موج جدید اعتصاب کارگران هفت تپه که از روز بیست و ششم خرداد ماه آغاز شد همچنان ادامه دارد. در حالی که بر اساس اعلام رسمی “ستاد ملی مقابله با کرونا”، استان خوزستان به لحاظ شیوع گسترده کرونا در وضعیت قرمز و خطرناک قرار گرفته است، کارگران معترض هفت تپه به این دلیل که برای تامین بدیهی ترین مایحتاج زندگی روزمره خود حتی از تهیه شیر خشک برای کودکان نیز در تنگنا قرار گرفته اند راهی جز این پیش رو ندارند که هر گونه خطر ابتلا به کرونا را با جان بخرند و به اعتصاب و راهپیمایی و تجمع های اعتراضی خود ادامه دهند. از اینرو چهارشنبه یازدهم تیر ماه اعتصاب و اعتراضات متحدانه حدود پنج هزار کارگر مجتمع نیشکر هفت تپه وارد هفدهمین روز خود شد. در این روز صدها تن از کارگران اعتصابی این مجتمع صنعتی با سر دادن شعارهایی از قبیل ” کارگر هفت تپه، اتحاد اتحاد”، ” کارگر می میرد، ذلت نمی پذیرد”، “یه اختلاس کم بشه، مشکل ما حل می شه” در خیابان های شهر شوش راهپیمایی کردند. کارگران پس از راهپیمایی، مقابل ساختمان فرمانداری شهرستان شوش تجمع کرده و بار دیگر اعلام کردند تا رسیدن به خواسته‌های خود، اعتصاب و اعتراض را ادامه خواهند داد. کارگران در این تجمع اعتراضی بر مطالبات خود مبنی بر پرداخت فوری حقوق های معوقه، تمدید دفترچه بیمه های درمانی و اجتماعی، بازگشت به کار چهار همکار اخراجی خود، اسماعیل بخشی، ایمان اخضری، محمد خنیفر و سالار بیژنی، محاکمه عادلانه امید اسد بیگی مدیر عامل شرکت، بازگرداندن ثروت های اختلاس شده به کارگران و خلع ید از بخش خصوصی تأکید کردند و خواستار رسیدگی مسئولین به مطالبات خود شدند. در حالیکه یکی از مطالبات کارگران محاکمه عادلانه امید اسد بیگی مالک و مدیر عامل شرکت است، نامبرده با تودیع وثیقه آزاد شده و در خارج از زندان به سر می برد. رئیس دادگستری شهر شوش در واکنش به اعتراضات و اعتصاب یکپارچه کارگران هفت تپه طی گفتگویی با صدا و سیمای رژیم اعلام کرده “با پیگیری‌های انجام شده تا اواخر هفته آینده حقوق یک ماه کارگران نیشکر هفت تپه پرداخت خواهد شد.” رئیس اداره تعاون، کار و رفاه اجتماعی شهرستان شوش نیز از تمدید دفترچه بیمه کارگران این شرکت با دستور وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی خبر داده و گفته است: “دفترچه‌های بیمه کارگران این شرکت چهارشنبه یازدهم تیر ماه تمدید می‌شود”. اما کارگران هفت تپه که طی ماههای اخیر بارها با وعده و وعید دروغین از جانب کارفرمایان و مسئولین دولتی مواجه شده اند با ناباوری توأم با هوشیاری به این وعده ها می نگرند.
کارگران اعتصابی هفت تپه که در طی روزهای گذشته در محوطه کارخانه و در محل تجمع خود در “سنگر” گرد هم آمده و همراه با نمایندگان خود در مورد چگونگی ادامه اعتصاب رایزنی و تصمیم گرفته اند تاکنون بارها بر ضرورت حفظ اتحاد و همبستگی خود تا رسیدن به خواسته هایشان تأکید کرده و نسبت به وعد و وعید دروغین و اقدامات تفرقه افکنانه عوامل کارفرما و رژیم در میان کارگران هشدار داده اند. کارگران که در تجمع های روزانه خود بر ضرورت تصمیم گیری جمعی و شورایی در مورد چگونگی ادامه اعتصاب و سازمانیابی آن پافشاری کرده اند، بدون تردید با تکیه بر اراده جمعی و با هوشیاری پاسخ وعده رئیس دادگستری و رئیس اداره تعاون، کار و رفاه اجتماعی را هم خواهند داد و نمی گذارند صف مبارزه متحدانه کارگران در واکنش به این وعده ها با تفرقه روبرو شود.
