بیش از دو ماه از شیوع ویروس کرونا در ایران می گذرد. شیوع گسترده و غیر قابل کنترل این ویروس و پیامدهای تاکنونی آن تمام ارکان جامعه را تحت تأثیر قرار داده است. ناکارائی ساختار طبقاتی، سیاسی و ایدئولوژیک جمهوری اسلامی در اتخاذ تدابیر و اقدامات لازم برای پیشگیری از اشاعه سریع ویروس کرونا جامعه ایران را با یک فاجعه هولناک انسانی روبرو کرده است. سران رژیم جمهوری اسلامی از همان اوایل بهمن ماه عامدانه و با اهداف حقیر سیاسی حقایق مربوط به انتقال این ویروس به ایران و ابعاد شیوع آن را از مردم پنهان کردند. زمانی که خبر شیوع کرونا رسانه ای شد، مراجع رسمی حکومتی بارویکردی غیر عقلانی و ارتجاعی در برابر خواست عمومی قرنطینه قم و دیگر اماکن مذهبی برای جلوگیری از انتشار بیشتر ویروس مقاومت کردند. سران رژیم با این عملکرد ضد انسانی و جنایتکارانه خود کاری کردند که ایران به یکی از کانون های شیوع این ویروس در خاورمیانه و جهان تبدیل گردد و در مقایسه با تمام کشورهای جهان بیشترین شمار قربانیان را از مردم ایران بگیرد. در حالی که سران رژیم بعد از گذشت بیش از دو ماه از شیوع این ویروس هنوز هم با نگاه امنیتی به مسئله برخورد کرده و مانع اطلاع رسانی درست در مورد ابعاد واقعی شیوع و کشتار فاجعه بار ویروس کرونا هستند، دو محقق ایرانی در دانشگاه‌های “ویرجینیا” و “ام آی تی” آمریکا در یک بررسی علمی مبتنی بر “توسعه و تخمین مدلی دینامیکی از گسترش بیماری و تطبیق آن با داده‌های رسمی و غیررسمی” نتیجه گرفته‌اند که تعداد مبتلایان به کرونا در ایران تا اول فروردین می‌تواند ۹00 هزار نفر و شمار جان‌باختگان بیش از ۱۵ هزار نفر باشد. قبلا سازمان بهداشت جهانی هم اعلام کرده بود که آمار واقعی مبتلایان به ویروس کرونا در ایران پنج برابر رقمی است که مقامات حکومتی اعلام می کنند.ضعف زیرساخت بهداشتی و درمانی به دلیل اولویت بندی های که جمهوری اسلامی در اختصاص بودجه طی چهار دهه گذشته داشته است، کمبود وسایل ایمنی برای کادر پزشکی و مواد و وسایل ضد عفونی کننده، کمبود شدید وسایل تشخیص بیماری، دارو و سایر امکانات لازم، کمبود دستگاههای اکسیژن رسانی و … ابعاد فاجعه را چنان هولناک کرده که تلاش خستگی ناپذیر و از خود گذشتگی پزشکان و پرستاران و کادر درمانی برای نجات جان بیماران نتوانسته چندان از ابعاد فاجعه بکاهد.
اگر چه جمهوری اسلامی مانند بسیار از موارد دیگر ممکن است، فاجعه شیوع کرونا را نعمتی الهی بداند تا با تکیه به آن خود را زیر فشار جنبش دادخواهی علیه کشتار سبعانه و بگیر و ببندی که در جریان خیزش آبان به راه انداخت، خشم و اعتراضی که بعد از کشتار مسافران هواپیمای اکراینی و دروغپردازی حول آن شعله بر کشید، و پیامدهای شکست مفتضحانه نمایش انتخاباتی مجلس نجات دهد، اما همه نشانه ها حاکی از آن است که کارگران و مردم ستمدیده ایران با عبور از بحران کرونا جامعه را از شر کرونای جمهوری اسلامی هم نجات خواهند داد.
