جمهوری اسلامی در همانحال که با دولت های امپریالیستی و سرمایه داری مشغول به قول خامنه ای تقیه ی سیاسی، یعنی سازش زبونانه، می باشد، در داخل در برابر کارگران، خانواده های جانباختگان، دانشجویان و بازنشستگان بر میزان توحش افزوده است. اما هر اقدام آن با تشدید مبارزه و اعتراض جواب گرفته است.
در روز سه شنبه نهم خرداد قضات پرونده 9 فعال کارگری و مدنی دستگیر شده در 27 اردیبهشت برای آنها وثقیه های سنگین چند میلیارد تومانی تعیین کرد.
کمال کریمی، شادمان عبدی، عبدالله خیرآبادی، سیروان محمودی، اقبال پیشکاری، هاجر سعیدی، خبات محمودی و حبیب‌الله کریمی در سنندج صرفا به دلیل حاضر شدن در منزل والدین هومن عبدالهی، جانباخته انقلاب ژینا، بازداشت گردیدند. پرونده سازی برای این فعالین خوشنام تنها به این دلیل انجام گرفته تا خانواده های جانباختگان و مبارزین همدرد و همگام با آنها را بترسانند. اما عکس العمل خانواده ها و بویژه مادران و زنان و مردان مبارزه افزایش سرزدن به همدیگر و وارد شدن در پروسه ایجاد نوعی تشکل بوده است. برای نمونه خانواده های جانباختگان در سنندج، دهگلان و دیواندره به همراه سایر زنان و مردان معترض و ناراضی جمعه همبستگی اعلام کرده، به هم سرزده، بر سر مزار عزیزان و انقلابیون جمع شده و با آرمان های آنان پیمانِ تداوم مبارزه را تازه کرده اند. خانواده ها و هم گامانشان نام ابتکاری “جمعه همبستگی” را از جمعه های همبستگی در زاهدان و سایر شهرهای استان سیستان و بلوچستان الهام گرفته اند.
در جمعه 5 خرداد، برابر با 26 ماه مه 2023 اهالی چند شهر استان سیستان و بلوچستان برای سی و چهارمین هفته متوالی با شعارهای رزمنده در خیابان ها رژه رفتند. آنها از جمله شعار دادند: «این همه سال جنایت مرگ بر این ولایت»
زندانی سیاسی آزاد باید گردد»، « بسیجی سپاهی داعش ما شمایید»
«قسم به خون یاران ایستاده ایم تا پایان».
گذشته از مبارزات یاد شده باید از اعتراضات، اعتصابات، گردهمائی و راه پیمائی های اعتراضی کارگران، دانشجویان و بازنشستگان کارگری در هفته گذشته یاد کرد. روز نهم خرداد کارکنان شرکت فولاد گندله سنگ آهن مادکوش بندر عباس، سومین روز اعتصابات خود برای تحقق خواست هایشان را سپری کردند. آنها، که در منطقه ویژه اقتصادی و محروم از هرگونه حمایت قانونی کار می کنند، نسبت به وضعیت خود و کمی دستمزدها اعتراض دارند. در هشتم خرداد کارگران معدن سنگِ نفلین سینیت کلیبر دومین روز اعتصاب خود جهت افزایش دستمزد را شروع نمودند. در روز دوشنبه هشتم خردادماه ۱۴۰۲ بازنشستگان مخابرات شهرهای تبریز، مریوان، اصفهان، لرستان، ایلام، کرمانشاه، مشهد و چند شهر دیگر در اعتراض به عدم رسیدگی به خواسته‌هایشان، نظیر افزایش حقوق، تامین بیمه های درمانی و توقف دزدی ها مجدداً دست به تجمع زدند. روزشنبه 6 خرداد، کارگران خط و ابنیه فنی راه آهن شمال غرب(از تاکستان تا میانه) و در اول خرداد کارگران نگهداری خط و ابنیه فنی راه آهن قم برای افزایش دستمزد و بازگشت به کار 25 کارگر همکار اخراج شده خود اعتصاب کردند. بازنشستگان در ادامه یکشنبه های اعتراضی با شعار “دولت خیانت می کند مجلس حمایت می کند” به اعتراضات خود ادامه دادند.
دانشجویان نیز در چندین دانشگاه در اعتراض به اعدام ها، محروم کردن دانشجویان از حضور در کلاسها، خوابگاه ها و نیز اخراج جمعی از دانشجویان اکسیون هائی نظیر تحصن را در محیط دانشگاهها را پیش بردند.
اخباری که به آنها اشاره، تنها بخشی از اعتراضات، اعتصابات و مبارزات روی داده در هفته گذشته بود. این اعتراضات نشان می دهند که حق با جوانان رشت بود که در روز اول خرداد و ضمن راه پیمائی در خیابان لاکانی این شهر فریاد زدند:
«اعدام، قصاص، شکنجه دیگر اثر ندارد + جمهوری اعدامی دیگر نفس ندارد»