مادران زندانیان و جانباختگان سیاسی، مادران پیشمرگ ها و گریلاها در کردستان سمبل و نشانه مقاومت و مبارزه مردم و ملتی اند که به برای رسیدن به آزادی و برابری عزیزترین فرزندان خود را از دست داده اند و یا در سیاه چالها زیر شکنجه قرار دارند و شایسته بیشترین احترام و قدردانی هستند .
مادران خاوران در ایران و مادران پارک لاله که بی باکانه در برابر ارتجاع حاکم سینه سپر کرده اند و صدای اعدام شدگان دهه شصت ایران هستند ، مادران جانباختگان خیزش آبان 98 در سطح جهانی به دادخواهی آمده اند ، مادران آشتی در کردستان ترکیه که نقش مهمی در افشای جنایات دولت اشغالگر ترکیه داشته اند، مادران فلسطینی که فرزندانشان در زندانهای اشغالگران اسرائیلی هستند و با سرپوشی سفید از این زندان به آن زندان میروند ،مادران پیشمرگان و گریلاها در کردستان، چند نمونه از نقش برجسته مادران در جهت تحقق آرمانهای انسانی و ازادیخواهانه فرزندانشان را نشان می دهند.
رژیم اسلامی ایران در زمره حکومت های است که مادران فعالین سیاسی را زندانی ، شکنجه ، تبعید کرده و از ارتکاب هیچ جنایتی برای خاموش کردن صدای این مادران داغدار کوتاهی نکرده و نخواهد کرد . تازه ترین نمونه این بیرحمی و کینه توزی مجروح کردن مادر پیر ستار بهشتی است .
به گزارش بنیاد ستار بهشتی ، ساعت ۱۱ صبح پنجشنبه ۱۸ آذر به وقت تهران، گوهر عشقی در مسیر رفتن به مزار فرزندش ستار بهشتی مورد حمله دو موتورسوار قرار گرفته و بیهوش نقش بر زمین شده است. رهگذران او را به بیمارستان منتقل کردند.
یکی از شاهدان عینی به نماینده این بنیاد گفته است: «مادر گوهر عشقی ستاره درخشان رباط کریم است و اکثریت مردم وی را می شناسند بخصوص که سالهاست وی همه روزه در این ساعت بر سر مزار فرزند جانباخته اش می رود.»
ستار بهشتی، کارگر وبلاگنویس اهل رباطکریم در سال 1391 از سوی پلیس فتا، بهاتهام اقدام علیه امنیت ملی از طریق شبکههای اجتماعی، بازداشت شد.و ی چهار روز بعد در بازداشتگاه پلیس جمهوری اسلامی زیر شکنجه کشته شد.گوهر عشقی از زمان کشته شدن فرزندش تلاشهای بسیاری کرد تا بتواند عاملان قتل ستار را به محاکمه بکشاند و در این سالها به نمادی برای مقاومت در برابر ظلم تبدیل شده است.گوهر عشقی که قبل این ماجرا از جانب رژیم به زندان افتاده بود، پس از آزادی از زندان رسماً اعلام کرد: « با توجه به تهدیدات مکرر به ویژه تهدید به قتل دخترم سحر بهشتی و نوهام بنیامین ، مسئولیت هر گونه پیشآمد و اتفاقی پیرامون خانواده ستار بهشتی به عهده حاکمیت و مامورین امنیتی است».
در سراسر جهان مقاومت مادران داغدار باعث شکلگیری جنبشها و حرکتهای اجتماعی بزرگی بوده است و در مقابل نیز مورد خشونت واقع شدهاند. جنبش «مادران میدان مایو» یکی از برجستهترین نمادهای مقاومت در برابر ظلم است. آنها مادرانی بودند که فرزندانشان در دوران دیکتاتوری دولت آرژانتین ناپدید شده بودند و در جریان پیگیری سرنوشت فرزندانشان و دادخواهی علیه آن به یکدیگر پیوستند.
نماد مشترک این مادران از سال ۱۹۷۷روسریهای سفید بود که نام مفقود شدگان را بر آن گلدوزی کرده بودند. دولت آرژانتین آسوسنا ویافلور، یکی از بنیانگذاران جنبش مادران، همراه با دوتن دیگر از آنها را ربود و به قتل رساند.
مادران دادخواه در ایران در سالهای گذشته از رساترین صداهای مقاومت بودهاند.
مادران ، پدران ، خواهران ، برادران ، فرزندان و همسران فعالین سیاسی باید از هرگونه تهدید و تعرض اوباش اسلامی ایران دور باشند . رژیمی که نمی تواند صدای مخالفت یک مادر پیر داغدار را تحمل نماید و اراذل و اوباش اسلامی را برای مجروح و زخمی کردن او گسیل میکند ، در رده پلیدترین و زبون تربن سیستم های سیاسی جهان قرار دارد. حکومتی که دم از اقتدار میزند و قدرت نظامی و امنیتی خود را به رخ مردم به ستوه آمده و به پا خواسته می کشد ، از سایه خود نیز می ترسد و آنچنان زبون و در وحشت زندگی میکند که از زنان و مردان کهنسال هم هراس دارد .
دفاع از خانواده زندانیان و جانباختگان سیاسی وظیفه هر انسان شریف و مبارزی است . جامعه مدیون و قدردان مادران و خانواده محترم پیشمرگان ، زندانیان و جانباختگان سیاسی است .