم مهر ماە تا بحال کردستان اگر چە روزها، شبها و لحظەهای خونینی را در ادامە روند مبارزات و اعتصابات پی در پی جنبش مردمی پشت سر گذاشت و متأسفامە رژیم بسیار بیرحمانە و وحشیانە مردم را بە گلولە بستە کشتە و زخمی بر جای گذاشتە، ولی همزمان مردم کردستان یکی از پر شکوە ترین دورەهای مملو از شور و شوق را همراە با عزم و ارادە راسخشان برای ادامە مبارزاتشان تا سرنگونی رژیم و رسیدن بە آزادی و آزاد زیستن رقم زدند.
شور و شوقی کە نمونەاش را تنها میتوان در خود کردستان و آن دورە از تاریخ مبارزاتی ملت کُرد در روزها و ماههای بعد از شکست انقلاب مردمی ایران در سال 1357 شمسی و شروع جنبش انقلابی مردم با حملە رژیم بە کردستان و مقاومت مردم کردستان کە بە جنگ 3 ماهە شهرت یافت مشاهدە کرد، کە بى شک شما عزیزان آن موقع بودید و خودتان آن تاریخ را ساختید و مهر نمودید…
ـــ کاش بودید و میدیدیت ارادە و عظم راسخ جوانان، زنان و مردان متحد و سینە سپهر کردە را در مقابل رژیم تا دندان مسلح کە چگونە هم گام و هم صدا پیش میروند…
ـــ کاش بودید و میدید نقش، جایگاە و عملکرد انقلابی کومەلە و حزب کمونیست ایران را بە مانند یک جریان سوسیالیستی و مردمی، در امر رهبری و سازمان دادن جنبش، اعتصابات و اعتراظات تودهای تحت ستم از کردستان گرفتە تا جای جای خاک ایران، تا هر آنجایی کە ظلم، ستم و بیدادی حکم میکند …
ـــ کاش بودید و میدیدیت، سازمانی را کە شما و تعدادی از دیگر رفقایتان در اوج حاکمیت و قدرت نظام ستمگر طاغوت و ارگانهای سرکوبگرش همچون ساواک بنیان نهادید و بعداز انقلاب علنیش نمودید، حال پیشرو و پشتیبان حرکتی عظیم بە پهنای تمام ایران است، “گرچە این حزب همیشە یک جریان پیشرو و سازماندە برای زحمتکشان و طبقە کارگر و مردم مظلوم کردستان و ایران بودەاست…
ـــ کجاست رفیق فواد مصطفی سلطانی رهبر، تا بە خط کند و سازمان دهد تشکلهای مردمی و این جنبش عظیم تودەای و سراسری را کە شروعش را مردم انقلابی کردستان و رهبری حکیمانە کومەلە با اعلان اعتصابی عمومی بعد از مرگ مظلومانە مهسا امینی کە توسط نیروهای جنایت پیشە جمهوری اسلامی انجام شد سازمان دادند، کە در همان روز با حمایت و پشتیبانی مردم ایران تبدیل بە یک جنبش سراسری زنان، مردان، دانشجویان صنف کسبە و بازاریان، معلمان و دانش آموزان کارگران، حاشیەنشینها در تمام شهرها و دیگر اقشار جامعە گردیدە تحت نام “زن، زندگی، آزادی” کە همچنان نیرومند و پر توان از خواست و ارادە مردم ادامە دارد…
ـــ کجاست رفیق صدیق کمانگر، زبان آتشین و رسای مردم مظلوم و جنبش کارگری و انقلابی کردستان تا با صدای مصمم و طنین اندازش سخنگوی ملتی باشد کە با دست خالی اما سرشار از ارادە و امید رو بە درندەترین دشمن بشریت سینە علم کردە است تا پایان دهد بە حاکمیت 43 سالەی حاکمان ارتجاع و ستم را…
ـــ کجاست رفیق فرهاد شعبانی، آن فرماندە جسور، توانا و از خود گذشتە ملت انقلابی و یار و مدافع سرسخت طبقات مظلوم جامعە، کارگران، کولبران و سوخت بران در کردستان تا بلوچستان …
ـــ کجایند همە فواد ها، صدیق ها، ایوب نبویها، فرهاد ها،حمە حسین ها، کاک خانە ها، شوان ها، دکتر جعفر ها، غلام کشاورز ها و همە رهروانی کە بخشی اساسی از این مبارزات بودە و خواهند ماند کە آگاهانە و مصممانە در راە مظلومیت ملت تحت ستم رزمیدند و جان باختند …
ـــ کاش بودید تا با توانای های منحصر بە فردتان این عظم و ارادە راسخ بدون بازگشت را سازماندهی و تشکل یابی میکردید..
ـــ کاش بودید تا در میادین رزم، رو بە تمام جهانیان زبان گویای این خیزش میبودید…
ـــ کاش بودید تا با دراکت شایانتان در امر سازمان دادن، فرماندهی ملت بە پا خاستە و متحد را عهدەدار میشدید، تا جوانان و زنان و مردان خالی از سلاح کشتار، اما مسلح بە سلاح همبستگی و ارادە برای سرنگونی رژیم را از حیلە و ترفندهای حکومت برای سرکوب و کشتارشان محافظت میکردید…
نیستید، نیستید اما کاش بودید ، کاش بودید…
نیستید اما مطمئن باشید این مردم از جان گذشتە و بە پا خاستە با رهبری و دراکت کومەلە و دیگر جریانات سیاسی این راە رفتە بدون بازگشت را بە پایان خواهند رساند و از رگ و ریشە در خواهد آورد و برای همیشە خواهد خشکانید ننگین ترین رژیم ضد بشری و جنایتکار جمهوری اسلامی ایران را، و مژدە آزادی و آزاد زیستن تمام اقشار و طبقات مردم را بدور از هرگونە تبعیضی با سردودن سرود “سلام آزادی”متحدانە و از سر اقتداری مردمی با صدای رسا و طنین اندازشان در جای جای خاک و بوم ایران و کردستان بە گوش تمام جهانیان خواهند رساند.
اما با همە اینها کاش بودید …