به دنبال ۲۰روز پنهان کاری و دروغگویی جمهوری اسلامی در رابطه با انکار وجود و گسترش ویروس کرونا در ایران، بلاخره شامگاه چهار شنبه ۳۰بهمن ماه مجبور به اعتراف قطره چکانی وجود این ویروس و تأئید مرگ دونفر در قُم گردید. پس از آن نیز با بیانات متناقض مجبور به تأئید تعداد بیشتری از مبتلایان به این ویروس شدند. اینک معلوم شده که ایران از نظر میزان قربانیان این ویروس پس از چین رکورد جهانی دارد و جمهوری اسلامی تاکنون به جز تهدید و خط و نشان کشیدن برای جلوگیری از خبررسانی کار آنچنانی انجام نداده است. عدم احساس مسئولیت رژیم، دروغگویی و پنهان کاری در قبال انتشار ویروس کرونا، عدم انجام اقدامات لازم برای آن و بی توجهی به هشدارهای سازمان بهداشت جهانی موجب شده که تعداد و سرعت ابتلا به این ویروس در ایران آنچنان افزایش یابد که آن سازمان، ایران را به عنوان یک کانون اصلی انتشار این بیماری در خاورمیانه معرفی نماید.
این درحالی است که حسن روحانی به اصطلاح رئیس شورای عالی امنیت رژیم، روز سه شنبه اعلام کرد که “از روز شنبه آینده یعنی از امروز همه مدارس و ادارات و دانشگاهها به روال عادی بر میگردند و کار خود را ادامه میدهند و جایی تعطیل نخواهد بود.”زیرا به قول او ویروس کرونا تا حد زیادی کنترل شده و آمار مبتلایان و مرگ و میر کاهش یافته است. اعلام چنین موضعی از جانب روحانی یا نشانه عدم اطلاع او از ماجرا است یا شیادانه و هدفمند به کتمان حقایق می پردازد. زیرا سخنگوی وزارت بهداشتش روز جمعه نهم اسفند اعلام کرد که در ۲۴ ساعت گذشته ۱۴۳ مورد به آمار مبتلایان به این ویروس اضافه شده است و سیر صعودی آن در روزها و هفتههای آینده در ایران همچنان ادامه خواهد یافت. در همین رابطه یک عضو شورای شهر تهران با استنتاد به گزارشات موثق گفت: “آمار مبتلایان بیش از پانزده هزار میباشد و نمیشود آنرا پنهان کرد.”نماینده رشت در مجلس رژیم نیز از در اختیار داشتن “آمار خیلی وحشتناک قربانیان”خبر داد که مسئولان از مردم پنهان میکنند و با کنایه گفت “اگر آمارها را بتوان پنهان کرد اما قبرستانها را نمی شود پنهان کرد.”
بدون شک سران و مسئولان جمهوری اسلامی مسئول مستقیم این فاجعه انسانی و عامل شیوع ویروس کرونا هستند. آنان با پنهان نگهداشتن وجود این بیماری به مدت بیست روز به خاطر بازار گرمی نمایش انتخابات و عدم احساس مسئولیت و اقدام جدی برای مقابله با آن، موجب گسترش آن به همه استانهای کشور و جانباختن تعداد کثیری از مبتلایان به آن شدند. قدردانی فرصت طلبانه خامنه ای از پرستاران به خاطر زحمات شان در مقابله با این ویروس را کسی باور نخواهد کرد. کسی فراموش نکرده که او برای توجیه شکست مفتضحانه در نمایش انتخاباتی که از نظر او “آبروی نظام” است و غضبناک از خلوت بودن مکان صندوقها، کرونا را مسأله کذایی خواند و گفت که دشمنان با برجسته کردن آن نگذاشتند مردم پای صندوقهای رأی بیایند. پنهان کاری و دروغگویی رهبران رژیم در رابطه با معضل عظیم اجتماعی ویروس کرونا نشانه آن است که با نگاه امنیتی به آن نیزبرخورد میکنند و به دنبال استفاده از آن برای اجرای برنامه و توطئه های خود هستند. رژیم به جای چارهجویی و مقابله با این مصیبت هولناک، با صدور اطلاعیه و احضار و تهدید کارکنان بیمارستانها، فعالان دانشجویی، مدنی و خبرنگاران و حتی خانواده قربانیان به آنها هشدار می دهند که به هیچ وجه حق ندارند در این مورد اطلاع رسانی کنند و آمار مبتلایان و قربانیان را افشا نمایند. در این رابطه تاکنون تعدادی از آنان به اتهام نخ نمای “اقدام علیه امنیت کشور” دستگیر و تحت شکنجه و پرونده سازی قرار گرفته اند. پلیس سایبری رژیم اعلام کرد که روز پنج شنبه، ۲۴ نفر را به بهانه شایعه سازی در رابطه با مبتلایان به ویروس کرونا دستگیر و ۱۱۸ نفر را نیز به همین اتهام احضار کرده است.
