امواج اعتراضی به بی آبی و کم آبی در شرق و غرب و مرکز کشور در حال گسترش است. بحران بی آبی و کم آبی از استان سیستان و بلوچستان به استان تهران، آذربایجان شرقی و غربی نیز رسیده و اعتراضات زیادی را موجب شده است.
کم آبی در استان سیستان و بلوچستان همچنان ادامه دارد. طالبان در افغانستان در برابر دادن میزان توافق شده حق آبه رودخانه هیرمند مقاومت میکند. جمهوری اسلامی چند روز پیش هیئتی را برای مذاکره و بازدید به افغانستان فرستاد. روز سه شنبه ۲۴ مرداد خبر رسید که جماعت طالبان به اعضای این هیئت بی اعتنائی کرده و تقاضای آنها برای بازدید از سد «کجکی» را رد کرده است. گذشته از این منطقه محروم نگه داشته شده ی کشور در شهرک باغمیشه تبریز نیز اهالی با قطع پی در پی آب روبرویند. روز دوشنبه شب 23 مرداد ماه اهالی این شهرک برای چندمین بار در اعتراض به قطع طولانی آب، در این شهرک تجمع کردند. روز چهارشنبه 18 مردادماه نیز تعدادی از شهروندان دهستان استان آذربایجان غربی در اعتراض به قطعی چندروزه آب آشامیدنی در این شهرستان مقابل چندین نهاد دولتی تجمع کردند. بنا به گزارش ها همچنین منابع آبی استان تهران روزهایی بحرانی را پشت‌سر می‌گذارد. روز جمعه بیستم مرداد ماه، تعدادی از شهروندان ورامین در اعتراض به تداوم مشکلات کم آبی در شهر دست به برگزاری تجمع زدند. روز جمعه بیستم مرداد ماه، تعدادی از شهروندان ورامین در اعتراض به تداوم مشکلات کم آبی در شهر دست به برگزاری تجمع زدند. در همین روز به دنبال قطعی چهار روزه آب در محله جمعی از مردم محله آلارد رباط کریم در اعتراض به قطعی های بی پایان در یکی از خیابان های این محله تجمع کردند.
اخبار نگران کننده بی آبی وکم آبی که در اطراف و اکناف کشور تکرار می شود انعکاس متفاوتی در میان دست اندرکاران حکومت داشته است. بعضی ها مردم را مقصر اوضاع جلوه داده که گویا آب زیاد مصرف می کنند. اما بعضی ها تحت ملاحظاتی بخشی از واقعیات را بیان می کنند. برای نمونه هاشم امینی، سخنگوی صنعت آب ایران، روز دوشنبه ۲۳ مرداد در نشست صنعت آب کشور گفت که در حال حاضر ۲۶۹ شهر کشور دچار تنش آبی هستند. او اعتراف کرد که «سدِ دوستی» مشهد در شرایط بحرانی است و «سد نهند» تبریز نیز از دست رفته است. اخیرا در گزارش اطلاعات مرکز پژوهش‌های مجلس آمده بود که بحران آب در تمام منابع آب زیرزمینی کشور گسترده شده. بر طبق این گزارش از میان مجموع ۶۰۹ دشت مطالعاتی کشور که شماری از آنها دچار فرونشست زمین شده‌اند، ۴۲۰ دشت به عنوان ممنوعه وممنوعه بحرانی قلمداد میشود.
بی آبی وکم آبی یکی از مشکلات جدی در ایران است که پیامدهای انرا در اعتراضات وتظاهراتهای مردم در بسیاری از مناطق ایران وحتی در سخنان بعضی از کاربدستان شاهد هستیم. ولی مشکل در ایران تنها کم آبی نیست، آب موجود هم سالم و آشامیدنی نیست. ورود مستقیم یا غیرمستقیم مواد شیمیایی، معدنی، بیولوژیکی و فیزیکی از فاضلاب های خانگی و صنعتی و بیمارستانی به سفره های آب زیر زمینی و آب های سطحی در بسیاری از شهرستانها به ایجاد تغییر در رنگ، طعم و بو ی آب منجر شده است. سفیدرود آلوده‌ترین رودخانه ایران نامیده شده است، یا همین اواخر آلودگی ارس به مواد شیمیایی ورادیواکتیو توجه افکار عمومی را به خود جلب کرد.
سیاستهای نادرست کشاورزی، صنعتی و عدم زیرساخت‌های مناسب و مدرن در نقل و انتقال آب شرب و هم چنین عدم وجود تصفیه و بازیافت مناسب، پیشرفته و مدرن برای فاضلاب ها، سودجویی و عدم مسئولیت تعدادی از واحدهای تولیدی و عدم کنترل رژیم، منابع و ذخایر آبی کشور را با تهدیدات و عواقب فاجعه باری روبرو کرده است. مهمتر از همه اینها سد سازیهای فراوان و زیانباری که قرارگاه خاتم الانبیا یا برای کسب پول و یا دلایل دیگر ، انجام داده که بر وخامت اوضاع افزوده است. در ضمن گفته میشود که در ته بعضی دریاچه ها وحتی دریاچه اورومیه لیتیوم کشف شده ودر نتیجه سپاه آگاهانه موجبات خشک شدن آنرا فرآهم کرده است.
ادامه حکومت اسلامی بزرگ‌ترین تهدید علیه سلامتی مردم و محیط زیست ایران است. حکومتی که کمترین سرمایه گذاری را در جهت رفاه و سلامتی مردم و در دفاع از محیط زیست ایران انجام می‌دهد. حکومت با اشاعه خرافات مذهبی، ضدیت با دانش و علم، سرکوب در داخل و تروریسم در خارج ثروت و منابع مالی کشور را صرف بقا و ادامه حاکمیت مشتی دزد و فاسد مرتجع اسلامی میکند. ادامه حاکمیت این رژیم سرکوبگر و نالایق چیزی نیست جز آلوده شدن بیشتر محیط زیست و وارد آوردن آسیبهای فاجعه بار بر سلامت مردم و رگ و میر بیشتر. سران وکاربدستان فاسد جمهوری اسلامی نخواهند توانست با مقصر جلوه دادن مردم ویا نسبت دادن کمبود به دشمن فرضی خود را از زبانه آتش خشم مردم برهانند.