با نزدیک شدن به پایان مهلت تحریم خرید تسلیحات جمهوری اسلامی و احتمال تمدید آن از جانب آمریکا،فرصت دیگری جهت بحران سازی و معامله برای رژیم بوجود آمده است. حسن روحانی بارها در مقابل جناح مخالف یکی از دستاوردهای مهم حفظ برجام را رفع تحریم تسلیحاتی در دیماه امسال عنوان کرده و اظهار داشته”خاتمه دوره این تحریمها برای جمهوری اسلامی به معنای دست یافتن به یک هدف بسیار بزرگ سیاسی و دفاعی و امنیتی است”. اما اعلام تصمیم آمریکا برای تلاش در جهت تداوم تحریم تسلیحات رژیم، کاربدستان جمهوری اسلامی را به صرافت انداخته تا بلکه بتوان با بحران سازی از آن درجهت کاهش تحریمهای اقتصادی استفاده کنند.
در این رابطه روز چهار شنبه ۲۴اردیبهشت حسن روحانی گفت: “اینک در آمریکا شرورترین دولت سرکار است. وزیر خارجه آمریکا الفبای سیاست را هم بلد نیست. آنچه امروز آمریکائیها در باره تحریم تسلیحاتی بحث می‌کنند باید بدانند که برداشتن این تحریم جزو لاینفک برجام است. گرچه خرید و فروش سلاح ما در راستای صلح است، اما اگر تحریم تسلیحاتی تحت هر عنوان و مکانیزمی باز گردد عواقب بدی برای آنها خواهد داشت.”جواد ظریف نیز روز پنج شنبه گفت “قطعنامه های توافق برجام به آمریکا ربطی ندارد و ادعاهای ابلهانه مقامات آمریکا هم تازگی ندارد. ما اقدامات خودمان را در چارچوب برجام انجام داده‌ایم و اعضای باقیمانده برجام می‌توانند رفتار خود را اصلاح کنند تا ما هم به اجرای کامل برجام برگردیم”.علی شمعخانی نیز تمدید تحریم تسلیحاتی جمهوری اسلامی را مرگ ابدی توافق برجام اعلام کرد و گفت ما برای این وضعیت احتمالی تدابیری اندیشیده ایم. علی ربیعی سخنگوی دولت نیز تهدید کرد که تمدید تحریم تسلیحاتی با واکنش سخت ما روبرو می‌شود و نه تنها برای برجام بلکه برای امینت و ثبات منطقه پیامدهای وخیمی خواهد داشت. گرچه رهبران جمهوری اسلامی می‌دانند که این تهدیدها و خط و نشان کشیدنها از پشتوانه ای برخوردار نیست، با این حال اعلام کرده‌اند که در صورت تمدید تحریم تسلیحات، جمهوری اسلامی از پیمان منع گسترش سلاح هسته ای خارج خواهد شد.
براساس قطعنامه ۲۲۳۱ سازمان ملل بر مبنی توافق برجام در سال ۲۰۱۵ٍ، تحریم تسلیحاتی جمهوری اسلامی پس از پنج سال یعنی در دیماه امسال برداشته خواهد شد و پس از آن رژیم می‌تواند اسلحه و مهمات بخرد. اما اخیرأ مقامات دولت آمریکا اعلام کرده‌اند که اجازه نخواهند داد تحریم تسلیحاتی رژیم برداشته شود. زیرا قطعنامه ۲۲۳۱ تأمین، فروش و انتقال سامانه‌های موشکی، خودروهای زرهی، توپخانه سنگین، بالگردهای تهاجمی، جت‌های جنگنده و ناو جنگی به ایران را ممنوع اعلام کرده است.در این رابطه روز پنج شنبه۲۵اردیبهشت “برایان هوک”نماینده ویژه وزارت خارجه آمریکا در امور ایران تهدید کرد که در صورت عدم تمدید تحریم تسلیحاتی از جانب شورای امنیت، همه تحریمهای سازمان ملل که قبل از توافق برجام علیه جمهوری اسلامی اعمال شده بود را از طریق توسل به “مکانیزم ماشه”باز خواهد گرداند. آمریکا دلیل این امر را تداوم ارسال اسلحه و مهمات از سوی جمهوری اسلامی به گروههای وابسته به خود در سوریه، لبنان، یمن و عراق عنوان کرد.
اما چرا مسأله تحریم تسلیحاتی در چنین شرایطی موجب عکس‌العمل و هشدارهای تند مقامات جمهوری اسلامی شده است؟ در شرایطی که بحران عمیق اقتصادی گریبان رژیم را گرفته و زندگی و معیشت بیش از ۷۰ درصد مردم ایران به زیر خط فقر و گرسنگی رسیده است، رژیم اسلامی حتی در مقابل گسترش بیماری کرونا در جامعه نیز از خود سلب مسئولیت کرده است، چرا بر طبل خرید تسلیحات می‌کوبد و آنرا “دست یافتن به یک هدف بسیار بزرگ سیاسی و دفاعی و امنیتی”می داند؟ واقعیت این است که جمهوری اسلامی به پایان خط رسیده است و قادر به اداره جامعه و در فکر پاسخگویی به نیازها و مطالبات مردم ایران نیست. ایجاد بحران برای رژیم همواره ترفندی بوده برای عدم پاسخگویی و مجوزی بوده برای سرکوب خواست و مطالبات توده های مردم
آنچه مردم ایران به ویژه کارگران و توده های مردم تهیدست جامعه اینک به آن نیاز عاجل دارند تأمین یک زندگی عادی انسانی است. ایجاد بحران و تنش نظامی در منطقه با تسلیح جریانات تروریست اسلامی وابسته به رژیم نه تنها نمی‌تواند نفعی برای مردم ستمدیده ایران داشته باشد بلکه کاملأ علیه مصالح و منافع و زندگی و معیشت آنها است. جمهوری اسلامی هزینه ایجاد بحرانها را از سفره مردم ایران می پردازد. در شرایطی که فعالیت بیش از ۸۰ درصد مراکز تولیدی در ایران متوقف شده است، در حالی که بیکاری و فقر و گرسنگی هر روزه زندگی تعداد بیشتری از توده های مردم را به مخاطره می‌اندازد، در شرایطی که هر روزه برشمار بی خانمانان، معتادان، تن فروشان، کودکان کار و خیابان و کارتون خوابان و غیره افزوده می شود، درحالی که شیوع ویروس کرونا هر روزه جان صدها نفر از مردم ایران را می گیرد، توده های مردم کارگر و زحمتکش ایران به پرتاب ماهواره و به ارتقای برد موشک و به رزمایش دریایی و به خرید اسلحه و تجهیزات جنگی برای جنگ افروزی در منطقه و به تأمین منابع مالی و تسلیحاتی گروههای اسلامی در منطقه نیاز ندارند. هزینه‌های کلانی که جمهوری اسلامی صرف این عرصه ها می‌کند تنها درخدمت تداوم حاکمیت این رژیم ضد انسانی وعلیه منافع مردم و از سفره زندگی و معیشت توده های مردم ایران پرداخت می شود.
کارگران و توده های مردم زحمتکش جامعه نباید اجازه دهند نظامی که در طول چهار دهه حاکمیتش جز فقر و گرسنگی و کشتار و خونریزی برای مردم دستاوردی نداشته است،نظامی که جامعه ایران را به فساد و تباهی کشانده است،نظامی که تداوم حاکمیت خود را بر اعمال سرکوب و اختناق و کشتار مردم بنا نهاده است، بیش از این سرنوشت جامعه را فدای تداوم حفظ حاکمیت نکبت بارش کند.