بی رونق بودن بازار نمایش “انتخابات” علیرغم تلاش رژیم اسلامی برای گرم کردن تنور آن، همچنان دغدغە مجریان برگزاری این نمایش در حاکمیت رژیم اسلامیست. فرقی هم نمی‌كند جناح ها و طیف های گوناگون درون حکومتی اتفاقا در اینمورد هم‌صدا هستند. آنها می دانند كه با پایین آمدن مشاركت مردم در نمایش پیش رو، نە تنها مشروعیت سیاسی ریاست جمهوری بلکە مشروعیت سیاسی کل رژیم اسلامی بار دیگر نفی می شود. نشانه ها و نظرسنجی‌ها حاکی از آن است که نگرانی سران رژیم از این بابت واقعی است و مردم توجهی بە برگزاری این نمایش ندارند. این واقعیت، سخنگوی شورای نگهبان را واداشتە تا از اساس منكر تاثیر منفی مشاركت پایین بر مشروعیت قانونی رژیم گردد. “عباسعلی کدخدایی” اظهار داشتە است کە “از منظر حقوقی و قانونی مشارکت پایین برای اعتبار و مشروعیت انتخابات هیچ مشکل حقوقی ایجاد نمی کند”.
البته رژیمی که به زور فریب و سرکوب، خود را بر مردم تحمیل می کند، از بنیان حق مردم را سلب کرده است و ازاینرو “مشکل حقوقی” هم ندارد. اما سران رژیم که امروز خود را از کسب مشروعیت از طریق رای مردم بی نیاز می بینند، فراموش کرده اند که همین یک سال و اندی پیش چنین نظری نداشتند.
پس از برگزاری نمایش انتخابات دوره یازدهم مجلس شورای اسلامی كه در آن پایین‌ترین نرخ مشاركت مردم به ثبت رسید، بسیاری در دایرە دستگاە حاکمیت اسلامی ریاکارانە آنرا “قهر مردم با صندوق رای” عنوان کردند. در آنهنگام، شناسایی ریشه عوامل “این قهر کردن” بحثِ اصلیِ محافلِ همین دایرە حکومتی ها شد.
امروز هم عناوین روزنامه های دور و نزدیک به رژیم نشان می دهد که چگونه علیرغم سخنان دبیر شورای نگهبان، هم جناح دولت و هم جناح شورای نگهبان و سپاه و غیره هر دو با حیله ها و روشهای خاصِ خود در تلاش هستند که به نوعی از سقوط کامل این “مشروعیت” در نمایش انتخاباتی آتی جلوگیری کنند.
روزنامەهای وابستە بە طرفداران دولت با “خبرهای خوب از وین در راە است” پر شدە اند و یا روحانی در هیئت دولت اعلام کردە است کە “دولت متبوعش در وین” کمر آمریکا را شکستە است” و ” پایان مذاکرات را پیروزی ملت ایران” نام می برد. روزنامه های طیف دوم هم می نویسند: “مشكلات اقتصادیِ جاری صرفا ناشی از سوءمدیریت دولتی ها است” و گویا با تعویض دولت، مسیر رفع مشکلات مردم هموار خواهد شد.اما اینگونه تبلیغات و خودفریبی ها و وعده و وعیدها، آبکی تر از آن هستند که مردم را به پای صندوقهای رای بکشانند. اما به‌هرحال آنچه که مهم است این واقعیت است که هر دو طیف اذعان دارند كه بی رغبتی مردم بە برگزاری نمایشی کە قرار است در خرداد ماه ١٤٠٠ اجرا شود، اینبار در ابعاد وسیعتری تكرار خواهد شد.
اما عوامل بروز این بی رغبتی، نه تقابل “میدان و دیپلماسی” و نە سوء مدیریت این یا آن دولت، بلکه تحمیل کردن سخت ترین شرایط معیشتی بر اکثریت مردم این کشور، پایمال کردن ابتدائی ترین حقوق و آزادیهای مدنی و سیاسی و بکار بردن خشن ترین روشها برای سرکوب اعتراضات حق طلبانه است.
تمام جار و جنجال ها و پریدن بە همدیگر در این روزها بخشی از نمایشی است کە مجریان آنرا سازمان دادەاند تا بایکوتی را که پیش بینی می کنند، حداقل کمتر چشمگیر باشد و راه باریکه ای به سوی ادعاهائی که قرار است در فردای انتخابات به خورد دستگاههای تبلیغاتیشان بدهند، باز بگذارد. اینکه چه کسی در فردای این نمایش سر از صندوق رای بیرون می آورد از نقطه نظر منافع مردم ارزشی ندارد. محافل اصلی قدرت، قبلا در مورد آن تصمیم گرفته اند و کار مهندسی کردن این تصمیم هم در رژیم جمهوری اسلامی از همان فردای بر سرکار آمدنش بارها و در شرایط مختلف، با روشهای ساده یا پیچیده تجربه شده است. هدف هرگز تامین حق مردم از طریق صندوق رای نبوده و نیست، هدف حفظ نظام و ادامه وضع موجود است.
رژیم اسلامی با اظهار نظر سخنگوی خود به‌طور مشخص به مساله ایرادهای قانونی ناشی از مشاركت پایین پرداخته است البتە کسی هم ایرادی نمی گرفت چە قانونی و چە غیر قانونی فرقی در اصل مسئلە ایجاد نمیکند ، مسئلە قانونی بودن یا نبودن برگزاری این چنین نمایش هائی نیست ، مسئلە فراتر از آن بی تأثیری آن در زندگی مردم است ، مسئلە حاکمیتی است کە نشان دادە است با خواست این مردم برای برخورداری از یک زندگی انسانی بیگانە است. اما با همه اینها پیامدهای منفی رویگردانی مردم از صندوقهای رای نباید از دید حاکمیت دور ماندە باشد. ممکن است رژیم با سیلی روی خود را سرخ نگە دارد و بتواند این نمایش را برگزار کند، اما نفی قاطع مشروعیت سیاسی رژیم کە مردم با تحریم جدی بر آن مهر تأیید میزنند، مساله كلانی است كه بە گفتە ای نه‌تنها پیامد های داخلی، بلكه پیامد های خارجی نیز همراە خواهد داشت. دیری نخواهد پایید رژیم اسلامی چوب آنرا خواهد خورد.حرکت امروز مردم در خالی ماندن صندوق ها مسیر فردا را هموارتر خواهد کرد.