مردم مبارز و زنان ستمدیده ایران، در ٤٤ سال گذشته شدت تبعیض جنسیتی در نظام جمهوری اسلامی نه تنها فروکش نکرده بلکه در ابعاد غیره قابل تصوری افزایش یافته است. ما منشأ این تبعیض وحشیانه را در دو عامل اساسی می بینیم، اولین عامل مذهب به شکل عام و دین اسلام به شکل خاص است؛ ذهنیت مردسالارانه اسلام بازوی قدرتمند تخریب کرامت زن در چند قرن گذشته بوده است. دومین عامل عبارت است از قوانین غیر انسانی جمهوری اسلامی است. قانون اساسی و نظام جمهوری اسلامی، که توان خود را از دین زن ستیز اسلام گرفته است، در طی حاکمیت خود نیروی خود را صرف بازتولید و تعمیق تبعیض جنسیتی کرده است. عرصه فشار تحمل ناپذیر این دو بازو در مقاطع خاص توانسته‌اند خواست و مطالبات برحق و انسانی زنان را ناچار به عقب نشینی کنن اما به هيچ شیوه‌ای قادر به ریشەکن کردن آن نبوده‌اند.
در شرایط فعلی و متناسب با خیزش عظیم مردم انقلابی و پیشرو ایران اعم از زن و مرد، ما جمعی از فعالان چپ و مبارز شهر بوکان خود را ملزم می بینیم که خواستهای خود را با صراحت کامل بیان کنیم.
۱- در این روز پیمان خود را با جنبش تاریخی زنان و همچنین با خیزش انقلابی و رادیکال کنونی که قتل مظلومانه ژینا ئەمینی را به عنوان نماد خود برگزیده، تازه می کنیم و خود را ملزم به ادامه راه جانباختگان آزادی می بینیم.
۲- ما فعالین چپ و مدافعین حقوق زنان لازم می بینیم که امسال قاطعانه تر و رساتر از قبل فریاد محکوميت زیندانی و دستگیر کردن انسان‌های بارابری خواه را سر دهیم و خواستار آزادی بی قید و شرط تمامی فعالین، هنرمندان و زندانیان سیاسی باشیم.
۳- ما، اقدام وحشیانه مسمومیت سریالی دانش‌آموزان در مدارس سراسر کشور را که توسط رژیم جمهوری اسلامی انجام می شود، شدیدا محکوم می کنیم و در عین حال این اعمال را ناشی از هراس حاکمیت از پتانسیل انقلابی زنان می دانیم.
۴- ما هر گونه بهره‌برداری سودجویانه از خیزش رادیکال زن، زندگی، آزادی، از طرف افراد راست و محافظه‌کار و سلطنتی را به شدت تقبیح می کنیم. از دید ما هیچ تفاوتی ماهوی بین این جریانات و حکومت و رژیم جمهوری اسلامی وجود ندارد.
۵- ما اپوزسيون را که بدون ارائه مانیفست واضح در رابطه با معضل های امروز ایران وارد عرصه سیاست شود، همچون حرکتی سودجویانه و نوعی سخیف از شارلاتانیزم سیاسی تعبیر می کنیم. معضل های عمده ایران عبارتند از آپارتاید جنسیتی، بحران اقتصادی و بیکاری گسترده. هیچ آلترناتیوی نمی تواند پا به عرصه عینی و حقیقی سیاسی بگذارد بدون اینکه در قبال این معضلات اجتماعی احساس مسئولیت کند و خود را ملزم به ارائه راه حل واقع بینانەای کند.
مرگ بر ستمگر، چە شاە باشد چە رهبر.
زندە باد خیزش انقلابی مردم آزادیخواه و برابری طلب ایران( خیز زن، زندگی، آزادی)
زنده باد سوسیالیزم