جمهوری اسلامی ایران یکی از مهاجرخیزترین کشورهای جهان است. استبداد مذهبی، قوانین ارتجاعی و تبعیض آمیز، فساد گسترده و نهادینه شده، تبعیض سیستماتیک علیه بخش عمده جامعه بر اساس جنسیت، ملیت، مذهب و تحمیل شیوه و الگوی زندگی منطبق بر آئین شیعه بر مردم، بی افقی جوانان، اقتصاد ویران و گرانی کمرشکن، و دردهای بسیار بیش از این، بیش از پنج میلیون نفر از مردم ایران را ناچار به مهاجرت اجباری از کشور کرد .
اگر جمعیت ایران را ۸۵ میلیون و تعداد مهاجرین را پنج میلیون حساب کنیم، در کشوری که با جنگ خارجی و با قحطی و فجایع طبیعی درگیر نیست، حدود شش درصد مردم جامعه ناچار به مهاجرت شده اند.
مهاجرین ایرانی ترکیب متنوعی از مخالفین رژیم و باقیمانده نسل‌کشی‌های دهه شصت، روزنامه نگاران، هنرمندان، نویسندگان، متخصصین و افراد تحصیل کرده، استادان دانشگاه، دانشجویان، فعالین اجتماعی و زیست محیطی هستند.
مهاجرین ایرانی و بویژه نسل دوم و سوم مهاجرین که در کشورهای اروپایی، آمریکایی و در اقصی نقاط جهان بدنیا آمده، رشد کرده و تحصیلات عالی را کسب کرده اند، به دشمن آگاه، متشکل، توانمند و آموزش دیده ای بر علیه جمهوری اسلامی تبدیل شده اند. در میان این نیروی مهاجر صدها نماینده پارلمان و نهادهای محلی در کشورهای مختلف ، هزاران متخصص، استاد دانشگاه، تحصیل کرده و زبان آموخته وجود دارند که برای سرنگونی جمهوری اسلامی مبارزه می کنند.
از حدود چهار ماه پیش و از آغاز انقلاب ژینا مهاجرین ایرانی و کردستانی به فعال‌ترین و موثرترین بخش مهاجرین در سطح جهان تبدیل شده اند. سه تظاهرات تورنتو در کانادا، آلمان و فرانسه که جمعیت دهها هزار نفری را حول مرگ بر جمهوری اسلامی ایران، سپاه پاسداران تروریست است و بیرون راندن سفیران حکومت اسلامی، نشان‌دهنده قدرت عظیم مهاجرین ایرانی برای حمایت و تقویت جنبش انقلابی داخل کشور است.
برای سال‌های طولانی حکومت اسلامی با فشار و یا تشویق بخشی از مهاجرین را از کشور بیرون کرد و تلقی مقامات حکومتی این بود که این مخالفین در داخل کشور باعث تهدید برای رژیم هستند و در خارج تدریجاً حاشیه نشین و بی تاثیر خواهند شد. اینک میلیونها مهاجر ایرانی در کشورهای غربی به فاکتور اصلی برای منزوی کردن حکومت اسلامی و برای حمایت و تقویت جنبش داخل کشور تبدیل شده‌اند. ترور، آدم ربایی و تهدیدات روزافزون مهاجرین و فعالین سیاسی خارج کشور نشان از وحشت رژیم از این نیرو و تلاش برای به سکوت کشاندن آنها است.
مهاجرین خارج کشور و در اتحاد با نیروهای ضد رژیم داخل کشور، به نیرویی برای سرنگونی جمهوری اسلامی تبدیل شده اند .
حکومت اسلامی هیچگاه چنین منزوی، منفور و ضربه پذیر نبوده است. در همانحال مردم داخل و خارج کشور هرگز چنین اتحاد مبارزاتی نداشته اند. امید به پیروزی و اتحاد مردم بسیار محکمتر و گسترده تر از پیش است. درست در شرایطی که حاکمان اسلامی وحشت زده برای کنترل اوضاع از دست زدن به هیچ جنایتی خود داری نمی کنند، ایرانیان مبارز در خارج کشور کمپین های بدون وقفه ای در پشتیبانی از مبارزات در داخل کشور برگزار می کنند.