روز دوشنبه نهم دیماه حسن روحانی در مراسم روز ملی صنایع پتروشیمی خظاب به مردم ایران اعلام نمود که ما در شرایط جنگی قرار داریم و به توده های مردم تهیدست ایران توصیه کرد که در مقابل اوضاع بد اقتصادی”صبر بیشتر، مقاومت بیشتر و تحمل بیشتر” داشته باشند. او در کمال وقاحت اعلام کرد که : “البته ما در شرایطی نیستیم که ملت ما در زندگی روزمره و نیازمندی های ضروری خود دچار مشکل شوند.” روحانی ادعا کرد که آمارها نشان دادهاند در بهار و تابستان امسال، روند افزایش اشتغال علیرغم تحریمهای و فشارها ادامه داشته است. او با سفسطه بازی آخوندی گفت : “ما وارد یک جنگ همه جانبه اقتصادی شدیم که از سال ۹۷ با ما آغاز کردند و میخواستند همه دنیا را وادار کنند روبروی با ما و پشت سر آنها قرار گیرند. البته آنها هم در جنگ اقتصادی با ما ناموفق بودند و هم در عرصه سیاسی و بینالمللی ناموفق بودند.” روحانی دلیل و هدف تحمیل این جنگ از جانب دشمن را شکستن ” قامت استوار ملت بزرگ و فرهیخته!” بیان نمود و عامل به اصطلاح موفقیت رژیم در این جنگها را نیز حضور شجاعانه و آگاهانه مردم اعلام کرد.
روحانی همچنین ادعا کرد که توانسته سرعت افزایش تورم را مهار کند و آنرا یکی از نشانههای شکست محاسبات آمریکا دانست. البته این نیز دروغی بیش نیست زیرا بنا به ارقام چند روز قبل مرکز آمار خود رژیم نرخ تورم در ایران در ابان ماه ۴۱٫۱ درصد بوده است و اینک به بیش از ۴۵ در صد رسیده است. اظهارات روحانی هیچ راه حل و وعده ایی برای برطرف کردن معضلات معیشتی مردم در بر نداشت. البته اگر میداشت هم کسی باور نمی کرد. زیرا مردم میدانند که پاسخ رژیم ورشکسته اسلامی به مطالبات و اعتراضات حق خواهانه آنها به غیر از کشتار و زندان و شکنجه چیزی دیگری نمیتواند باشد.
روحانی این مهره شیاد رژیم با این سخنان میخواهد چه کسی را فریب دهد؟ او تجاهُل می کند و گویا فریاد اعتراض توده های مردم کارگر و زحمتکش ایران را نشنیده است که در خیزش اخیر به فقر و تنگدستی و بیکاری در بیش از۱۵۰ شهر علیه رژیم به پا خواستند و شعار دادند “این همه سال جنایت – مرگ بر این ولایت”. انگار او فریاد های اعتراضی گرسنهایم – گرسنهایم مکرر مردم در تظاهرات و اعتراضاها را نشنیده که از مردم میخواهد باز هم در مقابل فقر و گرسنگی مقاومت و تحمل داشته باشند. حسن روحانی در شرایطی چنین توقعی را از مردم به جان آمده از رژیم اسلامی طرح میکند که در حاکمیت فاسد این رژیم خود او و دیگر سران و کارگزاران و وابستگان شان با دزدی و اختلاس و رانتخواری، میلیاردها دلار از ثروت و سامان مردم را به جیب زدهاند و از همه نعمات زندگی برخوردارند اما دهها هزار نفر از کودکان این مملکت نیازهای عذایی روزانه خود و خانواده شان را در سطل آشغالها می جویند. اگر برای او و سایر مهرههای و اعوان و انصار رژیم اسلامی نیازمندی های ضروری و غیر ضروری هم به وفور وجود دارد و دچار مشکل نمی شوند، برای دشمنان حاکمیت که همان توده های به جان آمده کارگر و زحمتکش ایران هستند، اوضاع وخیم اقتصادی امکان تأمین یک زندگی حداقل و نرمال را نیز باقی نگذاشته است. معضلات زندگی این مردم نه از سال ۹۷ و تحریمهای آمریکا بلکه از زمان به قدرت رسیدن این نظام مافیایی با دزدی ها، بحران سازیها، جنگ افروزیها و سیاستهای توسعه طلبانه جمهوری اسلامی شروع شده و تاکنون هم ادامه داشته است و تا زمانی که این رژیم بر جامعه حکومت میکند باید انتظار داشت اوضاع معیشتی مردم بدتر هم بشود.
روحانی در بخشی دیگر از سخنانش اعتراف کرد که “آمریکا میخواهد ما برویم و در مذاکره هرچه آنها گفتند را قبول کنیم این درشرایط فعلی شدنی نیست.” تلاشهای دیپلماتیک رژیم در پیدا کردن واسطه ای برای مذاکره و توسل به ماجرا جوئیهای و مانورهای منطقه ای و داخلی نیز تا کنون نتوانسته شرایط سرکشیدن جام زهر “آبرو مندانه” سازش و تسلیم در مقابل آمریکا را مهیا نماید. اما آنچه تا کنون اتفاق افتاده این بوده که جمهوری اسلامی نتوانسته قدرتهای سرمایه داری را با این اقدامات به نرمش در مقابل خود وادارد. برعکس این آنها بودهاند که رژیم را بسوی ” نرمش قهرمانه” و تسلیم کشانده اند.
از جمله این که اتحادیه اروپا و روسیه و چین نیز سالهاست جمهوری اسلامی را برای تصویب دو لایحه مربوط جلوگیری از پولشویی و تأمین مالی تروریسم موسوم به ( اف ای تی اف ) تحت فشارگذاشته اند. اما این دولایحه هنوز هم به دلیل مخالفت مجمع تشخیص مصلحت نظام تصویب نشده است. زیرا کمکهای مالی کلان جمهوری اسلامی به گروههای تروریست اسلامی در سایر کشورها را افشا و محدود میسازد. این درحالی است که یکی از شروط تأمین هرگونه سازو کار مالی برای رژیم، تصویب این دولایحه از جانب جمهوری اسلامی است که مهلت نهایی آن یک ماه دیگر به پایان می رسد. انصاری معاون وزارت خارجه رژیم اعلام کرده بود که عدم تصویب این لایحه ها به معنای تیر خلاص به سیستم بانکی ایران خواهد بود.
از سوی دیگر روز دوشنبه نهم دیماه برایان هوک نماینده ویژه آمریکا در امور ایران در مقابل اقدامات مسلحانه حشد شعبی و حزب اله دست ساز جمهوری اسلامی درعراق به پایگاه های آمریکا که با هدف جلب توجه به جمهوری اسلامی انجام می گیرند اعلام نمود : “فشارهای حداکثری” علیه حکومت ایران در سال ۲۰۲۰ تشدید خواهد شد تا جمهوری اسلامی مجبور شود به میز مذاکره باز گردد و هدف آمریکا در “تغییر رفتار رژیم” که عدم مداخله در امور کشورهای منطقه است، تآمین گردد.
واقعیت این است که جمهوری اسلامی از تداوم سیاستهای ارتجاعی توسعه طلبانه و مداخله گرانه را بخشی از استراتژی بقای خود میداند و تنها با نیروی مبارزه توده های مردم کارگر و زحمتکشان تهیدست ایران وادار به آن خواهد شد و آن زمانی است که سایه منحوس این نطام ضد انسانی از سر مردم ایران بر داشته شود.