16 نفر از زندانیان سیاسی صاحب نام در زندان اوین طی نامه ای، به مصائب زلزله زدگان خوی اشاره کرده و خواستار ارسال کمک های فوری به آنها شده اند. آنها نوشته اند:
“زلزله، هزاران خانه را تخریب و پس لرزه هایش که حالا شمار آن به بالای صد رسیده است مدام بر حجم خسارات به دیگر خانه ها می‌افزاید و با فروریختن این دیوارها بار دیگر همچون فجایع بم، ورزقان، سرپل ذهاب، کوت عبدالله، پلدختر، آق قلا و غیره پرده فقر و محرومیتی فرو می‌ریزد که رنج و آسیب پذیری مردمان ما را دو چندان کرده است.”
این دربندشدگان، که اَعمال و اقدامات ضدبشری جمهوری اسلامی را طی مبارزاتشان در خارج و از جمله در داخل زندان با گوشت و پوست لمس و تجربه کرده اند، در ادامه آورده اند:
“دستگاه حاکمیت هم در حالی اراده خود را حاضرِ مطلوب بر صحنه و بحران را مدیریت شده تبلیغ می‌کند که پس از گذشت یک هفته بیش از پنجاه درصد مردم خوی، ماشین خواب و پنجاه هزار نفر متارکه از شهر و ده ها هزار نفر با خیابان نشینی فاقد دریافت هر گونه کمک های دولتی هستند.”
نویسندگان نامه یعنی قهرمانانی، که با فدا کردن تندرستی روحی و جسمی خویش درس مقاومت جانانه در برابر جلادان را به دفعات نشان داده اند، این چنین از مردم درخواست کمک کرده اند:
“ما زندانیان سیاسی – عقیدتی زندان اوین، ضمن ابراز همدردی با مردم مصیبت زده شهرستان خوی و نگرانی عمیق مان از وضعیت نامساعد زلزله زدگان؛ عموم مردم را که بارها در سختی ها کنار هم بودن را تجربه کرده اند دعوت به پیوستن به کارزار کمک حداکثری به مردم زلزله زده خوی می‌کنیم تا شاهد تقویت جبهه مردم و تسلیم حاکمیت در برابر اراده آن ها باشیم.”
شب شنبه 8 بهمن 1401 در ساعت 21:44 زلزله‌ای به بزرگی 9/5 ریشتر حوالی شهرستان خوی در استان آذربایجان غربی را به لرزه در آورد. به قول یکی از مقامات هلال احمر «در مجموع 261 هزار و 387 نفر شامل 77 هزار و 920 خانواده تحت تاثیر زلزله 9/5 ریشتری در شهرستان خوی قرار گرفتند.» خبرگزاری ها تا کنون جانباختن سه قربانی و مصدوم شدن 1380 نفر را گزارش کرده اند.
از روز 9 بهمن حکومت اعلام کرده است که اجازه ورود کمکهای مردمی به زلزله‌زدگان را نخواهد داد و همه کمک‌ها باید به مکان‌ها و مراجع تعیین شده توسط حکومت تحویل داده شود. مردم اعتمادی به حکومت ندارند؛ حکومتی که حدود 44 سالِ ازگار است که جز استثمار شدید، غارت کلان ثروت های تولید شده و تخریب و چپاول منابع طبیعی و متعلق به مردم، زندان، شکنجه، کشتار، جنگ، پراکندن تخم تفرقه و خرافات در ایران و منطقه و نهادینه کردن فساد در دستگاههای دولتی و در میان سرمایه داران کاری برای اکثریت مردم ایران انجام نداده است. در این شرایط است که مردم و خانه های غیرایمنشان در برابر سوانح طبیعی این چنین آسیب پذیرند که با هر لرزه و سیلی دچار مصائب غیرقابل تحمل میشوند.
سران دزد و دغلکار رژیم اسلامی از کمک های دروغین حکومتیِ داده شده به مردم دم میزنند و رسماً و عملاً جلو ارسال کمک های مستقل مردم در خارج و داخل را سد کرده اند. آنها مثل موارد مشابه شمار زیادی از ماموران اطلاعاتی و سرکوب را به منطقه فرستاده اند تا افراد یا سازمان های مستقل با مردم تماس نگیرند و از اوضاعشان گزارشی تهیه نکنند. اما عملاً شکست خورده اند و گزارشات پیرامون شرایط آسیب دیدگان از طریق شبکه های اجتماعی و گزارشگران توده ای به اطلاع جهانیان رسیده است. به همین جهت سازمان های مردمی و دولت ها اعلام آمادگی برای ارسال کمک های مستقل کرده و رژیم درخواست ها را رد کرده است.
مردمِ سرما زده و آسیب دیده، روز چهارشنبه 12 بهمن در مقابل هلال احمر و فرمانداری دست به تجمع اعتراضی زدند و خواهان جلوگیری نکردن از کمک های مستقل مردم و تامین اسکان، آب و غذا و وسایل گرمایشی شدند. سرکوبگران به جای تامین مطالبات این مردم حق طلب با کتک زدن و ماشین های آبپاش به جان آنها افتادند. در چنین شرایطی با تداوم اعتراض به عملکرد ضد انسانی رژیم باید این دزدان سرگردنه را به عقب نشینی واداشت و کمک های مستقل مردم را به منطقه زلزله زده سرازیر کرد.