کنگره ملی کردستان (ک.ن.ک)، استراتژی دیالوگ با جمهوری اسلامی
بنا به گزارش خبرگزاری فرات، کنگرهی ملی کوردستان (ک.ن.ک) روزهای ۱۴ و ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۹ برابر با ۲۳ و ۲۴ شهریور ۱۳۹۸ در شهر استکهلم پایتخت سوئد گردهمایی گسترده برای گفتگو در مورد آخرین وضعیت روژهلات کوردستان در چهارچوب رایزنی ملی برگزار و با صدور قطعنامه ای به کار خود پایان داد.
نگاهی به قطعنامهی کنفرانس “رایزنی روژهلات کوردستان” نشان می دهد که این کنفرانس موضع متناقض و دوگانه ای در قبال رژیم جمهوری اسلامی اتخاذ کرده است. اگر در بند نهم این قطعنامه از این سخن می گوید که “مبارزات مشروع مردم کوردستان بدون سرنگونی رژیم اسلامی ایران و ایجاد آلترناتیوی دمکراتیک و عادل به اهداف اساسی خود نمیرسد“، اما در بند اول قطعنامه با این عبارت که:” ایران کشوری با ملیتها و باورهای گوناگون است، دارای گروهها و اقشار مختلف میباشد. نباید جمهوری اسلامی ایران بر اساس یک ملت–یک دین درست شود. باید ایران در داخل دمکراتیک، سکولار، آزاد و عادل باشد.” موضع سیاسی دیگری را عرضه می کند. کنفرانس در این بند قطعنامه انتقادش از جمهوری اسلامی را به این محدود می کند که بر اساس یک ملت و یک دین درست شده است. گویی جمهوری اسلامی فقط به دلیل اینکه بر اساس یک ملت و یک دین درست شده است زندگی اکثریت مردم ایران را به فقر و تباهی کشانده و کارنامه ای پر از جنایات هولناک را درحق مردم ایران و کردستان و منطقه از خود بجای گذاشته است. بر اساس این بند جمهوری اسلامی می تواند به حاکمیت خود ادامه دهد، اما ملیت ها و ادیان دیگر را هم در قدرت سیاسی سهیم کند، “دمکراتیک و سکولار” باشد. این بند بطور تلویحی استراتژی گذار مسالمت آمیز از جمهوری اسلامی و امکان پذیری استحاله آن به یک رژیم دمکراتیک و سکولار را تجویز می کند.
با اینحال این تناقض گویی قطعنامه “رایزنی روژهلات کوردستان” در قبال رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی اساسا ناشی از ترکیب ناهمگون اعضای شرکت کننده در کنفرانس است و نباید آن را به مثابه سردرگمی استراتژیک در کادر رهبری کنگره ملی کردستان (ک.ن.ک) تلقی کرد. رهبری ک.ن.ک اگر چه از تناقض گویی قطعنامه در موضع گیری در قبال رژیم جمهوری اسلامی آگاه است و آن را مغایر نقشه راهبردی خود مبنی بر دیالوگ با جمهوری اسلامی می داند، اما از این تناقض گویی ها نگران نیست. رهبری ک. ن ک با سیاست ها و مواضع ناسیونالیستی و پوپو لیستی ای که دارد نه تنها حضور عناصر و چهره های خوشنام و مبارز که خواستار سرنگونی جمهوری اسلامی هستند در این گردهمایی ها را تحمل می کند، بلکه مشارکت آنها را از ملزومات پیشرفت پروژه هایش می داند، البته با این اعتقاد که توانایی هضم کردن و تحلیل این چهره ها در درون خود را دارد.
دو روز بعد از پایان کار کنفرانس “رایزنی روژهلات کوردستان” در استکهلم، نیلوفر کوچ رئیس مشترک کنگرهی ملی کوردستان (ک.ن.ک) طی مصاحبه ای با “روژ نیوز” در مورد برنامهها و کارهای سال نو و تدارکات برای کنگرهی نوزدهم ک.ن.ک بار دیگر بر استراتژی این مجمع در قبال رژیم جمهوری اسلامی تأکید کرد. نیلوفر کوچ، رئیس مشترک کنگرهی ملی کوردستان در بخشی از این مصاحبه می گوید: “اگر بتوانیم اتحاد ملی را ایجاد کنیم، میتوانیم هر چهار بخش کوردستان را از خطر اشغالگری حفظ کنیم، میتوانیم باکور، باشور و روژآوای کوردستان را به طور کامل از خطر دور کنیم و در روژهلات کوردستان (کردستان ایران) نیز تلاش کنیم مسئلهی کورد را از راه دیالوگ با ایران از راه سیاسی و دمکراسی حل کنیم“.
