صندوق تأمین اجتماعی، با طرحهایی چون حذف بازنشستگی پیش از موعد و کاهش سطح مستمریها، مستقیما به حقوق کارگران دست اندازی کرده است.
در میان این اقدامات، حذف تدریجی بازنشستگی پیش از موعد، تغییر مبنای محاسبه مستمری بازنشستگان از میانگین دو سال آخر به میانگین بلندمدت، و اصلاح آییننامه مشاغل سخت و زیانآور از جمله تصمیماتی است که اعتراضات گستردهای را در پی داشته است. کارگران با اشاره به تورم افسارگسیخته، دستمزدهای زیر خط فقر و فقدان خدمات درمانی کافی تأکید میکنند که این اقدامات به معنای آن است که “کارگرانی که تمام عمر با مشقت زیستهاند، باید در کهولت هم بار بحران را به دوش بکشند.” فعالان کارگری هشدار دادهاند که این رویکرد ضدکارگری، شکاف میان دولت و طبقه کارگر را تشدید خواهد کرد. مدیرعامل تأمین اجتماعی نیز اعلام کرده است که هدف از این اصلاحات، نجات صندوق بحرانزده است، اما منتقدان این برنامهها را نوعی حقوقزدایی گسترده تعبیر میکنند.