سال 2020 هم برای مردم ایران و هم برای جمهوری اسلامی ایران، یکی از سالهای پر حادثه بود. به دنبال ۲۰روز پنهان کاری و دروغگوییِ جمهوری اسلامی در رابطه با انکار وجود و گسترش ویروس کرونا در ایران، بلاخره مجبور به اعتراف وجود این ویروس گردید. عدم احساس مسئولیت رژیم، دروغگویی و پنهان کاری در قبال انتشار ویروس کرونا، عدم انجام اقدامات لازم برای آن و بی توجهی به هشدارهای سازمان بهداشت جهانی موجب شده که تعداد و سرعت ابتلا به این ویروس در ایران آنچنان افزایش یابد که آن سازمان، ایران را به عنوان یک کانون اصلی انتشار این بیماری در خاورمیانه معرفی نماید. در این سال پاندمی کرونا در ایران به مرگ هزاران نفر انجامید. علارغم وجود خطر آلوده شدن به ویروس کرونا، کارگران و اکثریت جامعه بر سر دو راهیِ مرگ در اثر گرسنگی و یا کرونا قرار گرفتند و دهها هزار نفر از آنها برای تامین معاش به کرونا مبتلا شدند.
– همزمان با شیوع بیماری کرونا، سیلابهای ویرانگر 13 استان ایران را فراگرفت. خانه ها و مزارع بسیاری ویران شدند، شماری از مردم جانباختند. سپس به دنبال آن، فاجعه هجوم ملخها به مزارع کشاورزی جنوب رویداد که خسارتهای سنگینی بر زحمکتشان این مناطق وارد نمود.
– اما در سالی که گذشت علیرغم وجود ویروس کرونا و بهره برداری جمهوری اسلامی از آن به عنوان یک فرصت، مبارزات کارگران و سایر بخش های اجتماعی در ایران، همچنان ادامه داشت. در این میان اعتصاب ۷۱ روزه کارگران نیشکر هفت تپه، این مجتمع تولیدی را در کانون مبارزات کارگری قرار داد.در طول همین سال شاهد اعتصابات پیروزمند نفت و گاز و پتروشیمی و اعتصاب سراسری کارگران بخشهای مختلف راه آهن بودیم. در مجموع طی سال 2020 بیش از 1500، اعتصاب، تجمع و اعتراض کارگری رویداد.
– با شلیک دو فروند موشک پدافند هوائی سپاه پاسداران به یک هواپیما اوکراینی، 176 سرنشین آن در دم جانباختند. دو هفته پس از این جنایت رژیم تلاش می کرد با دروغ و تناقض گویی و فریبکاری بر آن فاجعه انسانی سرپوش بگذارد و آنرا شامل مرور زمان کند. اما تحت فشاربین المللی و اعتراضات مردم در ایران، سرانجام ناچار از پذیرش مسئولیت آن شد. خامنه ای در خطبه نماز جمعه اش به جای عذر خواهی از انجام چنین جنایتی، از فرماندهان سپاه به خاطر توضیحات دروغین شان به مردم در چگونگی سرنگون کردن آن هواپیما تشکر کرد.
– سوم ژانویه سال ۲۰۲۰ قاسم سلیمانی فرمانده نیروهای ویژه قدس در حال خروج از فرودگاه بغداد هدف یک پهپاد آمریکایی قرار گرفت و به همراه ابومهدی المهندس و هفت همراه ایرانی و عراقی دیگر کشته شدند. در واکنش به این اقدامِ آمریکا، جمهوری اسلامی چند موشک بالستیک به یک پایگاه خالی از سکنه، در عراق تحت عنوان “انتقام سخت” از آمریکا، شلیک نمود. هم چنین در همین رابطه ناتوانی در سازماندهی تشییع جنازه قاسم سلیمانی در کرمان به کشته شدن بیش از 60 نفر انجامید و به رسوائی دیگری برای جمهوری اسلامی تبدیل شد.
– انفجار خُجیر از مراکز هسته ای و موشکی جمهوری اسلامی در تابستان سال گذشته سر آغاز یک سری انفجارها در صنایع نظامی و اتمی ایران بود که تا پایان سال ۲۰۲۰ با کشته شدن محسن فخری زاده از مسئولین پروژه های اتمی جمهوری اسلامی ادامه پیدا کرد.
– مضحکه انتخابات دوره یازدهم مجلس اسلامی، در همین سال با تحریم گسترده انتخابات از جانب صاحبان حق رای روبرو شد و آنرا به یکی از بدون رونق ترین انتخاباتهای دوران حاکمیت رژیم اسلامی تبدیل نمود.
– طی همین سال آسیه پناهی، زنی 55 ساله از حاشیهنشینان کرمانشاه، که برای جلوگیری از تخریب خانهاش،خود را سپری در برابر بولدوزر کردهبود، زیر مُشت و لگد و اسپری فلفل ماموران شهرداری به قتل رسید. مرگ مظلومانه این زن زحمتکش موجی از تنفر در سراسر ایران را دامن زد.
– رومینا اشرفی دختر ۱۳ ساله از اهالی روستائی از توابع آستارا در روز اول خرداد با توجیه ناموس پرستی طعمه داس پدر واقع شد و به قتل رسید. این رویدا انعکاس وسیعی در افکار عمومی مردم به همراه داشت و ننگ دیگری را بر فرهنگ مرد سالار و قوانین و رژیم حامی آن رقم زد.
– در این سال کشتار کولبران در مرزها هم چنان ادامه داشت. طی سال 2020، 67 کولبر جانباختند و 160 نفر دیگر نیز زخمی شدند.
طی این سال جمهوری اسلامی کماکان رتبه اول جهانی را در اعدام زندانیان سیاسی و محکومین دادگاههای عادی به خود اختصاص داد.از ابتدای سال میلادی 2020 تا پایان سال، دستکم 236نفر از جمله 7 زندانی سیاسی و دو کودک، در مناطق مختلف ایران اعدام شدند. در این میان بویژه اعدام نوید افکاری سنگری، کشتیگیر ایرانی و از معترضان اعتراضات مرداد ۱۳۹۷ ایران، افکار عمومی مردم ایران و جهان را در شوک بزرگی فرو برد.