اعلامیه مشترک سازمان کارگران انقلابی ایران(راه کارگر) و حزب کمونیست ایران
۳۶ سال از تابستان خونین ۶۷ گذشت. تابستانی که فاشیسم دینی با فتوای فقیه ولی، دست به کشتار زندانیان سیاسی زد. کشتار هزاران زندانی سیاسی نقطه اوج یک دهه کشتار فاشیستی برای عقب راندن انقلاب مردم ایران و تحکیم پایه های فاشیسم بر ستون های استبداد پهلوی بود تا سلطه سرمایه و عمق بخشی به استثمار را با قدرت تمام به پیش برد. این کشتار خونین با همان منطق و با همان ساختارهایی به اجرا درآمد که امروز حاکمیت فاشیستی جمهوری اسلامی با دستگیری گسترده فعالان صنفی، مدنی، اجتماعی و سیاسی، با تشدید فشار بر زندانیان سیاسی، با اعدام های گسترده و با کشتار زیر شکنجه جوان لاهیجانی و یا با به گلوله بستن دختر مازندرانی به پیش می برد. واقعیت این است که همان ساختارهای جنایت دهه اول انقلاب تا کنون استوار مانده و تکامل یافته و پیش برنده قتل های زنجیره ای، ترورهای داخل و خارج از کشور، “مرگ های خاموش” در زندان های جمهوری اسلامی، کشتارهای دی ۹۶، آبان ۹۸، شهریور و مهر ۱۴۰۱ می باشند. اگر شدت و حدت این کشتارها کاهش یافته و یا اشکال جدیدی به خود گرفته ، نه به خاطر تحولات جدید در ساختار قدرت بلکه به دلیل رشد آگاهی توده ای و قدرت گیری جنبش انقلابی مردمی است.
جنبش دادخواهان آن تابستان خونین، با خون دل و با رنج فراوان پرچم دادخواهی را در تمامی این ۳۶ سال بر دوش کشیده است. این مادران و پدران، همسران، خواهران، برادران و فرزندان در تمامی این سال ها با رشادتی ستودنی جنبش دادخواهی را زنده نگهداشته اند؛ از خاوران و خاوران های تمامی شهرها به عنوان سند جنایت رژیم پاسداری کرده اند و الگویی برای دیگر دادخواهان شده اند. امروز جنبش دادخواهی پس از برگزاری دادگاه حمید نوری دادیار دادگاه گوهردشت در استکهلم سوئد، به یک جنبش توده ای قدرتمند و متحد مبدل شده است. آن دادگاه علنی و شرح حقایق آن تابستان خونین از زبان زندانیان از مرگ رسته، خانواده های عزیز از دست داده و تمامی اسناد جمع آوری شده، توانست عمق و دامنه جنایت رژیم در تابستان خونین ۶۷ را به گوش همه مردم ایران و افکار عمومی جهان برساند. از این رو جنبش دادخواهی امروز به یک نیروی بشدت تاثیرگذار تبدیل شده و تلاش آن برای کشف حقیقت و شناخت ساختار های جنایت می تواند به جنبش انقلابی کنونی مردم کمک کند تا سرمنشاء و ساختارهای جنایت را در هر شکل و لباس شناسایی کرده و برای جلوگیری از تکرار آن توسط هر نیرویی قوانین روشنی تدوین کند.
خیزش انقلابی ژینا که پیکار برای آزادی و پیکار برای نان را با هم گره زده، با شعارهای “زندانی سیاسی آزاد باید گردد” و “نه به اعدام” به جنبش دادخواهی جان تازه ای بخشیده و این جنبش اصیل و مردمی را به همبستگی با دیگر جنبش های اجتماعی فراخوانده است. روشن است جنبش دادخواهی نیز می تواند در عمق بخشیدن به اهداف این خیزش انقلابی، به سمت وسو دادن به آرمان های آزادیخواهانه و برابری طلبانه و ایجاد آینده ای بدون شکنجه، زندان، انتقام و اعدام کمک کند. جنبش دادخواهی جنبشی است برای کشف حقیقت و برای شناختن ساختارهای جنایت. روشن است آنهایی که با شعارهای انتقام و مقابله به مثل، یا مرگ بر این و آن … در تلاشند تا از جنبش دادخواهی اهرمی برای اهداف خود بسازند، به این جنبش اصیل و پاک که میخواهد مجازات اعدام را برای همیشه ملغی کند، پشت پا می زنند
ما ، در برابر پایداری و شجاعت ستودنی خانواده های عزیز از دست داده کشتار های دهۀ شصت و بویژه قتل عام زندانیان سیاسی در تابستان ۶۷ و قربانیان ماشین کشتار جمهوری اسلامی در بیش از چهار دهه، سر تعظیم فرود می آوریم. ممکن است با عقاید بسیاری از کسانی که جان بر سر عقیده خود گذاشته اند، همسوئی و همدلی نداشته باشیم یا در جبهه مخالف آن ها قرار داشته باشیم؛ اما وظیفه خود می دانیم که از آزادی های بی قید و شرط سیاسی، از آزادی های بی هیچ حصر و استثناء و از آزادی عقیده و بیان همگان با تمام توان مان دفاع کنیم. بدون چنین دفاعی نمی توان شرایط شکل گیری یک جنبش قدرتمند توده ای که در راستای آزادی، دمکراسی و سوسیالیسم راهپیمائی می کند را تسهیل کرد. تنها از این طریق است که می توان بر شکست های پیاپی جنبش های سیاسی، دمکراتیک و اجتماعی مردم ایران در یک صدسال اخیر نقطۀ پایان گذاشت.
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی
پیروز باد انقلاب مردم ایران
زنده باد آزادی، دمکراسی و سوسیالیسم
حزب کمونیست ایران
سازمان کارگران انقلابی ایران(راه کارگر)
جمعه ۹ شهريور ۱۴۰۳ برابر با ۳۰ اگوست ۲۰۲۴