صبح روز پنجشنبه هفتم دی ماه هزاران نفر از مردم شهرهای مشهد، نیشابور، کاشمر و بیرجند در استان خراسان به خیابان ها آمدند و در اعتراض به فقر و گرانی، بیکاری گسترده و اختلاس و دزدی های کلان مقامات حکومتی دست به راهپیمایی زدند و شعار سر دادند.مردم به جان آمده و معترض شهر مشهد در جریان این تظاهرات شعارهای”اسلام رو پله کردین، ملت رو ذله کردین”، “مرگ بر روحانی”، “مرگ بر دیکتاتور”، “پلیس برو دزد رو بگیر”، “ملت ما بیدار است، از دزدی بیزار است”، “دزد غارت می کند دولت حمایت می کند” سر دادند. بنا به گزارش ها، نیروهای انتظامی و یگانهای ضد شورش رژیم اسلامی برای ممانعت از گسترش اعتراضات مردم با ماشین های آب پاش و پرتاب گاز اشک آور به صف تظاهر کنندگان یورش بردند و چندین نفر را دستگیر کردند و مردم خشمگین با پرتاب سنگ و سردادن شعار”نترسید، نترسید ما همه با هم هستتیم” به مقابله با نیروهای سرکوبگر پرداختند. در تظاهرات مشهد عواملی با سردادن شعار ارتجاعی “روحت شاد رضا شاه”، “ایران که شاه ندارد حساب کتاب ندارد” تلاش کردند که اعتراض مردم را به بیراهه ببرند. این تلاش ها بلافاصله تحت الشعاع شعارهایی که خشم و اعتراض مردم علیه گرانی و فقر و فلاکت اقتصادی را منعکس می کرد قرار گرفتند و به حاشیه رانده شدند.
تقریبا همزمان با تظاهرات مردم در شهر مشهد، در شهرهای کاشمر و نیشابور نیز تجمع های اعترضی نسبتا گسترده ای برگزار گردیدند. مردم خشمگین این شهرها با سردادن شعار “دزد غارت می کند دولت حمایت می کند”، “سوریه رو رها کن، فکری به حال ما کن،”ای جوان ایرانی بلند شو بلند شو”، علیه دزدی های کلان مقامات حکومتی و مداخله گری های رژیم در کانون های بحران منطقه و فقر و فلاکت اقتصادی اعتراض کردند.
تظاهرات مردم شهرهای استان خراسان تحت عنوان ” نه به گرانی” در ادمه روند رو به گسترش اعتراضات و اعتصابات کارگران در کارخانه ها و مراکز بزرگ صنعتی انجام گرفته است. این اعتراضات و مضمون شعارهایی که بر سر زبان ها افتاده اند نشان می دهند که ابعاد فقر و فلاکت اقتصادی نه تنها زندگی و معیشت طبقه کارگر، بلکه بخش های وسیع تری از جامعه را در تنگنا قرار داده است. سران رژیم سرمایه اسلامی می دانستند که گسترش اعتصابات و اعتراضات کارگران در مراکز بزرگ صنعتی می تواند مقدمه و پیام آور گسترش اعتراضات توده ای، ابراز وجود دوباره جنبش دانشجویی و به حرکت در آمدن پتانسیل جنبش انقلابی کردستان باشد. سران رژیم ابلهانه فکر می کردند که با چنگ و دندان نشان دادن نیروهای سرکوبگر، با خونین کردن سر و صورت کارگر معترض آذرآب اراک، با بگیر و ببند فعالین کارگری و محکوم کردن آنان به مرگ تدریجی در پشت میله های زندان و با یورش سبعانه به صف حامیان رضا شهابی می توانند مردم ایران را مرعوب کنند. اما برخلاف تصور سران رژیم، کارگران و مردم معترض نه تنها مرعوب سرکوبگری های رژیم نشده اند، بلکه در جریان مقابله و رودررویی جمعی با نیروهای دشمن شهامت و روحیه تازه ای پیدا کرده اند. شعار”نترسید، نترسید ما همه با هم هستتیم” بیانگر ارتقاء روحیه مبارزه جویی مردم است.
با این وصف به رغم سرکوبگری های رژیم و خیز برداشتن سپاه پاسداران برای مدیریت بحران هایی که نظام سرمایه داری اسلامی با آنها دست بگریبان است، اعتراضات کارگری و توده ای بطور اجتناب ناپذیری گسترش پیدا خواهند کرد، چون رژیم هیچ برنامه ای برای بهبود زندگی و معیشت مردم در دستور کار ندارد. لایحه بودجه سال ۹۷ چنانکه تصویب و اجرا گردد سپاه پاسداران، نیروهای انتظامی و امنیتی و نهادهای مختلف وابسته به دستگاه روحانیت را فربه تر و فربه تر می کند و شکاف فقر و ثروت را عمیق تر و فضای جامعه را قطبی تر و انفجاری تر خواهد کرد.در این شرایط آنچه فعالین کارگری و فعالین جنبش های اعتراضی لازم است در پرداختن به آن تعجیل کنند امر سازمانیابی و تلاش برای هماهنگ کردن و سراسری کردن اعتصابات کارگری و اعتراضات توده ای است.
کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران
۷ دی ۱۳۹۶
۲۸ دسامبر ۲۰۱۷