بحران کرونا ضعف و درماندگی، فساد نهادینه شده و دروغگویی رژیم جمهوری اسلامی و ضدیت آن با مصالح عمومی مردم در مقابله با این نوع بحران ها را بیشتر نمایان ساخت. بحران کرونا بار دیگر به مردم ایران نشان داد که این رژیم پیگیری اهداف حقیر سیاسی خود را بر تلاش برای نجات جان مردم ترجیح می دهد. کرونا بحران ایدئولوژیک جمهوری اسلامی را عمیق تر کرد. اگر ایدئولوژی اسلام و خرافات مذهبی همواره یکی از ارکان حاکمیت رژیم جمهوری اسلامی بوده و رژیم با تکیه به آن فرهنگ و اخلاقیات مردم را کنترل می کرد، اما با بحران کرونا بار دیگر مردم به تجربهدریافتند که نه تنها از دست امام زاده ها، امام جمعه ها و زیارتگاهها معجزه ای ساخته نیست، بلکه خود این مراکز مذهبی به کانون شیوع گسترده ویروس کرونا و مرگ و میر ناشی از آن تبدیل شدند. بحران کرونا و تنگناهایی که در نتیجه تحریم های اقتصادی در مقابله با کرونا به مردم ایران تحمیل شده نه تنها ماهیت ضد انسانی سیاست های آمریکا را بر ملا می کند، بلکه در همان حال نشان می دهد که سیاست های منطقه ای و بین المللی جمهوری اسلامی تا چه اندازه در تقابل با منافع و مصالح مردم ایران قرار دارد. بحران کرونا در شرایطی که جمهوری اسلامی حاضر نیست در بودجه انقباضی ۹۹ از هزینه های سنگین نظامی و نهادهای انتظامی و امنیتی بکاهد این رژیم را بیش از گذشته در معرض ورشکستگی مالی و فروپاشی اقتصادی قرار داده است. بحران کرونا در ادامه نمایش انتخاباتی مجلس که مکانیسمی بود برای متمرکز تر کردن بیشتر قدرت در دست سپاه پاسداران و حلقه بیت رهبری، بحران و کشمکش های درون ساختار حاکمیت را تشدید کرده است.
مهمتر از همه اینها با آغاز بحران کرونا اعتراضات و اعتصابات کارگری و توده ای نه تنها قطع نشده بلکه بی وقفه ادامه داشته اند. ما در همین دوره دو ماهه شاهد ده ها اعتصاب و اعتراض کارگری در معادن و مراکز مختلف تولیدی و خدماتی بوده ایم. کارگران در جریان این اعتراضات خواهان تعطیلی کارخانه و در مراکزی که تولید ضروری بوده خواهان کاهش ساعات کار با پراخت کامل حقوق و مزایا و تأمین امکانات لازم برای پیشگیری از شیوع ویروس کرونا بوده اند. در همین دوره اعتراضات خانواده زندانیان سیاسی و حمایت افکار عمومی از آنها برای آزادی زندانیان در بند ادامه داشته است. در ده روز اخیر زندان های جمهوری اسلامی به کانون اعتراضات و شورش زندانیان علیه شرایط غیر قابل تحمل و غیر انسانیزندان ها و هراس آنان از خطر ابتلا به ویروس کرونا تبدیل شدند. در برخی از شهرها و روستاهای ایران و بویژه در کردستان جوانان پرشور و انسانهای مبارز با ایجاد کمیته های محلات و بکار گرفتن ابتکارات متعدد به ایجاد همبستگی در میان مردم و یاری رساندن به آنها در مقابله با بحران کرونا شتافته اند.
بدون تردید بحران کرونا مهار خواهد شد و نوبت رهایی از شر کرونای جمهوری اسلامی هم فرا خواهد رسید. در دوره بحران کرونا بحران ها و در ماندگی های جمهوری اسلامی تشدید خواهند شد. ایران به دوره قبل از بحران کرونا بر نخواهد گشت. موقعیت جمهوری اسلامی شکننده تر می شود، نباید گذاشت جمهوری اسلامی بر سرمان ویران شود. باید کمیته ها، شوراها و نهادهای کارگری و توده ای را در کارخانه ها و مؤسسات خدماتی و محلات شهرها ایجاد کنیم. این نهادها در شرایط کنونی می توانند به عنوان ارگان رهبری اعتراضات نقش ایفا کنند و در فردای سرنگونی رژیم به مانند نهادهای حاکمیت کارگران و مردم زحمتکش وارد عمل شوند.