در روز های ششم ونهم ماه اوت 1945، پانزدهم وهیجدهم مرداد 1324 دو بمب اتمی پرتاب شده از جانب ایالات متحده آمریکا، شهرهای هیروشیما وناکازاکی در ژاپن را نابود ساختند. اگرچه به ندرت میتوان فردی را یافت که تصاویر آن دوقارچ اتمی را ندیده باشد ولی اثرات این دوبمب که برای اولین بار مورد استفاده قرار گرفته بودند، هنوز بعد از گذشت هفتاد وچهار سال هم چنان در ذهنیت بشریت مترقی و نتایج مخرب آن بر ساکنان این شهرها باقی است. هنوز هم هر ساله در روزهای فوق شهرداران این دو شهر در مراسم های بپا شده خواهان نابودی سلاحهای هسته ای میگردند. طبق پژوهشهای انجام شده، در هیروشیما در همان لحظه اول چهل وپنج هزار نفر کشته شده و تعداد قربانیان در آخر همان سال به یکصدو چهل هزارنفر رسید. چهل و دو بیمارستان از چهل وپنج بیمارستان موجود در شهر کاملا نابود گردیدند. در ناکازاکی بر مبنای آمار رسمی تعداد کشته شدگان هفتاد وسه هزار نفر، زخمیها هفتاد وچهار هزار نفر و یکصدو بیست هزار نفر کسانی که برای سالهای طولانی به علت تأثیرات اشعه های اتمی دچار آسیبهای روانی و جسمی گشتند. آنانی که با وقاحتی بینظیر نام این بمب ها را “پسرک کوچک” و ” مرد فربه” گذاشته بودند هیچوقت نخواستند بفهمند که چه تضاد عمیقی بین این نام ها با نتایج ویرانگر این دو بمب وجود داشت. هنوز که هنوز است نتایج این عمل جنایتکارانه به شکل رؤیاهای وحشتناک، بروز انواع سرطانها و تولد کودکان معلول خود را نمایان میسازند.
اکنون بعد از گذشت هفتار چهار سال از وقوع این تراژدی عظیم انسانی هر چند به یمن مبارزات بشریت مترقی محدودیتهائی در مورد بکاربردن سلاحهای هسته ای بوجود آمده ولی جهان همچنان در چنگال سلاحهای اتمی گرفتاراست. هر چند که امضاء پیمان منع گسترش سلاحهای اتمی مبنی برعدم دسترسی کشورهائی که فاقد سلاحهای هسته ای هستند و همچنین اتخاذ تصمیماتی در مورد پیداکردن راهکارهائی جهت پایان دادن به مسابقۀ تسلیحاتی برای کشورهای پنجگانه یعنی آمریکا ، فرانسه ، انگلستان ، روسیه وچین گامهای مثبتی بود ولی کشورهای هند ، پاکستان واسرائیل که هر سه دارای سلاحهای هسته ای هستند از ورود به این پیمان خود داری کرده اند. در سال 2003 کره شمالی هم آمادگی خود را برای پیوستن به این پیمان اعلام کرد.
وجود جنبش های عظیم ضد جنگ و ضد سلاحهای اتمی بویژه در کشور های اروپائی سبب گردید که بالاخره در ماه ژوئیه سال 2017 قرار داد ممنوعیت تولید سلاحهای اتمی در سازمان ملل به تصویب برسد. تا کنون یکصدو بیست و دو کشور آنرا امضاء کرده اند و چون تعداد این کشورها از پنجاه درصد بیشتر است بنابراین طبق مقررات سازمان ملل کشورهای عضو این سازمان موظف به اجرای این قرار دادهستند. این قرارداد نه تنها بکاربرد سلاح و تهدید به بکار برد آن را ممنوع میکند بلکه تصاحب، حفظ، توسعه، آزمایش سلاحهای جدید و بالاخره انتقال به سایر کشورها را ممنوع میسازد .
