بازنشستگان تأمین اجتماعی بار دیگر در هفتم خرداد در روز موسوم به «یکشنبه‌های اعتراضی» در شهرهای اصفهان ،رشت،کرمانشاه، شوشتر و چند شهر دیگر مقابل اداره کل تامین اجتماعی تجمع کردند. آنها در اهواز و شوش شعارگویان در خیابان ها راهپیمائی کرده و سپس در مقابل اداره کل تامین اجتماعی گرد آمدند. بازنشستگان مبارز نسبت به سطح نازل حقوق منجمله و مصوبه ضد کارگری شورای عالی کار مبنی بر تعیین حداقل دستمزد 5 میلیون و 300هزارتومانی اعتراض کرده و در شعارهایشان همزمان مطالبات سیاسی خود را نیز مطرح نمودند: “رئیسی حیا کن مملکتو رها کن،دولت ورشکسته دشمن بازنشسته،نه مجلس نه دولت نیستند بفکر ملت،دولت خیانت می کند مجلس حمایت می کند و این همه بی عدالتی هرگز ندیده ملتی”.آنها مثل همیشه تاکید کردند: “فقط کف خیابون،بدست میاد حقمون”.
“گروه اتحاد بازنشستگان” بیانیه ای تحت عنوان “بازنشستگان و ضرورت ایجاد یک تشکل فراگیر و سرتاسری” را منتشر کردند که روز 13 خرداد روی سایت ها پست گردید. بیانیه این طور شروع می شود: “وضعیت اقتصادی و معیشتی مستمری‌بگیران و بازنشستگان کشوری، لشکری و تامین اجتماعی که جمعیتی بالغ بر ۶ میلیون نفر را تشکیل می‌دهند،روز به روز وخیم‌تر شده است.نزدیک به ۶۵ درصد این جمعیت حداقل‌بگیر هستند و اکثریت قریب به اتفاق آنها زیر خط فقر زندگی می‌کنند.”
در ادامه نوشته شده که بازنشستگان سالهاست و بویژه از سال ۹۵ تاکنون برای بهبود وضعیت زندگی و تحقق مطالبات خود بویژه یکسان سازی دریافتی بازنشستگان با شاغلان و افزایش مستمری ماهانه به بالای خط فقر، به عرصه فعال مبارزه روی آورده‌اند. بنا به متن بیانیه نتیجه این همه مبارزات، دستگیری ها و سرکوب ها افزایش قطره چکانی مستمری‌ها بوده که بسیار پایین‌تر ازنرخ تورم و افزایش قیمت‌ها تعیین شده است.
در قسمت دیگری از بیانیه آمده:
“واقعیت این است که عملکرد دولت ها و کل حاکمیت در رابطه با بازنشستگان چیزی جز یک مشت وعده‌های پوچ و توخالی، دروغگویی، شارلاتانیسم، کلاهبرداری و سردواندن آنها نبوده است.”
بیانیه ضمن اشاره به فساد نهادینه در رژیم و پیش بینی تداوم رفتار حاکمان نوشته:
“هم اکنون تشکل‌های گوناگونی در بخش‌های مختلف بازنشستگان شکل گرفته‌اند که به صورت مجزا از هم فعالیت می‌کنند. این فعالیت‌های مجزا بازتاب چندانی ندارند. وقت آن رسیده است که به این پراکندگی پایان داده شود.بازنشستگان آگاه و پیشرو و سایر فعالان می‌توانند و باید برای ایجاد یک تشکل واحد سرتاسری که منافع عموم بازنشستگان را نمایندگی و برای آن مبارزه کند، تلاش کنند.”
در بخش های پایانی بیانیه بدرستی آمده:
“موضوع دیگری که می‌تواند موجب تقویت جنبش اعتراضی بازنشستگان شود، تلاش برای جلب حمایت شاغلین و ایجاد پیوند و ارتباط مستمر و فعال با سایر جنبش‌های اعتراضی و جلب حمایت آن‌هاست.اتحاد و همکاری و هماهنگی با تشکل‌های کارگری و جنبش طبقه کارگر،تشکل‌ها و جنبش اعتراضی معلمان و جنبش دانشجویی می‌تواند در انعکاس گسترده‌تری صدای اعتراض بازنشستگان،نقش بسیار مهمی ایفا کرده و اردوی بازنشستگان را تقویت کند.”
هر کارگری بعد از دهها سال کار طاقت فرسا خواب روزی را می بیند که بازنشسته شده بقیه عمر را در بی نیازی، آسایش و آرامش سپری کند.جمهوری اسلامی و صاحبان سرمایه، همانطور که بیانیه “گروه اتحاد بازنشستگان” اشاره کرده این آرزوی برحق را به کابوس بدل کرده و میکند.اما کارگران بازنشسته عنوان حامیان انقلاب “زن، زندگی، آزادی” و بخشی از طبقه کارگر علیه رژیم و سرمایه داران نبرد کرده اند. گروه اتحاده بازنشستگان که مصمم به ادامه مبارزات معیشتی و سیاسی خود می باشند به درستی روی ایجاد تشکل فراگیر و سراسری بازنشستگان تاکید کرده اند تا این مبارزات موثرتر واقع شود.