بازنشستگان از جمله اقشار محروم جامعه ایران هستند در سالهای اخیر، جنبشِ بازنشستگان در اعتراض به وضع موجود، از جمله جنبش های پیشرو در جامعه ایران بوده است. کمتر روزی است که در تهران و در گوشه ای ار ایران شاهد تجمع اعتراضی بازنشستگان نباشیم. تجمع هائی نیرومند و توده گیری که از حمایت کارگران و کل مردم معترض برخوردار است. مطالبات زیر که در تجمع های بزرگ بازنشستگان مطرح و به تائید رسیده است، از جمله خواستهای اولیه بازنشستگان هستند:
افزایش حقوق و مستمری بازنشستگان مطابق هزینه های خانواده ۴نفره متناسب با رفاه متوسط در سطح جامعه که رقم متوسط ان در نیمه اول سال ۱۴۰۰ سیزده میلیون تومان می باشد. لحاظ نمودن حق سختی کار در احکام بازنشستگان. اختصاص دادن مراکز درمانی، رفاهی، تفریحی فرهنگی و مسکن مناسب برای بازنشستگان. حق تشکل مستقل و آزادی اجتماعات، اعتراض و تجمع ها و عدم تعقیب قضایی و امنیتی نیرو های معترض و آزادی تمام فعالان بازنشسته. نظارت نمایندگان منتخب بازنشستگان بر مدیریت صندوق های بازنشستگی ودیگر نهادهای مربوط به بازنشستگان و سازمان تأمین اجتماعی.
بر اساس آمارهای موجود در ایران بیش از چهار میلیون بازنشسته کشوری و لشکری وجود دارند که نسبت آن به کل جمعیت ایران رقمی نزدیک به پنج درصد و یا از هر بیست نفر یک نفر بازنشسته است. این آمار در مقایسه با کشورهایی که جمعیت کمتر از ایران را دارند ولی آمارها دقیق تر بوده و یا حقوق اجتماعی بازنشستگی برای بازنشستگان قانوناً اجرا می شود بسیار کم و شک بر انگیز است .برای نمونه در کشور بریتانیا حدود یازده درصدِ جمعیت، در سن بازنشستگیِ شصت و پنج سال به بالا تر قرار دارند، یعنی از جمعیت حدود شصت و هفت میلیون نفر کشور از هر شش نفر یک نفر بازنشسته است. کشور ترکیه با جمعیت هشتاد و دو میلیونی در سال ۲۰۱۶، یعنی پنج سال قبل یازده میلیون بازنشسته داشت که جمعیت ایران و ترکیه و بافت سنی جمعیتی آن زیاد متفاوت نیستند.
در جمهوری اسلامی ایران به زنان خانه دار بندرت حقوق بازنشستگی تعلق می گیرد و با توجه به نرخ بیکاری بسیار بالا و بویژه در میان زنان، آمار واقعی افرادی که در سن بازنشستگی هستند در آمار دولتی انعکاسی ندارند، وگرنه چگونه ممکن است در ایران از هر بیست نفر یک نفر بازنشسته باشد و برای نمونه در ترکیه و بریتانیا حدودا از هر شش نفر یک نفر بازنشسته هستند !
اگر آمارگیری دقیق و قابل اتکایی از تعداد بازنشستگان وجود داشت، اگر زنانی که در کار خانگی هستند و یا بیکار می باشند، اگر مردانی که به سن شصت و پنج سال رسیده‌اند به طور کامل در این آمارگیری حضور داشتند، حتی اگر بافت جمعیتی ایران جوان تر بود، ما حدود ده میلیون بازنشسته در ایران داشتیم .
حداقل حقوق بازنشستگی چهار میلیون و سیصد هزار تومان در ماه است، که طبق همه آمارهای موجود هزینه مسکن مناسب حداقل پنجاه تا شصت و پنج درصد حقوق بازنشستگان است و هزینه مواد غذایی تنها در چند ماه گذشته حدود سی درصد افزایش یافته است. گرانی، تورم ، درآمد ثابت و سقوط ارزش پولی ایران از یک سو و گرانی روز افزون همه کالاها و سرویسهای مورد نیاز مردم از سوی دیگر ، باعث فقر و معیشت سختِ بخش بزرگی از بازنشستگان و پیران است. پاره ای از اقلام غذایی چون ماهی از سفره بازنشستگان حذف شده و مصرف گوشت هم بسیار کم شده است. لبنیات و تخم مرغ که غذایی اصلی بخش تهیدست جامعه است با افزایش قیمت سی درصدی روبرو بوده است. سرویسهای چون آب ، برق، گاز، تلفن و اینترنت حداقل چهارصد هزار تومان از حقوق یک خانواده چهار نفری را می برد.
بسیاری از بازنشستگان بعد از سی سال کار و سن شصت سالگی برای تامین مایحتاج زندگی خود و خانواده اشان مجبور می شوند دنبال شغل جدیدی بگردند و یا فقر و مشکلات بیشتری را تحمل نمایند. بازنشستگان با مشکلات و معضلات اقتصادی، روحی و خانوادگی بسیاری روبرو هستند. تامین هزینه فرزندانی که هنوز مستقلاَ زندگی نمی کنند، تامین هزینه تحصیل و یا ازدواج فرزندان، حقوق نسبتا ثابت و سقوط ارزش پول ایران تنها چند نمونه از این مشکلات است.
یکی از مشکلات اصلی دیگر بازنشستگان گرانی کمرشکن نرخ دارو و خدمات پزشکی است، بویژه برای افرادی در سن بالا که با مشکلات کوچک و بزرگ سلامتی فیزیکی و روحی روبرو هستند.
بازنشستگان اگر شانس آنرا داشته که مریضی جدی و پر هزینه ای نداشته باشند دغدغه کمتری دارند، ولی اگر هزینه معالجه و دارو بالا بوده و از خدمات حکومتی موجود برخوردار نباشند، متاسفانه مرگ زودرس و یا فقر مطلق در انتظار آنها است.
نرخ بالای بیکاری در میان جوانان و حتی جوانان تحصیل کرده دانشگاهی یکی دیگر از مشکلات روحی و مالی قشر کم درآمد بازنشستگان است. جوانانی که ناگزیر هستند در خانه با والدین خود بمانند و بدلیل بیکاری امکان زندگی مستقل و مشترک را ندارند.
مشکلات دیگر جوانان از جمله گستردگی اعتیاد، افسردگی ، خشونت و حتی دخالت های حکومت و پلیس در زندگی جوانان و دستگیری آنها بدلایل سیاسی یا اجتماعی یکی دیگر از مشغله های والدین مسن هستند.
نحوه برخورد با پیران، کودکان، زنان، معلولین در هر جامعه‌ای یکی از شاخص های اصلی میزان انسانی و دموکراتیک بودن آن سیستم سیاسی و یکی از موازین مهم حقوق انسان در آن جامعه است که حکومت اسلامی در همه آنها یکی از مرتجع ترین و فاسدترین سیستم های سیاسی موجود در جهان است.
بازنشستگان حق دارند بعد از سالهای طولانی کار و رنج در امنیت و رفاه زندگی کنند و مشغله تامین دارو و یا غذا و سرپناه مناسب را نداشته باشند.