کارگران هفت تپه طی پنج سال گذشته بیش از صد اعتصاب و تجمع اعتراضی را تجربه کرده اند. این کارگران در کوره اعتصاب آبدیده شده اند.اعتصاب هفت تپه، تا همین لحظه، نیروی اتحاد و همبستگی مبارزاتی را در صفوف اعتصاب کنندگان تقویت کرده و حس همسرنوشتی را در میان خانواده هایشان برانگیخته است. این اعتصاب که تبعیت روزمره کارگران از کارفرمایان در درون روابط تولید سرمایه دارانه را موقت هم که شده از هم گسسته، به کارگران قوت قلب داده است. این اعتصاب آگاهی به ماهیت طبقاتی و عملکرد دولت سرمایه داران و رسانه های وابسته به آن را بیش از هر زمان دیگر در صفوف کارگران دامن زده است. کارگران طعم مداخله مستقیم در تصمیم گیری ها و اداره جمعی اعتصاب را چشیده اند. کارگران هفت تپه در جریان اعتراض و اعتصابات خود بیش از هر زمان دیگر به قدرت خود واقف شده اند. آنها می دانند که این اعتصاب با همت و کارآزمودگی رهبرانش تاکنون توانسته شگردهای عوامل کارفرما و دولت برای در هم شکستن این اعتصاب را خنثی کند و با تداوم خود می تواند بر فضای سیاسی و مبارزاتی جامعه تأثیرات بگذارد.
همزمان با تداوم اعتصاب متحدانه کارگران هفت تپه، در همین هفته گذشته ما شاهد برپایی چندین اعتصاب و تجمع اعتراضی کارگران برای پیگیری مطالباتشان بوده ایم. استمرار و همزمان شدن این اعتصابات و تجمع های اعتراضی حول خواسته های مشابه، زمینه عینی به هم مرتبط شدن و ایجاد هماهنگی در رهبری این مبارزات را فراهم آورده است. در این راستا طرح مطالبات واحد به وحدت و سراسری شدن مبارزات کارگران کمک می کند. همین ساده ترین شکل وحدت از طریق مطالبات و شعارهای واحد به فعالین و پیشروان کارگری امکان می دهد تا روحیه همبستگی و رفاقت کارگری، تشکل پذیری و اعتماد به نفس و باور به قدرت طبقه کارگر را در میان کارگران بالا ببرند.
اما هم جهت کردن، هماهنگی و همزمانی مبارزات کارگران در بخش های مختلف و جلب به موقع همبستگی و حمایت واحدهای مختلف از یکدیگر بدون ارتباط نزدیک میان رهبران و فعالین کارگری پیشرو و مبارزی که سر رشته مبارزه در واحدهای مختلف تولیدی و خدماتی را در دست دارند، ممکن نیست. در شرایط نبود تشکل های توده ای و طبقاتی سراسری کارگران که بتوانند در همچین مواقعی با فراخوان به برپایی اعتصاب های حمایتی پیشروی و موفقیت مبارزه در یک رشته معین را تضمین کنند و جنبش کارگری را در قامتی یکپارچه به میدان آورند، این رهبران و فعالین کارگری در مراکز مختلف صنعتی و خدماتی هستند که در ارتباط و پیوند و همکاری با هم و با ایجاد تشکل و نهادی مانند شورای همکاری فعالین کارگری قادر خواهند شد تا حدودی خلاء نبود تشکل های توده ای و سراسری کارگران را پر کنند.