فقر و نداری ای که جمهوری اسلامی بر بخش بزرگی از جامعه‌ی ایران تحمیل کرده است برای میلیونها نفر از کارگران و تهیدستان و مردم محروم این کشور به مرز فاجعه باری رسیده است.
بی مسکنی، تغذیه‌ی ناکافی و نامناسب، عدم دسترسی به دارو و دکتر و عدم توان تامین هزینه تحصیل کودکان، تنها چند نمونه از جهنمی است که حکومت اسلامی و حاکمان فاسد و غارتگر آن برای مردم بوجود آورده اند. در مقاطعی از سال، این فقر و فلاکت نماد زشت‌تر و آزاردهنده‌تری به‌خود میگیرد که دو مناسبت نوروز و آغاز سال تحصیلی جدید از زمره‌ی آنها هستند.
در نوروز بطور سنتی مراسمی برگزار می شود، دید و بازدیدهایی صورت میگیرد، لباسهای جدید و در حد امکان بهتری پوشیده می شود. خوردنی و آشامیدنی‌های ویژه‌ایی معمول است. اما سالهاست که در مراسم نوروزی برای بخش زیادی از مردم خبری از میوه های تازه، آجیل و تنقلات، لباس نو و حتی دید و بازدید و سفرهای نوروزی نیست.
کم نیستند شمار سرپرستان خانواده که حتی قادر نیستند ملزومات اولیه‌ی عید و جشن نوروزی را برای خانواده هایشان فراهم کنند. بخش های وسیعی از مردم کم درآمد ناچار شده اند از بسیاری از نیازهای اولیه زندگی‌شان که تا دیروز کم و بیش به آن دسترسی داشتند، صرفنظر کنند و به زندگی فقیرانه‌تری تن در دهند.
در چنین شرایطی جشن و سرور نوروزی معنای واقعی خود را برای بیشتر مردم از دست داده است.
مطبوعات ایران تصاویری از بازارهای تهران منتشر کرده اند بر طبق این تصاویر در آستانه نوروز تابلوهایی بر تعدادی از مغازه ها نصب شده است که نشان دهنده نظام گندیده ی سرمایه داری و حکومت نکبت‌بار جمهوری اسلامی است. تابلوهایی چون: «آجیل اجاره ای موجود است»، «لباس برای اجاره در نوروز و دیگر مراسمها» حتی کرایه ساعتی آجیل برای سر سفره هفت سین و هر ساعت اجاره به بهای پنج هزار تومان!.
تصور اینکه سر سفره‌ایی در مراسم نوروزی آجیلی وجود دارد که تنها می توان با آن عکس گرفت و کسی و بویژه کودکان حق دست زدن و خوردن آنرا ندارند، تمامی پلیدی و ظالمانه بودن نظام طبقاتی و حکومت ننگین جمهوری اسلامی را نشان میدهد .
در کشوری که بر دریایی از نفت، گاز و معادن طلا و دیگر ثروتهای طبیعی قرار دارد، در نظامی که آخوندها و حاکمان فاسد و غارتگر میلیاردها دلار از ثروت عمومی را تصاحب کرده اند، مردم در مراسم نوروزی توان تامین ابتدائی ترین ملزومات جشنی را که سالی یکبار برگزار می شود ندارند. !حکومت مرتجع اسلامی در مراسم های نوروزی نگران حجاب اجباری زنان، وحشت زده از رقص و شادی جوانان است و آجیل اجاره ایی، جایی در فکر و ذهن آنها ندارد .
بدون شک فقر سنگین و خاموشی که در عمق جامعه وجود دارد روزی فوران خواهد کرد و بساط حکومت اسلامی و این تحقیر عمومی را به زیر خواهد کشید. نوروز امسال برای میلیونها نفر از بیکاران، بیماران و مجروحین اعتراضات شش ماه گذشته، خانواده های جان باختگان سیاسی و خانواده های زندانیان سیاسی نمی تواند شور و شوقی داشته باشد و این همان چیزی است که رژیم اسلامی می خواهد.
رژیم اسلامی جشن و شادی مردم را تیشه به ریشه خود می پندارد. این رژیم از خمودگی و یأس و ناامیدی تغذیه می کند. خواهان جامعه ایب سربزیر و مطیع است که در آن انسان ها در مقابل سرنوشتی که رژیم برای آنها رقم زده است سر فرود بیاورند. مراسم های عروسی را با بهانه اینکه در آنها حجاب اسلامی و فاصله زن و مرد رعایت نشده است به هم می ریزد، از برگزاری کنسرتهای موسیقی جلوگیری می کند جوانانی را که به مناسبتهای مختلف دور هم جمع میشوند و به رقص و شادی می پردازند مورد ضرب و شتم و اهانت قرار می دهد. در واقع اگر جهان به کام رژیم اسلامی ایران بود، این جامعه‌ی یک‌سر سیاه‌پوش، آجیل اجاره‌ایی و لباس کرایه ایی، سند محکومیت این بربریت اسلامی و خواست برقراری نظامی جدید است که در آن کرامت و شحصیت مردم، مورد تحقیر صاحبان قدرت قرار نمی گیرد .