جنبش زنان، که مبارزات زنان آزاد پوش مشعل فروزان آنست، همچنان قاطعانه به پیش می رود. اعتراض به قانون حجاب اجباری که قرار است در روز جمعه ۲۳ آذر برای اجرا به کابینه پزشکیان ابلاغ شود، روز به روز گسترده تر می شود. البته نیروهای سرکوب مدتهاست به این قانون، آنگاه که به صورت لایحه بود،عمل کرده اند و از این لحاظ مسئله جدیدی نیست.مجلس نشینان با قانونی کردنش تلاش می کنند بلکه آن مرده را زنده کنند. اما عمل مستاصلانه آنها تا هم اکنون شکاف در حاکمیت را بیشتر کرده و اعتراضات علیه آن در بدنه جامعه را تقویت نموده است.
با اینکه روسای مجلس پوشالی و قوه قضائی فاسد تاکید کرده اند که قانون باید اجرا شود، کابینه و رئیس آن، یعنی پزشکیان، نسبت به مصوبه مجلس انتقاداتی وارد کرده اند. معاون رئیس جمهور در گفتگوئی تلویزیونی اذعان کرده که بخش هائی از قانون به طور قطع قابلیت اجرائی ندارد و خواهان اصلاح آن شده است.اما در داخل دولت هم قانون مذکور موافقانی دارد که با بالا گرفتن و علنی شدن اختلافات کابینه ضعیف تر خواهد شد.اصلاح طلبان حکومتی هم با اختلافاتی از طریق رسانه ها مخالفت خود با آن بیان کرده اند.
اما در سطح جامعه مخالفت با این قانون شدید و رادیکال است. روزنامه نگاران، فعالین جنبش های اجتماعی و هنرمندان صراحتا نظرات مخالفت آمیز خود را بیان کرده اند. بیش از ۱۴۰ روزنامهنگار با انتشار بیانیهای در روز جمعه ۱۶آذر، قانون حجاب و عفاف را «غیرانسانی» و آنرا مصداق «نقض گسترده حقوق بنیادین شهروندان» خوانده و مخالفت قاطع خود با اجرایش را اعلام کردند.روز پنجشنبه۱۵آذرماه، ۱۱۱سینماگر ایرانی در بیانیهای مشترک قانون مذکور را محکوم کرده و آن را “اعلام جنگ تمامعیار علیه مردم ایران” توصیف کردند. آنها در پایان بیانیه نوشتند:«این قانون که حتی کودکان را شامل میشودو نقض حقوق بشر و توهینی آشکار به حقوق زنان و مردم ایران است.»ده فعال سیاسی نیز روز دوشنبه ۱۲ آذرماه با انتشار بیانیهای نسبت به عواقب اجرای قانون حجاب هشدار دادند. آنها در بخشی از بیانیه نوشتند کهاین مصوبه ناقض حقوق و آزادیهای شهروندی می باشد.
جنبش زنان بر بستر وضع به شدت بحرانی رژیم در عرصه های گوناگون در جنبش دادخواهان نیز انعکاس خود را داشته و مامورین رژیم را در برابر حرکات اعتراضی آنها دست به عصا کرده است. والدین جانباخته خیزش انقلابی ژینا هومن عبداللهی، که مدتها اجازه حضور بر سر مزار فرزندشان را نداشتند، در روز پنجشنبه ۱۵ آذر، روز جانباختن هومن، به همراه تعداد قابل توجهی از خانواده های دادخواه و مبارزین در سنندج در مقابل مامورین پیدا و پنهان رژیم با شعار “زن، زندگی، آزادی” به طرف آرامگاه راه افتادند. در آنجا آرزو و فرشید، والدین هومن، طی دو سخنرانی جمهوری اسلامی ومزدوران آن را قاتلان پسرشانو بقیهانقلابیونخواندند و گفتند که جنبش “زن، زندگی، آزادی” سرانجام به تحقق آرزوهای جانباختگان، یعنی تامینِ آزادی و عدالت خواهد انجامید.آرزو در بخشی از سخنانش صدور حکم اعدام برای وریشه مرادی و پخشان عزیزی را به شدت محکوم کرد و از مردم معترض خواست با تقویت صفوف و اتحاد خود موجبات لغو اعدام را فراهم آورند.
خانواده های دادخواه در۱۵ آذر در شهر دهگلان به همراه خانواده جانباخته خیزش انقلابی ژینا شادان احمدی در آرامگاه شهر حاضر شده و مزار او را به نشانه احترام به تمام جانباختگان گلباران کردند. مزدوران جرات مداخله نداشته و به طور مخفی از مراسم فیلم گرفتند.
در همان روز آذر کاملیا سجادیان، مادر دادخواه محمدحسن ترکمان، جانباخته خیزش انقلابی “زن، زندگی، آزادی”، در اینستاگرام ضمن انتقاد از تصویب قانون تحمیل حجاب اجباری به بهانه امر به معروف، نوشت: «امر به معروف در این سرزمین پر از فساد را، قبول ندارم.»
او ادمه داد که در سرزمین و مملکتی که بالاترین مقاماتش، دزدی و چپاول و غارت اموال و بیتالمال مردم و کشتار و جنایت و قتل و تجاوز و زمینخواری و ظلم و ستم و زورگویی و بیقانونی را پیشه کرده اند نه تنها امر به معروف را قبول ندارد بلکه اگر کسی هم به عنوان آمر به معروف به دخترانش نزدیک شود، با او کاری خواهد کرد که از زنده بودنش پشیمان شود.در روز ۱۴آذر خانواده یحیا رحیمی، کارگر کاشیکار و جانباخته خیزش انقلاب “زن، زندگی، آزادی”،بر سر مزار فرزند مبارزشان حاضر شدند و مزارش را گلباران کردند. در روز ۱۲آذر خانواده شاهو خزری، جانباخته راه آزادی در مهاباد بر سر مزار فرزندشان گرد آمده و آنرا گلبارن کردند. در همین روز مزار جانباخته سپهر اعظمی توسط خانواده اش در کرج گلباران گردید.
جنبش زنان و صحنه هائی که به چند نمونه آن اشاره شد،بر بستر ضعیف تر شدن رژیم گردهمائیهای اعتراضی را به سهم خود نیرومند کرده اند. برای نمونه تجمعات اعتراضی بازنسشتگان متحد تر و سیاسی شده است. اخیرا بازنشستگان لشکری، کشوری و تامین اجتماعی در کرمانشاه در تجمعات خود به تصویب لایحه عفاف و حجاب رژیم اعتراض و شعار حجاب اختیاری حق زن ایرانی را سردادند، آنها ضمن اشاره به فساد گسترده مسئولان رژیم،خواستار آزادی معلم مان و کارگران زندانی شدند.بدون شک تداوم همین مبارزات می تواند به یک قیام شکوهمند مردمی منجر شود ، قیامی که تکلیف حکومت اسلامی سرمایه را تعیین و استقرار حکومتی شورائی و مردمی بعد از آنرا تضمین نماید.