اگر چه قدرتهای اتمی جهان بویژه آمریکا وروسیه تولید هسته ای خود را کاهش داده اند ولی همزمان بودجه ها ی هنگفتی جهت مدرنیزه کردن این سلاحها اختصاص داده اند. گفته میشود تعداد سلاحهای اتمی موجود ؟ به پانزده هزار میرسد. این حجم از سلاحهای اتمی به آسانی میتوانند تمام کره زمین را در یک لحظه به نابودی بکشانند. قدرت تخریبی سلاحهای اتمی موجود ده برابر بیشتر از بمبی است که بر فراز هیروشیما پرتاب شد. اگر چه تعداد سلاحهای هسته ای در مقایسه با دوران جنگ سرد کاهش یافته است ولی با توجه به افزایش قدرت تخریبشان باید آشکارا گفت که جهان همچنان در چنبرۀ سلاحهای اتمی گرفتار است. بویژه لغو پیمانهای موجود در این زمینه در یکی دوسال اخیر بیان آشکار این امر است که دور تازه ای از رقابتهای اتمی آغاز گشته است. لغو قراردادهای چند جانبه از جانب ترامپ و جایگزینی آنها با قراردادهائی که باید در خدمت منافع امپریالیسم آمریکا باشد بخشی از استراتژی “آمریکا اول” است. خروج آمریکا از برجام و زمزمه هائی برای تولید سلاحهای هسته ای در میان هم پیمانان آمریکا، لغو پیمان “آی ان اف” با روسیه واعلام استقرار موشکهای آمریکا در منطقۀ آسیا – اقیانوسیه شاید مهمتری مؤلفه ها در عملی کردن استراتژی جدید است. میدانیم که پیمان “آی ان اف” در اواخر سالهای جنگ سرد یعنی در سال 1987 و در زمانی که نشانه های آشکاری از فروپاشی بلوک شرق به چشم دیده میشد، بین ریگان وگورباچف امضاء شد. طبق این قرار داد طرفین موظف گشتند که موشکهای دفاعی مجهز به کلاهک های اتمی خود را نابود سازند. در ماه مه 1991 اعلام شد که دو هزاروششصد ونود ودو موشک نابود شده اند.
روز اول فوریه امسال ترامپ اعلام کرد که خروج خود از این پیمان را آغاز خواهد کرد. وی اضافه کرد که واشنگتن نسبت به نقض تعهدات روسیه نسبت به این پیمان پاسخ نظامی خواهد داد. روسیه در مقابل مدعی شد که این آمریکاست که پیمان را نقض کرده است. کشورهای عضو پیمان ناتو حمایت کامل خود از تصمیم امریکا را اعلام کردند. دولت چین با انتشار بیانیه ای اعلام کرد که با اقدامات امریکا جهت خروج از پیمان مخالفت میکند و واشنگتن ومسکو را دعوت به حل اختلافات خود از طریق گفتگوهای سازنده میکند . اظهار نظر چین در این مورد قابل پیش بینی بود.
در روز دوم اوت یازدهم مرداد با گذشت نود روز هر دو طرف لغو قرار داد را اعلام کردند. یک روز بعد از لغو قرارداد”آی ان اف” وزیر دفاع آمریکا استقرار هر چه سریعتر موشکهای جدید آمریکا در منطقۀ آسیا – اقیانوسیه که شامل خاور دور، شبه قاره هند وقاره اقیانوسیه است را بیان داشت. و این در واقع بیان آشکار این امر بود که ترامپ با ترک پیمان “آی ان اف” میخواهد توان هسته ای روسیه وچین را باهم هدف بگیرد. چین بلافاصله عکس العمل نشان داده و اعلام کرد که چنانچه ایالات متحده موشکهای میان برد خود را در منطقۀ آسیا – اقیانوسیه مستقر سازد، چین دست روی دست نخواهد گذاشت.
واقعیت این است که تا همین جا هم بخش بزرگی از مردم جهان در آتشبار ماشین جنگی قدرتهای امپریالیستی و منطقه ای و جنگهای نیابتی میسوزند. تشدید رقابتهای تسلیحاتی ، جهان نا آرام کنونی را نا آرامتر خواهد کردوقربانیان این ناآرامی مردمی هستند که نقشی در ایجاد این آشوب جهانی ندارند.