مسأله زندانیان در چنین شرایطی باید جداً مورد توجه قرار گیرد. زیرا جمهوری اسلامی بیش از ۳۰۰ هزار انسان را با کمترین امکانات زیستی و بهداشتی در زندانهایی با ظرفیت و استاندارد بسیار پایین نگه داشته است. آنان به شدت درمعرض ابتلا به ویروس کرونا و شیوع جهش وار آن هستند. بی توجهی و نامسئول بودن حاکمیت در قبال جان زندانیان خطری است که جانشان را در معرض تهدیدات جدی قرار داده است. به گزارش هرانا و دیگر نهادهای خبری، بروز موارد مشکوکی از ابتلا به کرونا در برخی از زندانهای رژیم دیده شده است و مقامات زندان توجهی به آن نکرده اند. این امر موجب نگرانی شدید زندانیان شده و تهدید کردهاند در صورت عدم رسیدگی به آن دست به اعتصاب غذا خواهند زد. در راستای این نگرانی، روز پنج شنبه هشتم اسفند ماه جمعی از خانواده های زندانیان سیاسی و اجتماعی نیز طی نامه سرگشاده ای به مسئولان قوه قضائیه رژیم، خواهان آزادی و یا دستکم دادن مرخصی به عزیزان دربندشان تا پایان این بحران شدند. گرچه روز جمعه مقامات قضایی تحت این فشارها موافقت مشروط و با قید و بندهای زیاد با این درخواست را اعلام کردند، اما نباید به رژیم اجازه داد که به شکل گزینشی تعداد معینی را مرخص نماید و از آزاد کردن بقیه خود داری نماید. باید خواهان آزادی همه زندانیان شد و لازم است این خواست مسئولانه و انسانی از جانب هر کسی مورد حمایت و پشتیبانی قرار گیرد.
رژیم جمهوری اسلامی که زندانها را از انسانهای مبارز و معترض به ستم و بی حقوقی پر کرده است، اینک نگران خیزش عمومی توده های مردم ایران در اعتراض به بیکفایتی و وضعیت فلاکتباری هستند که به مردم تحمیل کرده اند. میخواهند با دروغ و کتمان و تهدید و سرکوب و هراس افکنی مانع کشف حقایق و بیان واقعیات در رابطه با مبتلایان به ویروس کرونا شوند و به حاکمیت نکبت بارشان ادامه دهند. در چنین شرایطی لازم است کارکنان شریف و زحمتکش بخش درمان و بهداشت که با تمام توان و دانش خود شبانه روز در تلاش برای نجات جان همنوعان خود می باشند، با بیان حقایق و اطلاع رسانی کامل، مردم را از این این فاجعه انسانی مطلع سازند. مردمی که هیچ اعتمادی به دم و دستگاه فریب و دروغ رژیم ندارند، خواهان کسب اخبار و اطلاعات در این مورد می باشند. در چنین شرایطی کادر درمانی میتوانند نقش مهمی در هراس افکنی داشته باشند که رژیم آگاهانه میخواهد آنرا اشاعه دهد تا اهداف و برنامههای ضد انسانیش را پیاده نماید. تنها با همبستگی توده های مردم و مطلع ساختن بهموقع آنها میتوان توطئه رژیم اسلامی را خنثی کرد و به داد هزاران بیمار مبتلا به کرونا شتافت.