در واقع اگر قطعنامه “رایزنی روژهلات کوردستان” از فقدان یک استراتژی و سیاست منسجم در قبال رژیم جمهوری اسلامی رنج می برد و در تلاش است که جنبش انقلابی مردم کردستان را گام به گام از مبارزه سراسری برای سرنگونی جمهوری اسلامی دور کند، اما رئیس مشترک کنگره ی ملی کوردستان در این رابطه تردیدی باقی نگذاشته است که از نظر آنها استراتژی سرنگونی جمهوری اسلامی باید کنار گذاشته شود و استراتژی دیالوگ با جمهوری اسلامی جایگزین آن گردد. رئیس مشترک کنگرهی ملی کوردستان با تأکید بر استراتژی دیالوگ با جمهوری اسلامی در همانحال روشن می سازد که کنفرانس هایی نظیر کنفرانس“رایزنی روژهلات کوردستان” باید در راستای پیشبرد همین نقشه راهبردی قرار گیرند.
این موضع گیری رئیس مشترک کنگرهی ملی کوردستان یک موضع گیری دیپلماتیک نیست. پژاک ( حزب حیات آزاد کردستان) به عنوان “شاخه کردستان ایران” (ک.ن.ک) و (پ.ک.ک ) سالها است در راستای همین استراتژی عمل می کند. پژاک در جریان نمایش های انتخاباتی جمهوری اسلامی که مکانیسمی است برای مشروعیت بخشیدن به ادامه حاکمیت این رژیم، عملا با ترغیب و تشویق مردم برای شرکت در این مضحکه ها در راستای مواضع و سیاست های اصلاح طلبان حکومتی عمل کرده و برای این نمایش های انتخاباتی بازار گرمی کرده است. اگر اصلاح طلبان حکومتی بعد از خیزش دی ماه ۱۳۹۶ برای حفظ نظام جمهوری اسلامی و جلب رضایت جناح اصول گرا مردم را از سناریوی سوریه ای شدن ایران می ترسانند، از کادرهای رهبری پژاک نیز تا کنون بارها با بزرگنمایی در مورد خطر سوریه ای شدن ایران تلاش کرده اند مردم را از سرنگونی جمهوری اسلامی بترسانند و راه دیالوگ با جمهوری اسلامی را موعظه کرده اند.
بنابراین نه موضع کنگرهی ملی کوردستان در قبال رژیم جمهوری اسلامی تازگی دارد، نه پیام کمیته ی خلق ها و باورمندی های کنفدرالیسم جوامع کوردستان–ک.ج.ک به مناسبت ایام محرم و روز عاشورا، و گرامیداشت یاد امام حسین و شهیدان کربلا و اظهار امیدواری برای ثبت روزه ی داوازده امام در دفتر حق، و نه عملکرد تاکنونی “پژاک” مغایرتی با استراتژی ک.ن.ک داشته است. آنچه تازگی دارد این واقعیت است که بعد از انجام مذاکرات پنهانی احزاب ناسیونالیست متشکل در “مرکز همکاری” با فرستادگان رژیم جمهوری اسلامی در کشور نروژ و روز شماری هم اکنون آنان برای انجام دور دوم این مذاکرات، کنگره ملی کردستان (ک.ن.ک) و جریان ها و عناصر وابسته به آن نیز تحرک تازه ای برای حاکم کردن استراتژی و گفتمان دیالوگ با رژیم جمهوری اسلامی به جای مبارزه برای سرنگونی این رژیم پیدا کرده اند.
در شرایط حساس کنونی که گسترش اعتصابات و اعتراضات کارگری و مبارزات توده ای در سراسر ایران مبارزه برای سرنگونی جمهوری اسلامی را وارد فصل نوینی کرده است، در شرایطی که در چهار دهه گذشته کردستان همواره یکی از کانون های داغ مبارزه با جمهوری اسلامی بوده، پیشروی جنبش حق طلبانه و انقلابی مردم کردستان ایران در گرو این است که نگذاریم احزاب ناسیونالیست در کردستان استراتژی و گفتمان دیالوگ با جمهوری اسلامی را جایگزین مبارزه انقلابی برای سرنگونی این رژیم کنند. کومه له به عنوان پرچمدار استراتژی سوسیالیستی در جنبش انقلابی کردستان این رسالت تاریخی را بر دوش دارد که در همکاری با دیگر نیروهای چپ و کمونیست جنبش انقلابی کردستان را سرافرازانه از این دوره هم عبور دهد.
فعالین جنبش کارگری و دیگر جنبش های اجتماعی و انسان های مبارز در کردستان که طی چهار دهه گذشته برای برافراشته نگاه داشتن پرچم مبارزه کارگری و سوسیالیستی و آزادیخواهانه در کردستان از هیچ فداکاری و تلاشی دریغ نکرده اند در این شرایط لازم است از هیچ کوششی برای روشنگری در مورد پیامدهای زیانبار استراتژی سازش و دیالوگ با جمهوری اسلامی که از جانب احزاب ناسیونالیست موعظه می شود دریغ نکنند. نباید بگذاریم گفتمان سازش و دیالوگ با جمهوری اسلامی جایگزین مبارزه انقلابی برای سرنگونی این رژیم جنایتکار شود.
سپتامبر ۲۰۱۹